វត្តវិហារសួគ៌🙏🏻❤️ скачать в хорошем качестве

វត្តវិហារសួគ៌🙏🏻❤️

តាម​របា​ក្សត្រ​ដែល​មាន​ចារឹក​ទុក​មក​ ក្នុង​ព្រះរាជ​ពង្សាវតារ​ប្រទេស​កម្ពុជា ថា ” វត្ត​វិហារ​សួរ ” កើត​ឡើង​ក្នុង​រជ្ជកាល​ទី ១៩ គឺ​រជ្ជកាល ព្រះ​បាទ​បក្សី​ចាំ​ក្រុង ជា​ព្រះរាជា​ប្រទេស​កម្ពុជា​គង់​នៅ​នគរ​វត្ត ក្នុង​ពុទ្ធ​សករាជ​រវាង ១៥៧២ គ្រិស្ត​សករាជ​រវាង ១០២៨ ឬ ២៩ ព្រះ​អង្គ​បាន​ផ្ដើម​កសាង​ទុក​ជា​អនុស្សាវរីយ៍ រំលឹក​ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​រត់​ទ័ព​ជាមួយ​តា​គហ៊េ ។ រឿង​រ៉ាវ​ដើម​ហេតុ​នាំ​ឲ្យ​មានការ​រត់​ទ័ព​នេះ មាន​ដំណាល​ថា កាល​ដែល​ព្រះ​បាទ​ចក្រពត្រ ព្រះ​រាជា​ប្រទេស​កម្ពុជា​រជ្ជកាល​ទី ១៦ ទ្រង់​ព្រះ​ទិវង្គត​ទៅ បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ដំបង​គ្រញូង​មាន​រឹទ្ធិ​ខ្លាំង​ពូកែ​បាន​សោយ​រាជ្យ​ជា​រជ្ជកាល​ទី ១៧ ឡើង បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​គុត​ព្រះរាជវង្សានុវង្ស​មុន ។ កាល​នោះ មាន​ព្រះម្នាង​ម្នាក់​ទ្រង់​ព្រះ​គភ៌​ពុំ​ទាន់​គ្រប់​ខែ ភៀស​ខ្លួន​ជា​រាស្ត្រ​សាមញ្ញ​ចេញ​ទៅ​នៅ​ស្រុក​ក្រៅ សំណាក់​ជា​មួយ​តា​គហ៊េ និង​យាយ​លាក់ ជា​ស្វាមី​ភរិយា ។ លុះ​ព្រះ​គភ៌​គ្រប់ ខែ ១០ ក៏​សម្ភព​ព្រះ​រាជ​បុត្រា ១ ព្រះ​អង្គ ប្រកប​ដោយ​លក្ខណៈ​ល្អ មាន​លាយ​លក្ខណ៍​កង​ចក្រ​នៅ​បាត​ព្រះ​ហស្ត​និង​បាត​ព្រះ​បាទ ។ តា​គហ៊េ និង​យាយ​លាក់​ស្រឡាញ់​ណាស់ ថ្នាក់​ថ្នម​ដូច​កូន​បង្កើត ។ ថ្ងៃ​មួយ តាយាយ​នឹង​ព្រះ​ម្នាង​ទៅ​ច្រូត​ស្រូវ បាន​ផ្ដេក​​ព្រះរាជ​កុមារ​ក្រោម​ម្លប់​ឈើ ១​ដើម ។ លុះ​កម្ដៅ​ថ្ងៃ​ចាំង​មក​ត្រូវ​ព្រះរាជ​កុមារ មាន​សត្វ​បក្សី ១ មក​កាង​ស្លាប​ក្រុង​បាំង​ពី​លើ​មិន​ឲ្យ​ត្រូវ​ថ្ងៃ ។ តា​គហ៊េ​ស្មាន​ថា​សត្វ​ចឹក​ចៅ រត់​ទៅ​មើល បក្សី​នោះ​ហើរ​បាត់​ទៅ ។ តា​គហ៊េ​នឹក​សរសើរ​ថា