(302) Kırık Manalı Kehf Sûresi 1-15 | Ashab-ı Kehf Kıssası скачать в хорошем качестве

(302) Kırık Manalı Kehf Sûresi 1-15 | Ashab-ı Kehf Kıssası

İsmail Yaşar ile Kur'ân-ı Anlıyorum, Kelime Manalı Meal ve Tefsir, Kırık Meal Dersi: 302 | 15.cüz | Kehf Sûresi: 1-15 | Sayfa: 293 Kur'ân-ı Mecîd Meali: ONSEKİZİNCİ SÛRE-İ CELİLE el-Kehf SÛRE-İ CELîLESİ Mekkî (Mekke-i Mükerreme döneminde inmiş)dir. Ancak İbn Abbâs ve Katâde (Radıyallâhu anhüm)den rivayet edildiğine göre 28. âyet-i, Mukatil (r.a.)`dan rivayete göreyse son dört âyet-i kerîme Medenî’dir. 110 ayettir. Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın ismiyle! 1 Bütün hamdler O Allâh’a mahsustur ki, (insanları iki cihan saadetine ulaştıracak) o (Kur’ân-ı Kerîm gibi büyük bir) kitabı (en büyük) kulu (Muhammed Mustafa’sı)na indirmiştir ve (lafız düşüklüğü, mana çelişkisi ve haktan ayrılış gibi) en ufak bir eğrilik bile onun içerisine koymamıştır. 2 (O Rabbiniz Kur’ân’ı hiçbir aşırılık ve noksanlık bulunmayan mutedil ve) dosdoğru (bir kitap) olarak/ (kulların menfaatlerini) düzenleyici olarak/(geçmiş kitapların doğruluğuna) şâhit olarak/ (indirmiştir)! Tâ ki O (Allâh), Kendi tarafından (uygulanacak) pek çetin ve çok büyük bir azapla (kâfirleri) korkutsun, salih ameller işlemekte bulunan o imanlı kimsele ri de müjdelesin ki; gerçekten pek güzel ve çok de ğerli bir mükâfat sadece onlara âittir! 3 (Cennet gibi o yüce makam) içerisinde ebediyyen kalıcılar olarak! 4 (Allâh Te`âlâ Kur’ân’ı) Özellikle de: “Allâh bir çocuk edindi!” demiş olan o (müşrik) kimseleri (ebe dî azaplarla) korkutsun diye (indirmiştir)! 5 Bu (Allâh-u Te`âlâ’ya çocuk isnadı)na dâir ne kendileri için, ne de babaları (ve ataları) için hiçbir bilgi bulunmamaktadır. (Bu söz ancak aşırı cehâletten, yan lış ve himlerden ve geçmişlerini körü körüne taklitten kaynak lanmıştır.) Ağızlarından çıkmakta olan bir söz olarak o ne (ka dar) büyük (azapları gerektiren bir şey) olmuştur! Onlar büyük bir yalandan başkasını söylememektedirler. 6 (Habîbim!) Onlar işte bu (İlâhî) söz (olan Kur’ân-ı Kerîm)e inanmazlarsa sen onların peşleri sıra (ke der lere düşüp) şiddetli bir üzüntüyle kendini helâk mi ede ceksin? (Sakın böyle yapma, onlar hakkındaki hükmü Bize havâle et!) 7 Gerçekten de Biz yer üzerinde bulunanları ona (ve kendisinde yaşayanlara) ait bir ziynet yaptık, tâ ki amel bakımından hangisi daha güzel olacak diye o (in sa)nları imtihan (edenin muâmelesine tâbi) edelim! 8 Ama muhakkak ki Biz elbette onun üstünde olanları (bunca donanımından sonra) bitkisiz kupkuru bir toprak hâline çeviricileriz! (O halde kullarımız onun ge çici yeşilliğine ve süsüne aldanıp da âhireti unutmasınlar.) 9 (Habîbim!) Yoksa sen Kehf ve Rakîm (adlı levha da isimleri yazılı bulunan mağara) ashâbının (uzun süre uyutulduktan sonra uyandırılmaları kıssasının), gerçekten Bizim (varlığımıza ve birliğimize delâlet eden) âyetlerimiz arasından, çok şaşılacak bir şey olduğunu mu sandın? (Hâlbuki, toprak üzerinde bulunan bu kadar sayısız cinsleri ve türleri tek bir maddeden, farklı farklı özelliklerde ve şekillerde yaratıp canlandırmak, sonra tekrar kurutup toprağa döndürmek, daha sonra da tekrar yeşertmek, elbette ki Ashâb-ı Kehf’in ilginç kıssasından çok daha dikkat çekicidir!) 10 Hani o (zorba kâfir Dekyânûs tarafından şirke zorlanan, fakat ona boyun eğmeyen) gençler (şehirde iman larını koruyamayacaklarını anlayınca) o mağaraya sığınmış ve: “Ey Rabbimiz! Tarafından bize (mağfiret, bol rı zık ve düşmandan emniyet kazandıracak) büyük bir rahmet ver! Ve (hicretle alâkalı bu) işimizden ötürü bizim için (selâmet sebeplerini hazırla ve maksadı mı za ulaştıra cak yolu bulmamıza) tam bir isâbet (için gerekli olan va sıtaları) hazırla!” demişlerdi. 11 Böylece Biz sayılı birçok seneler o mağarada onların kulakları üzerine (bir uyku perdesi) vurduk (bu nedenle onlar hiçbir sesten etkilenmeyecek şekilde yüz lerce sene uyudular)! 12 Sonra da (içlerinden) iki fırkanın hangisinin, beklemiş oldukları o süreyi daha iyi saydığını bil(di ğimiz halde, bu mûcizeyi herkese bildir)elim diye onları (nice yıllar sonra o derin uykularından) uyandırdık. 13 Biz sana onların ilginç haberini hak ile (doğruca) anlatmaktayız. Şüphesiz onlar birtakım gençlerdi ki Rablerine (gerçekten) iman etmişlerdi, Biz de onları hidâyet (ve İslâm’da sebat) bakımından artırmıştık. 14 Onlar (o zorba kralın putlara secde baskısı üzerine ona karşı) ayağa kalktıkları zaman Biz (vatan dan, âile den ve maldan uzak kalmaya karşı) kalplerine kuvvet (ve sabır) verdik de bu sebeple onlar dediler ki: “(Putlar bizim Rabbimiz olamaz!) Bizim Rabbimiz ancak gökle rin ve yerin Rabbi (olan Allâh-u Zü’l-celâl) dir, biz O’ndan başkasını asla ilâh diye adlandıramayız! Andol sun ki; o takdirde muhakkak Biz (doğrudan) pek uzak bir söz söylemiş oluruz! 15 İşte bunlar bizim (yanlış yolda olan) kavmimizdir ki, O’nu bırakıp birtakım ilâhlar edinmişlerdir. Onlar(ın ilâhlıkların)a karşı pek açık ve güçlü bir delil getirebilseydiler ya! Artık (eş ve ortak isnat ederek) Allâh’a karşı bir yalan uydurmuş olandan daha zâlim var mıdır?” http://kuranimecid.com 📺 VAAZ ve FETVA Kanalımıza Abone Olmak için:    / İsmailyaŞar