JACEK PRUSAK SJ - "Wiara a rygoryzm moralny" (homilia 6.04.25) скачать в хорошем качестве

JACEK PRUSAK SJ - "Wiara a rygoryzm moralny" (homilia 6.04.25)

❗❗TEGO NIE MA NA FILMIE: "Pamiętajmy, że pomimo różnic politycznych nas wszystkich łączy jedno – troska o to, aby nie stała się krzywda tym, których kochamy. Ale Jezus nas prosi, aby ta grupa tych, których kochamy, nie zawężała się do członków naszej rodziny i zwolenników partii politycznej, do której sami należymy. Tego nie potrafimy zrobić i dlatego nie możemy się dogadać. Ale jeśli jesteśmy chrześcijanami, to Jezusa nie ma na naszych wiecach politycznych – właśnie tam Go nie ma, chociaż najczęściej tam się na Niego powołujemy. Tam Go nie ma – tam są gilotyny, które wystawiamy na tych, z którymi się nie zgadzamy. Więc: „Po której stronie jesteś?” Jest tylko jedna opcja: po stronie Ewangelii – albo nie jesteś chrześcijaninem."(ks.J.Prusak) 🚨 TO BYŁ FRAGMENT Z "OGŁOSZEŃ" - CAŁA MSZA TERAZ NA NOWYM KANALE:    / @msza.sw.jacekprusak   ❗❗ 0:00 - EWANGELIA [J 8, 1-11] 1:36 - HOMILIA 🔔 SUBSKRYPCJA KANAŁU (❗zaznacz "wszystko"✔️- klikając górny dzwonek przy napisie "subskrybujesz" pod filmem): https://bit.ly/NOWE-KAZANIA ▶️ KANAŁ BAZYLIKI NSPJ:    • Bazylika Najświętszego Serca Pana Jez...   ⓕ FACEBOOK o. J. PRUSAKA:   / jacek.prusak   ✠✠✠ CZYTANIA LITURGICZNE ✠✠✠ ﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌ ✠ 1. CZYTANIE (Iz 43, 16-21) Obietnica nowego wyzwolenia Czytanie z Księgi proroka Izajasza Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wyprowadził wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci. «Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę». ﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌ ✠ PSALM Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas Gdy Pan odmienił los Syjonu, * wydawało się nam, że śnimy. Usta nasze były pełne śmiechu, * a język śpiewał z radości. Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas Mówiono wtedy między narodami: * «Wielkie rzeczy im Pan uczynił». Pan uczynił nam wielkie rzeczy * i radość nas ogarnęła. Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas Odmień znowu nasz los, o Panie, * jak odmieniasz strumienie na Południu. Ci, którzy we łzach sieją, * żąć będą w radości. Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas Idą i płaczą, * niosąc ziarno na zasiew, lecz powrócą z radością, * niosąc swoje snopy. Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas ﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌ ✠ 2. CZYTANIE (Flp 3, 8-14) Upodabniając się do śmierci Chrystusa, dojdę do powstania z martwych Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian Bracia: Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonały, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie. ﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌ ✠ EWANGELIA (J 8, 1-11) Od tej chwili już nie grzesz Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz». ﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