កូន​នោះ​មាន​បុណ្យ​អស្ចារ្យ​ណាស់ ក៏​ថ្វាយ​ព្រះ​នាម​ថា ” បក្សី​ចាំ​ក្រុង ” ។ តមក កាល​ព្រះ​បាទ​ព្រហ្មកិល (ពញាក្រែក) រជ្ជកាល​ទី ១៨ ទ្រង់​សោយរាជ្យ​ឡើង ទ្រង់​បាន​ជ្រាប​ទំនាយ​តាម​ពួក​ហោរា​ទាយ​ថ្វាយ​ថា ” មាន​អ្នក​មាន​បុណ្យ​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​ក្សត្រ បាន​ព្រះ​ជន្ម ៧ ឆ្នាំ ហើយ​ភៀស​ខ្លួន​ជា​រាស្ត្រ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​រាជាណាចក្រ​នេះ អ្នក​មាន​បុណ្យ​នោះ​មាន​កង​ចក្រ​នៅ​បាត​ដៃ​បាត​ជើង ” ទ្រង់​ក៏​យក​ក្មេងៗ អាយុ ៧ ឆ្នាំ ដែល​មាន​ក្នុង​ព្រះ​នគរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន មក​ផ្ដិត​ដៃ​លើ​ម្សៅ​ចង្អេរ ដើម្បី​ទ្រង់​ពិនិត្យ​រក​កង់​ចក្រ ។ តា​គហ៊េ​ភ័យ​ក៏​ព​បក្សី​ចាំ​ក្រុង​រត់​ចេញ ។ ព្រះ​រាជា​ទ្រង់​ចាត់​ទ័ព​តាម​ចាប់ ។ ហេតុ​តែ​បុណ្យ​បារមី​បក្សី​ចាំ​ក្រុង កង​ទ័ព​ដេញ​តាម​ពុំ​ទាន់ រក​ពុំ​ឃើញ ។ តា​គហ៊េ​បញ្ជិះ​បក្សី​ចាំ​ក្រុង​លើ​ស្មា ដើរ​កាត់​ព្រៃ​ទៅ​ផ្ទះ​គាត់ ដល់​ហើយ​គាត់​ទូល​បក្សី​ចាំ​ក្រុង​ថា ” បា​គង់​នៅ​ទី​នេះ​ចុះ ចាំ​តា​ទៅ​កៀង​គោ​បញ្ចូល​ក្រោល​សិន ” ហើយ​គាត់​ចោល​ដំបង​ដេញ​គោ ដំបង​បាត់​ក្នុង​ទឹក​អូរ រក​ពុំ​ឃើញ​បាន​ជា​នោះ​មាន​ឈ្មោះ​ថា ” អូរ​ដំបង ” នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​បាត់​ដំបង សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ។ លុះ​ព្រះ​បាទ​ព្រហ្មកិល (ពញាក្រែក) សោយ​រាជ​បាន ២០ ឆ្នាំ ទ្រង់​ព្រះ​ទិវង្គត​ទៅ នា​ហ្មឺន​សព្វ​មុខ​មន្ត្រី​ដឹង​ថា បក្សី​ចាំ​ក្រុង​រាជ​កុមារ​មាន​បុណ្យ​អស្ចារ្យ គង់​ភ្នំ​ប្រសិទ្ធិ ក៏​អញ្ជើញ​ទ្រង់​មក​សោយ​រាជ​សម្បត្តិ​ត​ទៅ ។ឯ​ធាតុ​យាយ​លាក់ ទ្រង់​ឲ្យ​យក​ទៅ​បញ្ចុះ​នៅ​ប្រាសាទ​បាគោ ក្នុង​ខេត្ត​សៀមរាប ព្រោះ​ភូមិ​នោ