Скачать с ютуб تاریخ اعراب بعد از اسلام هر سال ( ۶۶۲ تا ۱۲۵۸ میلادی ) |خلفای راشیدن|خلافت بنی امیه|خلافت بنی عباس | в хорошем качестве

تاریخ اعراب بعد از اسلام هر سال ( ۶۶۲ تا ۱۲۵۸ میلادی ) |خلفای راشیدن|خلافت بنی امیه|خلافت بنی عباس |

تاریخ اعراب بعد از اسلام هرسال مسلمانان صدر اسلام | خلفای راشدین | خلافت امویان | خلافت عباسیان تاریخ اسلام از شبه‌جزیره عربستان با بعثت محمد در سده هفتم میلادی آغاز شد. برطبق باور مسلمانان، محمد فرستاده خدا می‌باشد و قرآن نیز معجزه‌ای است که به همراه دارد. توسعهٔ تاریخی اسلام بر ساختار سیاسی، اقتصادی و نظامی چه در خارج و چه در داخل جهان اسلام تأثیر گذاشته‌است. خلفای راشدین : خلفای راشدین، خلفای اربعه یا چهار یار اصطلاحی است که از سوی مسلمانان سنی در اشاره به چهار شخصی که پس از وفات محمد به خلافت رسیدند، به‌کار می‌رود. این چهار تن به ترتیب عبارت‌اند از: ابوبکر، عمر، عثمان و علی. همچنین برخی منابع اهل سنت، حسن را پنجمین خلیفهٔ راشد و کامل‌کنندهٔ خلافت راشدین می‌دانند.[ اهل سنت با اعتقاد به مرجعیت صحابه و اجماع آنان دربارهٔ خلفای راشدین، شرایط و شیوهٔ استقرار خلفای چهارگانه را نمونهٔ آرمانی و مشروع دولت اسلامی می‌دانند.و الگوی خلافت راشدین به‌خصوص در زمان ابوبکر و عمر، از نظر کسانی که خواستار خلافت در زمان کنونی هستند مورد تأیید است. خلافت امویان : معاویه فرزند ابوسفیان در دوران خلافت عمر بن خطاب و عثمان بن عفان حاکم بر منطقه شام بود. بعد از به قتل رسیدن خلیفه سوم، معاویه با شعار خونخواهی از قاتلان عثمان وارد جنگ با علی ابن ابی طالب شد. عمرو عاص مشاور معاویه پیشنهاد داد تا قرآن‌ها را بر سر نیزه کنند بدین طریق یاران علی از جنگ خودداری کردند زیرا خود را در برابر قرآن می‌دیدند. مسئله حکمیت پیش آمد یعنی دو نفر از طرفین برای مذاکره در محلی جمع شدند یکی عمروعاص و دیگری ابوموسی اشعری. در طول مذاکره قرار شد هر دو طرف امیران خود را از قدرت کنار بزنند اما عمروعاص بعد از آنکه ابوموسی اشعری علی ابن ابی طالب را از خلافت برکنار اعلام کرد عمروعاص معاویه را خلیفه معرفی کرد با اینحال تا زمانی که علی ابن ابی طالب زنده بودند وی خلیفه به‌شمار می‌آمدند. بعد از کشته شدن علی بن ابیطالب فرزندش حسن به خلافت رسید و به جنگ با معاویه رفت. در مورد صلحی که میان حسن ابن علی و معاویه صورت گرفت نظرات مختلفی وجود دارد از جمله خود حسن ابن علی مایل به جنگ نبود و نظرات دیگری نیز هست که وی مجبور به صلح شد. در هر حال یکی از شروط صلح این بود که معاویه برای خود جانشینی تعیین نکند اما بر خلاف پیمان، معاویه فرزندش یزید را جانشین خود قرار داد. معاویه در سال ۶۰ هجری درگذشت و بعد از او یزید به خلافت رسید. در دوران یزید حوادث تلخی چون کشته شدن حسین ابن علی و قتل‌عام در شهر مدینه و حمله به خانه کعبه اتفاق افتاد که موجب بدنامی این خلیفه در تاریخ شد. خلافت عباسیان : عباسیان یا بنی عباس (‎/əˈbæsɪd/‎ or ‎/ˈæbəsɪd/‎; عربی: الْخِلَافَةُ الْعَبَّاسِيَّة) سومین خلافت پس از پیامبر اسلام محمد بود. این دودمان توسط سلسله‌ا‌ی از نوادگان عموی محمد بن عبدالله، عباس بن عبدالمطلب (۵۶۶–۶۵۳ پس از میلاد)، که نام این سلسله از او گرفته شده‌است، بنیان نهاده شد. خلفای عباسی پس از سرنگونی خلافت امویان در انقلاب عباسیان (جنبش سیاه‌جامگان) در سال ۷۵۰ میلادی (۱۳۲ هجری قمری) به عنوان خلافت اسلامی در بغداد در عراق امروزی، در اکثر دوران خلافت حکومت کردند. خلافت عباسی نخست در کوفه شکل گرفت و متمرکز شد اما در سال ۷۶۲ خلیفه المنصور شهر بغداد را در نزدیکی شهر بابل پایتخت باستانی تمدن بابل تأسیس کرد. بغداد در دوران طلایی اسلام به مرکز دانش، فرهنگ و اختراع تبدیل گردید. در این عصر بغداد محل تمرکز دانشگاه‌های مختلف از جمله بیت‌الحکمه شد. بغداد در دوره بنی عباس تبدیل به یک جامعه چند قومیتی و چند مذهبی و به عنوان «مرکز یادگیری» در سراسر جهان به شهرت رسید. دوره عباسی با وابستگی به دولتمردان ایرانی (مانند خانواده برمکیان) برای اداره سرزمین‌ها و همچنین حضور فزاینده مسلمانان غیر عرب در امت (جامعه مسلمانان) اداره می‌شد. آداب و رسوم ایرانی به‌طور گسترده توسط نخبگان حاکم پذیرفته شد و پشتیبانی از هنرمندان و دانشمندان در این دوران اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد.[۲] علی‌رغم این همکاری و ارتباط اولیه، عباسیان در اواخر قرن هشتم، بزرگان غیر عرب و سیاستمداران ایرانی را از خود بیگانه کرده بودند. عباسیان به ناچار حکومت اندلس (اسپانیا و پرتغال کنونی) (در سال ۷۵۴) را به امویان (امارت قرطبه)، مراکش (مغرب عربی) را به ادریسیان (در سال ۷۸۸)، افریقیه و سیسیل را به اغلبیان (در سال ۸۰۰)، خراسان و ماوراءالنهر و ایران را به ترتیب سامانیان و صفاریان (در دهه ۸۷۰) و مصر را به خلافت شیعه اسماعیلی فاطمیان (در سال ۹۶۹) واگذار کردند.