У нас вы можете посмотреть бесплатно ไอ้บอดกับไอ้ง่อย 4K | เครื่องบินนิทาน или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
ตามเรามา: facebook: / airplanetale youtube: / airplanetalesthai Choose other language: English: / airplanetale Khmer: / airplanetaleskhmer Background:music sound effect youtube royalty sound. sound effect iMovie: link:http://images.apple.com/legal/sla/doc... sound effect Final cut Pro sound effect and background song https://images.apple.com/legal/sla/do... กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายอยู่สองคน รายหนึ่งตาบอด ส่วนอีกรายนั้นมีร่างกายพิกลพิการ ใช้ชีวิตเป็นทาสทั้งคู่ ชาวบ้านทุกคนเรียกพวกเขาว่าไอ้บอดกับไอ้ง่อย ทั้งคู่อาศัยอยู่กับเจ้านายของตน แต่บ้านของเจ้านายทั้งสองนั้นอยู่ใกล้กัน ไอ้ง่อยและไอ้บอดเป็นเพื่อนรักกัน ดวงตาทั้งสองของไอ้บอดนั้นบอดสนิท ส่วนขาทั้งสองข้างของไอ้ง่อยก็ใช้การไม่ได้ ทำให้เขาต้องเคลื่อนที่ไปไหนมาไหนด้วยบั้นท้าย เจ้านายของทาสทั้งสองนั้นต่างใช้งานพวกเขาอย่างไม่บันยะบันยัง อยู่มาวันหนึ่ง ไอ้บอดกับไอ้ง่อยได้มาคุยกัน ไอ้ง่อย: เราทั้งคู่ก็ลำบากกันมามาก ข้าว่าเราหนีจากที่นี่ดีกว่าไอ้บอด: แล้วจะหนีไปที่ไหนล่ะ ไอ้ง่อยตอบกลับว่า เขาเห็นเรือจอดอยู่ที่ท่าลำนึง และคิดว่าพวกเขาควรจะใช้เรือลำนั้นในการหนี คิดได้ดังนั้นแล้ว ทั้งสองก็พากันไปที่เรือเพื่อหนีจากที่นั่นยามกลางคืน แต่ชายพิการทั้งสองไม่สามารถพายเรือได้สำเร็จ ไอ้ง่อยนั้นนั่งอยู่ที่หัวเรือ ส่วนไอ้บอดนั่งอยู่ที่ท้ายเรือหันหน้าเข้าหากัน เนื่องจากรอบข้างนั้นมืดเกินไป ไอ้ง่อยก็พายเรือไม่ได้ ส่วนไอ้บอดก็มองอะไรไม่เห็น พวกเขาคิดว่าพายไปข้างหน้า แต่กลับกลายเป็บว่าพายวนอยู่ที่ท่าอยู่อย่างนั้น ไอ้ง่อย: เราจะถึงหมู่บ้านใหม่แล้ว รีบพายก่อนจะโดนจับได้ดีกว่า เร็วเข้า ไอ้บอด: เอ็งพูดถูก ทั้งคู่พายเรือวนเวียนอยู่ที่แถวท่าน้ำจนย่ำรุ่ง รู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงนกอินทรีย์ทะเลแล้ว ไอ้ง่อย: ข้าว่าเราต้องรีบแล้ว จะได้ถึงอันลองเอิร์กไว ๆ ไอ้บอด: ใช่ ข้าเห็นด้วย ไอ้บอดกับไอ้ง่อยพายเรืออย่างขยันขันแข็งจนกระทั่งได้ยินเสียงไก่ขัน ไอ้ง่อย: เฮ้ย นี่มันท่าเรือแถวบ้านพวกเรานี่หว่า ไอ้บอด: จริงรึ? พวกเขายังคงพายเรือต่อไป พวกเขาได้ยินเสียงไก่ขัน และเห็นแสงรำไรจากทางทิศตะวันตก เมื่อรอบข้างเริ่มสว่างขึ้น เจ้านายของทั้งคู่เดินมาตักน้ำที่ท่าเรือและเห็นไอ้บอดกับไอ้ง่อยนั่งหันหน้าชนกันพายเรืออยู่ เจ้านาย: เฮ้ย เจ้าพวกนั้นมันไอ้บอดกับไอ้ง่อยนี่ เฮ้ย ไอ้บอด ไอ้ง่อย ทั้งคู่: ขอรับ เจ้านาย เจ้านาย: พวกเอ็งไปทำอะไรตรงนั้น กลับเข้าฝั่งมาได้แล้ว ไอ้ง่อย: ขอรับเจ้านาย แย่จังนะไอ้บอด เจ้านายข้าเรียกให้เข้าฝั่งแล้ว เจ้านายของทั้งคู่รู้ตัวว่าชายพิการทั้งสองมีเจตนาที่จะหนี แต่พวกเขาคิดว่าทั้งคู่คงไม่สามารถทำได้ จึงปล่อยให้ทาสของตนเข้ามาในบ้านและไม่ได้ไล่ออก หลังจากนั้นทั้งไอ้บอดและไอ้ง่อยก็ใช้ชีวิตตามปกติ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เหล่าทาสมีความคิดที่จะหนีอีกครั้ง ไอ้ง่อย: ข้าว่าเราหนีกันอีกครั้งดีกว่า เพื่อจะให้เจ้านายจับเราไม่ได้ คราวนี้เราจะหนีทางบกกัน ไอ้บอด: เราจะไปยังไงโดยที่ข้าตาบอดและเอ็งก็เป็นง่อยล่ะ ไม่ต้องห่วง ข้าจะขี่คอเอ็งแล้วคอยบอกทางเอง ไอ้ง่อยตอบกลับ ไอ้บอด: เป็นความคิดที่ดีนะไอ้ง่อย