Melih Cevdet Anday - Ölümsüzlük Ardında Gılgamış Adlı Şiirin Son Bölümü & Tek Başına скачать в хорошем качестве

Melih Cevdet Anday - Ölümsüzlük Ardında Gılgamış Adlı Şiirin Son Bölümü & Tek Başına

*Abel Korzeniowski, Eternal Love **Hubert Robert, The Fire of Rome Kayıkçı, sağ ol, getirdin beni kentim Uruk’a, dilerim kendi yerine esenlikle dönesin, çekmediğim acı kalmadı, bilmez misin, yürüyen yıldız gibi insan, gökyüzü bitmez ki, ölümsüzlüğü aramışım, lâf, nasıl yaşardım aramasam, o ölümsüz denen yaşıyor mu sanki. ardışık günleri zaman sanmışım, gök gürültüsü şimşekten sonra gelmez ki, odanın içiyle dışarısı bir. sen duvarıma bak, pişmiş tuğladan değil mi? temelin bulunduğu seti incele biraz da, üçte biri kent, üçte biri bahçe, üçte biri Tanrıça İştar’ın kendisi sayılan alandır, sonra da bağlar, tarlalar başlar, kırmızı kuşlar, zakkumların içinde saçını tarayan sabah, çiçeksiz arpanın hışırtısı gelir sürekli, kış günlerine yol gösteren ay şurda dinlenir, unutulmuş arabalar sel yaşmaklı çayırda, ömrün en mavi göğünü aralık ayı boyar. - Ölürken çocuklarımı unuttum küçük deniz kirpileriyle sabah denedim bütün sabahları. sana sürgünümün şarabını bıraktım al mumlarını güzelliğin ve hiçliğin bir de kaygumun soluk ellerini. denedim bütün ölümleri ama görmedim büyülü ağaç ezilmiş sevdaların giysileri. sana ayrılığın yayını bıraktım al bir de adını bilmediğim gökyüzünü lamalar gibi koşar bozkırda. oysa ölümsüzlük şuracıkta, kar güneşi gibi doldurmuş odayı, basit, anlamsız ve tek başına. ayaklarım hayvan, üstüm başım bitki denedim bütün vakitleri al başka türlü geçmeyen bir vakitti. -1984