Arado Ar 234 | pierwszy bombowiec wśród odrzutowców скачать в хорошем качестве

Arado Ar 234 | pierwszy bombowiec wśród odrzutowców

Arado 234 – drugi odrzutowiec w służbie niemieckiej Luftwaffe i pierwszy odrzutowy bombowiec na świecie, był maszyną która miała wielki potencjał, lecz zbyt późno weszła do produkcji, która była prowadzona zbyt wolno, by dostarczyć Niemcom odpowiednią ilość tych niezwykle udanych maszyn. Powojenna literatura lotnicza opisuje bardzo wiele dobrych, a nawet doskonałych jak na swoje czasy konstrukcji, które zostały następnie przyćmione przez jeszcze lepsze, współczesne im maszyny. Jednym z przykładów jest brytyjski bombowiec Handley Page Halifax, który został prawie że zapomniany, po tym jak do służby weszły jeszcze lepsze Avro Lancastery. Gdybyśmy spróbowali zastosować podobne kryteria w przypadku niemieckiego lotnictwa podczas II Wojny Światowej, to słowa „Luftwaffe” i „odrzutowiec” dość jednoznacznie zaprowadzą nas do samolotu Messerschmitt Me 262 Schwalbe, czyli jaskółka. Arado Ar 234 – pierwszy operacyjnie użyty bombowiec świata, choć był równie rewolucyjny i nowoczesny, niezmiennie pozostaje w cieniu Me 262. A szkoda. Arado Ar 234 narodził się pod koniec 1940 r., jako Projekt E.370. Konstrukcja miała być odpowiedzią firmy Arado na zamówienie złożone przez Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy, które chciało dostać szybki samolot rozpoznawczy, napędzany dwoma, nowymi silnikami turboodrzutowymi opracowywanymi przez firmy BMW i Junkers. E.370, przemianowany wkrótce potem na Ar 234 był grzbietopłatem, o czystej aerodynamicznie sylwetce i wąskim kadłubie, pod którego skrzydłami umieszczono dwa silniki odrzutowe. Ze względu na to, że większą część kadłuba zajmowały zbiorniki paliwa, co z kolei było efektem wymagań Ministerstwa Lotnictwa, które oczekiwało, że nowa maszyna będzie mogła pokonać co najmniej 2000 km, w kadłubie nie było miejsca na klasyczne podwozie. Problem zdecydowano rozwiązać w dość nietypowy sposób. Pojawiły się dwie koncepcje. Pierwsza, polegała na zastosowaniu zamontowanego w osi kadłuba wciąganego, złożonego z dziewięciu par małych kół wózka oraz płóz na wysięgnikach pod gondolami silników. Rozwiązanie to, przynajmniej częściowo udało się przetestować w samolocie transportowy Ar 232 Tausenfussler, czyli stonoga. W drugim skomplikowany wózek został zastąpiony odrzucanym wózkiem startowym, i zamontowaną centralnie główną płozą do lądowania. Prawdopodobnie wybierając mniejsze zło, zdecydowano się na wprowadzeniu tego drugiego rozwiązania, które wprowadzono w pierwszej serii produkcyjnej Ar 234A. A jeśli podoba się Państwu to co robię i chcecie zobaczyć więcej treści na kanale, zapraszam do stawiania mi wirtualnej kawy. Aby to zrobić wystarczy wejść w link i dokonać przelewu na wybraną przez siebie kwotę: https://buycoffee.to/balszoi Na marginesie: kanał ma swoje... "fanpejdże" na Facebooku: https://www.facebook.com/profile.php?... Ważna sprawa! ZBIÓRKA dla naszego KOLEGI: https://zrzutka.pl/2abwgz?fbclid=IwAR... W materiale wykorzystano fragmenty nagrań z kanałów:    / @sfctako      / @spottydog4477   #lotnictwo #aviation #airforce #fighter #myśliwiec #historia #samoloty #wojsko #aircraft #aircraft #history #historia #luftwaffe #ww2 #arado #ar234 #jet #bomber