У нас вы можете посмотреть бесплатно Mi-8 | staruszek w rosyjskiej służbie или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Pomimo upływu lat jednym z najważniejszych śmigłowców w rosyjskiej służbie pozostaje staruszek, znany jako Mi-8. Maszyna została oblatana jeszcze w latach 60., ale nie oznacza to, że coś wskazuje na to, by w dającej się przewidzieć przyszłości, maszyny te miały zostać wycofane ze służby. Wprost przeciwnie. Powstanie Federacji Rosyjskiej, jako spadkobierczyni Związku Radzieckiego było bardzo trudnym momentem w dziejach Rosji. Po Związku Radzieckim odziedziczono olbrzymią armię, która została zmuszona do wycofania z Afganistanu, ale wciąż stanowiła dużą siłę militarną, tym bardziej, że nadal stacjonowała min., na terenie Polski i Niemiec. W tym czasie znaczącą część rosyjskiego lotnictwa stanowiły śmigłowce Mi-8. Stan ten utrzymuje się zresztą nadal, a Mi-8 wciąż stanowią podstawowy środek transportu dla oddziałów aeromobilnych i wspólnie ze śmigłowcami Mi-24 stanowią nieodłączny element krajobrazu w rosyjskich bazach, a także podczas walk na Ukrainie. U progu lat 90., rosyjskie siły zbrojne oraz inne „resorty siłowe” dysponowały liczną flotą śmigłowców Mi-8 oraz ich pochodnych, których wielkość jest szacowana na około 2700 sztuk. Po rozpadzie Związku Radzieckiego konieczne okazało się możliwie szybkie wycofanie najstarszych maszyn, część z nich została wykorzystana w procesie kanibalizacji sprzętu, inne zostały po prostu skasowane, nie ulega jednak wątpliwości, że flota kurczyła się w szybkim tempie. I tak, w 1995 r., w służbie pozostawało tylko około 2000 maszyn, podczas gdy dziewieć lat później wspominano jedynie o 1100 śmigłowcach. Miejsce wycofywanych śmigłowców niezbyt często zajmowały nowe maszyny. I tak według najbardziej rozpowszechnionych danych w latach 1992 – 2000, Rosjanie mieli otrzymać jedynie 40 nowych Mi-8. Reszta produkcji, która napotykała na znaczące problemy, obejmowała głównie dostawy części zamiennych. Jednocześnie u progu nowego wieku, gdy problemy gospodarcze Rosji przestały być tak wyraźne do jednostek zaczęły napływać nowe maszyny chociaż wciąż był to bardzo powolny proces. Nie zmienia to jednak faktu, że wielkość dostaw wciąż nie powalała. Między 2001, a 2010 r., Rosjanie odebrali 110 nowych śmigłowców. Większość nowych śmigłowców reprezentowała wariant Mi-8MTW, który produkowano w Kazaniu, chociaż trafiały się także śmigłowce Mi-8AMTSz. Jednocześnie wciąż trwało usuwanie starych śmigłowców. Według danych z 2010 r., Rosjanie wykorzystywali mniej więcej 800 sztuk różnych wersji Mi-8, natomiast w 2015 r. wielkość floty była szacowana na 550 sztuk. Jednocześnie sytuacja gospodarcza Rosji ulegała poprawie, co pozwalało na zwiększanie wydatków na zbrojenia. Przystąpiono wówczas min., do opracowania nowych wersji Mi-8, co doprowadziło do powstania min., kolejnych odmian wywodzącego się od prototypu opracowanego w 1996 r., śmigłowca mi-8AMTSz. Śmigłowiec w tej wersji dysponował silnikami TW3-117WM. Do kadłuba wprowadzono rampę załadunkową, a na bokach kadłuba umieszczono trzy wysięgniki, na których można było umieścić podwieszenia, na które składały się zarówno różnego rodzaju zasobniki, jak również wyrzutnie pocisków kierowanych 9M114 Kokon, lub nowszych 9M120 Ataka oraz pocisków powietrze – powietrze Igła W. Planowano także stworzyć odmianę przenoszącą pociski 9K113U Szturm-WU oraz Ataka-1 lub Wichr-1, które były naprowadzane wiązką laserową. Wprowadzenie takiej modyfikacji było związane z wprowadzeniem nowej stacji naprowadzającej GOES-451, która miała zastąpić stosowaną wcześniej 9S477 Raduga-Sz. Oprócz umieszczenia stacji naprowadzającej, w dziobie śmigłowca umieszczono także stanowisko z karabinem maszynowym PKT. Pojawiła się także możliwość zamontowanie w oknach broni strzeleckiej, podobna możliwość istniała także na rampie, gdzie także można było umieścić karabin maszynowy. Nowa odmiana otrzymała także ciekawy system samoobrony, złożony z rozpraszaczy gazów wylotowych z silnika oraz stacji zakłóceniowej Lipa i wyrzutników flar. Śmigłowiec nie trafiał do krajowych odbiorców w zbyt dużej liczbie, bo brakowało pieniędzy na nowe zamówienia – pierwsze śmigłowce w tej wersji zostały dostarczone rosyjskim siłom zbrojnym w 2009 r., wcześniej odmianę tą pod oznaczeniem Mi-171Sz proponowano jako maszynę eksportową, przy czym śmigłowce produkowane na eksport różniły się od tych dostarczanych krajowym odbiorcom min., konfiguracją a także uzbrojeniem, które dopasowywano do wymagań odbiorcy. A jeśli podoba się Państwu to co robię i chcecie zobaczyć więcej treści na kanale, zapraszam do stawiania mi wirtualnej kawy. Aby to zrobić wystarczy wejść w link i dokonać przelewu na wybraną przez siebie kwotę: https://buycoffee.to/balszoi W materiale wykorzystano fragmenty nagrań z kanałów: / @samaragistv / @fighterbomber / @user-ew1kd9ce1i Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: / @balszoi