Masakra w Dachau - Egzekucja nazistowskich strażników podczas odwetu podczas wyzwolenia Dachau скачать в хорошем качестве

Masakra w Dachau - Egzekucja nazistowskich strażników podczas odwetu podczas wyzwolenia Dachau

...Gdy zbliżali się do obozu, amerykańscy żołnierze znaleźli ponad 30 wagonów kolejowych wypełnionych ciałami w różnych stanach rozkładu. Wtedy zrozumieli pochodzenie zapachu. Był to przytłaczający smród śmierci. W obozie znaleźli jeszcze więcej martwych ciał, często nagich, leżących tam, gdzie upadli w ciągu ostatnich kilku godzin lub dni przed wyzwoleniem obozu. Czasami ciała były ułożone jedno na drugim jak drewno opałowe. Dla wielu żołnierzy zobaczenie tych okrucieństwa nadało wojnie nowy sens. Zdali sobie sprawę, że walczą nie tylko z wrogiem, lecz z czystym złem. Naziści próbowali kremować jak najwięcej ciał, zanim opuścili Dachau, ale było ich po prostu zbyt wiele. Jeden z żołnierzy wspominał później: „Wszędzie, gdzie się obrócisz, widzisz taką masę trupów i ludzi bliskich śmierci lub w stanie całkowitego rozkładu, że nie jesteś nawet w stanie tego przetworzyć.” Podczas gdy wielu amerykańskich żołnierzy popadło w rozpacz, inni byli przepełnieni wściekłością, gniewem i nienawiścią. Kiedy czterech niemieckich oficerów wyszło z lasu, trzymając białą chusteczkę, jeden z poruczników USA wciągnął ich do jednego z wagonów, które były zawalone trupami, i postrzelił ich. Kiedy śmiertelnie ranni Niemcy krzyczeli w agonii, inny amerykański oficer dokończył dzieła. Później było tylko gorzej. Po tym, jak amerykańscy żołnierze rozkazali strażnikom SS ustawić się wzdłuż ściany przy składzie węgla przy wieży strażniczej, porucznik Walsh krzyknął „Niech dostaną to na co zasłużyli”, a amerykańscy żołnierze otworzyli ogień z karabinów, pistoletów i karabinu maszynowego kalibru 30. Po 30-sekundowej egzekucji na ziemi leżeli niemieccy strażnicy. Jednak nawet to nie był koniec. Sami więźniowie, z których wielu torturowano i traktowano jak zwierzęta przez te wszystkie lata, również się mścili. Podczas gdy wszyscy więźniowie stracili przynajmniej kilku członków rodziny, niektórzy z nich musieli obserwować, jak ich żony są gwałcone i zamęczane. Inni byli świadkami zawodów strzeleckich, w których jedni członkowie SS rzucali w powietrze małe dzieci, do których strzelali inni. Jeszcze inni widzieli, jak ich przyjaciele umierają z głodu lub podczas marszów śmierci, które miały miejsce na krótko przed wyzwoleniem. Niektórzy więźniowie przysięgali na wszystko, co było dla nich święte, że jeśli kiedykolwiek będą mogli zabić swoich sesesmanów, nie zawahają się. I dotrzymali słowa. Kiedy osadzeni złapali strażników SS, jeden z mężczyzn łokciami przepchnął jednego lub dwóch spośród więźniów, którzy stanęli mu na drodze. Więźniowie powalili strażników i zabili ich wszystkich. Kilku innych esesmanów i kapo zostało pobitych na śmierć przez więźniów gołymi pięściami, a także kijami i łopatami. Inny żołnierz był świadkiem tego, jak więzień skakał po twarzy esesmana tak, że niewiele z niej pozostało. Byli strażnicy SS, którzy zmienili mundury na odzież obozową. Zostali oni jednak rozpoznani i zlinczowani na miejscu. Podczas gdy to wszystko się działo, współwięźniowie i amerykańscy żołnierze często stali nieruchomo, obserwując chłodno i bez współczucia, jak dokonywała się zemsta. Jak powiedział jeden z żołnierzy: „Staliśmy z boku i patrzyliśmy, jak ci strażnicy zostali pobici na śmierć, pobici tak bardzo, że ich ciała zostały rozprute, a wnętrzności wystawały z ciał. Patrzyliśmy z mniejszym współczuciem niż gdyby bito psa. W rzeczywistości można powiedzieć, że byliśmy tam całkowicie bez jakichkolwiek uczuć. Głęboki gniew i nienawiść sprawiły, że doczesność znieczuliła nasze emocje. Po znalezieniu hodowli psów z owczarkami niemieckimi i pinczerami żołnierze zastrzelili wiele zwierząt. Krążyły pogłoski, że Niemcy karmili te psy więźniami politycznymi. Później wojska amerykańskie zmusiły niemieckich obywateli miasta Dachau, aby przyszli do obozu, aby zobaczyć na własne oczy warunki i pomóc w pogrzebaniu zwłok. Wielu mieszkańców było zszokowanych tym doświadczeniem i twierdziło, że nie wiedzieli nic o okrucieństwach, które miały tu miejsce od lat. Do dziś nie jest jasne, ilu strażników SS zginęło, ale szacuje się, że liczba ta wynosi od 30 do 50. Ponieważ generał Patton, ówczesny gubernator Bawarii, oddalił wszystkie zarzuty, nikt nigdy nie stanął przed sądem za odwet. Z ponad 200 tysięcy osób uwięzionych w Dachau i w licznych obozach pomocniczych w okresie 12 lat jego istnienia w latach 1933-1945, zamordowano prawie 42 000 osób. Zastrzeżenie: Wszystkie poniższe opinie i komentarze pochodzą od widzów i nie odzwierciedlają poglądów kanału World History. Nie akceptujemy promowania przemocy lub nienawiści wobec osób lub grup opartych na takich cechach jak: rasa, narodowość, religia, płeć, pochodzenie, orientacja seksualna. World History ma prawo przeglądać komentarze i usuwać je, jeśli zostaną uznane za nieodpowiednie. ► Kliknij przycisk SUBSKRYBUJ, aby zobaczyć więcej interesujących klipów:    / @worldhistoryvideospl   #historia #historiaświata #holokaust #ww2