Скачать с ютуб Yirmi beşinci lema - Hastalar risalesi - Risale-i nur sohbetleri (Tamamı ) Hastalara şifa в хорошем качестве

Yirmi beşinci lema - Hastalar risalesi - Risale-i nur sohbetleri (Tamamı ) Hastalara şifa

Yirmi beşinci lema - Hastalar risalesi - Risale-i nur sohbetleri (Tamamı ) Hastalara şifa #yirmibeşincilema #risaleinurdersleri #risaleinursohbetleri #hastalarrisalesi #lemalar Facebook sayfamız: https://fb.me/ikratr34 İnstagram sayfamız:   / ikratr34   Yirmi beşinci lema 00:00 birinci deva 01:36 ikinci deva 02:26 üçüncü deva 03:42 dördüncü deva 05:31 beşinci deva 07:41 altıncı deva 09:22 altıncı deva 11:13 yedinci deva 13:03 sekizinci deva 14:49 dokuzuncu deva 17:06 on uncu deva 19:09 on birinci deva 20:57 on ikinci deva 22:33 on üçüncü deva 24:04 on dördüncü deva 26:44 on beşinci deva 29:10 on altıncı deva 31:12 on yedinci deva 32:34 on sekizinci deva 35:53 on dokuzuncu deva 38:47 yirminci deva 42:53 yirmi birinci deva 45:14 yirmi ikinci deva 46:44 yirmi üçüncü deva 48:41 yirmi dördüncü deva 49:57 yirmi beşinci deva 52:14 Risale-i nur sohbetleri 54:50 Beşinci Deva Ey maraza müptela hasta! Bu zamanda tecrübemle kanaatim gelmiştir ki hastalık bazılara bir ihsan-ı İlahîdir, bir hediye-i Rahmanîdir. Bu sekiz dokuz senedir, liyakatsiz olduğum halde, bazı genç zatlar, hastalık münasebetiyle dua için benimle görüştüler. Dikkat ettim ki hangi hastalıklı genci gördüm, sair gençlere nisbeten âhiretini düşünmeye başlıyor. Gençlik sarhoşluğu yok. Gaflet içindeki hayvanî hevesattan bir derece kendini kurtarıyor. Ben de bakıyordum, onların tahammül dâhilindeki hastalıklarını bir ihsan-ı İlahî olduğunu ihtar ederdim. Derdim ki: “Kardeşim, senin bu hastalığının aleyhinde değilim, hastalık için sana karşı bir şefkat hissedip acımıyorum ki dua edeyim. Hastalık seni tam uyandırıncaya kadar sabra çalış ve hastalık, vazifesini bitirdikten sonra Hâlık-ı Rahîm inşâallah sana şifa verir.” Hem derdim: “Senin bir kısım emsalin sıhhat belasıyla gaflete düşüp, namazı terk edip, kabri düşünmeyip, Allah’ı unutup, bir saatlik hayat-ı dünyeviyenin zahirî keyfi ile hadsiz bir hayat-ı ebediyesini sarsar, zedeler belki de harap eder. Sen hastalık gözüyle, her halde gideceğin bir menzilin olan kabrini ve daha arkasında uhrevî menzilleri görürsün ve onlara göre davranıyorsun. Demek senin için hastalık, bir sıhhattir. Bir kısım emsalindeki sıhhat, bir hastalıktır.” Altıncı Deva Ey elemden teşekki eden hasta! Senden soruyorum, geçmiş ömrünü düşün ve o ömürde geçmiş lezzetli safa günleri ve bela ve elemli vakitlerini tahattur et. Herhalde ya oh ya âh diyeceksin. Yani, ya elhamdülillah şükür veyahut “vâ-hasretâ, vâ-esefâ” kalbin veya lisanın diyecek. Dikkat et, sana oh elhamdülillah şükür dediren, senin başından geçmiş elemler, musibetlerin düşünmesi, bir manevî lezzeti deşiyor ki senin kalbin şükreder. Çünkü elemin zevali, lezzettir. O elemler, o musibetler zevaliyle, ruhta bir lezzet irsiyet bırakmış ki düşünmekle deşilse ruhtan bir lezzet akıyor, şükürler takattur ediyor. Sana “vâ-esefâ, vâ-hasretâ” dedirten, eski zamanda geçirdiğin lezzetli ve safalı o hallerdir ki zevalleriyle, senin ruhunda daimî bir elem irsiyet bırakıp, ne vakit düşünsen o elem yine deşiliyor, esef ve hasret akıtıyor. Madem bir günlük gayr-ı meşru lezzet, bazen bir sene manevî elem çektiriyor. Ve muvakkat bir günlük hastalıkla gelen elem, çok günler manevî lezzet-i sevapla beraber, zevalindeki halâs ve kurtulmaktan gelen manevî lezzet vardır. Senin başındaki şimdilik bu muvakkat hastalığın neticesi ve içyüzündeki sevabı düşün “Bu da geçer yahu!” de, şekva yerinde şükret. Altıncı Deva (Hâşiye[2]) Ey dünya zevkini düşünüp hastalıktan ızdırap çeken kardeşim! Bu dünya eğer daimî olsa idi ve yolumuzda ölüm olmasaydı ve firak ve zevalin rüzgârları esmeseydi ve musibetli, fırtınalı istikbalde manevî kış mevsimleri olmasaydı; ben de seninle beraber senin haline acıyacaktım. Fakat madem dünya bir gün bize haydi dışarı diyecek, feryadımızdan kulağını kapayacak, o bizi dışarı kovmadan biz bu hastalıklar ikazatıyla şimdiden onun aşkından vazgeçmeliyiz. O bizi terk etmeden, kalben onu terke çalışmalıyız. Evet, hastalık bu manayı bize ihtar edip der ki: “Senin vücudun taştan, demirden değildir. Belki daima ayrılmaya müsait muhtelif maddelerden terkip edilmiştir. Gururu bırak, aczini anla, mâlikini tanı, vazifeni bil, dünyaya ne için geldiğini öğren!” kalbin kulağına gizli ihtar ediyor. Hem madem dünyanın zevki, lezzeti devam etmiyor. Hususan meşru olmazsa hem devamsız hem elemli hem günahlı oluyor. O zevki kaybettiğinden hastalık bahanesiyle ağlama; bilakis hastalıktaki manevî ibadet ve uhrevî sevap cihetini düşün, zevk almaya çalış. Yirmi beşinci lema - Hastalar risalesi - Risale-i nur sohbetleri (Tamamı ) Hastalara şifa Yirmi beşinci lema - Hastalar risalesi - Risale-i nur sohbetleri (Tamamı ) Hastalara şifa Yirmi beşinci lema - Hastalar risalesi - Risale-i nur sohbetleri (Tamamı ) Hastalara şifa ikratr ikratr ikratr