นิยายเสียง เรื่องสั้น ตอนเสี่ยศาสตร์กับสาวญี่ปุ่น скачать в хорошем качестве

นิยายเสียง เรื่องสั้น ตอนเสี่ยศาสตร์กับสาวญี่ปุ่น

เสียงเพลงลูกทุ่งหมอลำคลออยู่ในบรรยากาศค่ำคืนที่ร้านอาหารคาราโอเกะของ "เสี่ยศาสตร์" ชายวัยเลข 5 ปลาย ๆ ผู้คร่ำหวอดในวงการอาหารและบันเทิงของภาคอีสาน รูปร่างไม่สูงมากแต่มีเสน่ห์แบบไทยแท้ ผิวขาว ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ปากหวาน และแววตาเจ้าชู้ที่ทำให้สาว ๆ หลายคนใจสั่น ค่ำคืนนี้พิเศษกว่าคืนไหน ๆ เพราะมีลูกค้าต่างชาติกลุ่มหนึ่งแวะมาใช้บริการ และในกลุ่มนั้นก็มีสาวญี่ปุ่นสุดสวยนั่งอยู่ด้วย เธอชื่อ "ซากุระ" ผิวขาวเนียน ตาโตเป็นประกาย รูปร่างอ้อนแอ้นน่าทะนุถนอม แถมยังพูดไทยได้นิดหน่อย ทำให้เสี่ยศาสตร์อดไม่ได้ที่จะเข้าไปทักทาย “โอ้โห! สาวซากุระ มาจากโตเกียวหรือโอซาก้าเนี่ย?” เสี่ยศาสตร์ยิงมุกพลางยิ้มกว้าง ซากุระหัวเราะเบา ๆ ก่อนตอบ “โตเกียวค่ะ แต่เคยมาท่องเที่ยวเมืองไทยหลายครั้งแล้ว ชอบมากเลย” เสี่ยศาสตร์ยิ่งได้ยินก็ยิ่งปลื้ม แกเริ่มเล่าเรื่องเมืองไทย อาหารอีสาน และความชอบส่วนตัวที่มีต่อวัฒนธรรมญี่ปุ่น พูดไปพูดมา บรรยากาศก็เริ่มสนุกขึ้น เมื่อเสียงเพลงดังขึ้นมาอีกครั้ง ซากุระถูกชวนให้ขึ้นไปร้องเพลง เธอเลือกเพลงไทยที่เคยฟังตอนมาเที่ยวเมืองไทยครั้งก่อน เสียงหวาน ๆ ของเธอทำเอาแขกทั้งร้านต้องหันมาฟัง หลังจากร้องเพลงจบ เสี่ยศาสตร์รีบยกแก้วขึ้นชนกับเธอ “ร้องเพราะขนาดนี้ ให้ดื่มฟรีไปเลย!” ค่ำคืนนั้นดำเนินไปอย่างสนุกสนาน และสุดท้ายก็เหลือเพียงเสี่ยศาสตร์กับซากุระนั่งพูดคุยกันต่อที่โต๊ะริมระเบียงร้าน เสี่ยศาสตร์พูดจาหยอดมุกจีบไปเรื่อย ๆ อย่างคนเจ้าชู้แบบเป็นธรรมชาติ ขณะที่ซากุระก็เขินบ้าง หัวเราะบ้าง ตอบรับบ้าง “ซากุระจังรู้มั้ยว่า สาวญี่ปุ่นเนี่ย เป็นความฝันของผู้ชายไทยหลายคนเลยนะ โดยเฉพาะเสี่ยศาสตร์คนนี้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงทะเล้น ซากุระอมยิ้ม เธอจ้องเข้าไปในแววตาของเสี่ยศาสตร์ที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์แต่แฝงด้วยความจริงใจ “งั้นฉันก็คงโชคดีที่ได้มาเจอเสี่ยศาสตร์สินะคะ” เสียงลมพัดเบา ๆ และบรรยากาศเงียบลงเหลือแค่เสียงหัวใจที่เต้นแรงของทั้งสองคน เสี่ยศาสตร์ขยับเข้าไปใกล้ มองริมฝีปากบางของสาวญี่ปุ่นที่อยู่ตรงหน้า และก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรต่อ เสี่ยศาสตร์ก็กระซิบเบา ๆ ข้างหู “คืนนี้…ขอเป็นไกด์พาเที่ยวอีสานให้เธอหน่อยได้ไหม?” ซากุระหัวเราะคิกเบา ๆ เธอไม่ได้ตอบเป็นคำพูด แต่สายตาที่ทอดมองมานั้นเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดแล้ว… ค่ำคืนนั้นจบลงที่ห้องพักของซากุระที่โรงแรมริมแม่น้ำ เสี่ยศาสตร์เดินตามเธอขึ้นไปช้า ๆ หัวใจเต้นแรงราวกับเป็นหนุ่มวัยรุ่นอีกครั้ง ซากุระเปิดประตูห้องก่อนหันกลับมายิ้มให้ชายสูงวัยที่ตามมา “เข้ามาสิคะ คืนนี้ขอให้เสี่ยพาเที่ยวอีสานในแบบของเสี่ยเอง” เธอพูดเสียงแผ่วเบา เสี่ยศาสตร์ยิ้มกว้าง ก่อนเดินเข้าไปปิดประตู เสียงหัวใจเต้นแรงของทั้งสองคนดังก้องอยู่ในความเงียบของค่ำคืน ภายในห้อง ซากุระยืนพิงหน้าต่าง มองวิวแม่น้ำที่สะท้อนแสงจันทร์สวยงาม เสี่ยศาสตร์เดินเข้ามายืนข้าง ๆ ก่อนยกมือขึ้นสัมผัสเส้นผมนุ่มสลวยของเธออย่างแผ่วเบา “เธอสวยมากจริง ๆ นะซากุระ” ซากุระหันมาสบตา เสี่ยศาสตร์ค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะสัมผัสกันอย่างนุ่มนวล มันเป็นจูบที่อบอุ่นและอ่อนโยน ลิ้มรสของความรู้สึกที่ไม่ต้องมีคำพูดใด ๆ มาอธิบาย คืนนั้นทั้งสองต่างมอบความรู้สึกให้กันและกันโดยไม่ต้องใช้คำพูด อ้อมแขนของเสี่ยศาสตร์ให้ความรู้สึกมั่นคง ส่วนซากุระก็มอบความอ่อนหวานและอ่อนโยนให้กับชายที่มีเสน่ห์แบบไทยแท้ รุ่งเช้า เสี่ยศาสตร์ตื่นขึ้นมาในขณะที่ซากุระยังคงนอนหลับอยู่ข้าง ๆ เขามองใบหน้าหวานของเธอด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เขารู้ว่านี่เป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ก็เป็นความทรงจำที่งดงาม เมื่อซากุระตื่นขึ้นมา เธอพบว่ามีกระดาษโน้ตใบเล็ก ๆ วางอยู่ข้างหมอน "ขอบคุณสำหรับค่ำคืนที่แสนวิเศษ บางความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องยาวนาน แต่ขอให้มันเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป เสี่ยศาสตร์" ซากุระหยิบโน้ตขึ้นมาอ่านก่อนยิ้มออกมา เธอรู้ว่าเธอคงไม่มีวันลืมค่ำคืนที่แสนพิเศษนี้ เช่นเดียวกับเสี่ยศาสตร์ที่คงจดจำเธอไปตลอดชีวิต ข้อคิดจากค่ำคืนแห่งความทรงจำ บางครั้งความรักไม่จำเป็นต้องอยู่ยาวนานเสมอไป แค่เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ก็สามารถฝากรอยยิ้มและความอบอุ่นไว้ในหัวใจของกันและกันได้ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเสี่ยศาสตร์กับซากุระอาจไม่ได้จบลงด้วยการครองคู่ แต่สิ่งที่ทั้งสองคนได้รับคือประสบการณ์ที่สวยงามและคุ้มค่า บางทีชีวิตก็เป็นแบบนี้ มันเต็มไปด้วยช่วงเวลาที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่สิ่งสำคัญคือเราเลือกที่จะเก็บความทรงจำดี ๆ ไว้ในใจ แม้บางความสัมพันธ์จะจบลง แต่ความรู้สึกที่แท้จริงและช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกันนั้นจะไม่มีวันจางหาย รักแท้ไม่จำเป็นต้องอยู่ตลอดไป แค่เคยเกิดขึ้นและทำให้หัวใจเต้นแรง ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ชีวิตมีความหมาย… #นิยายเสียง #เรื่องสั้น #ฟังนิยายเสียง