RAHMETLİ ANNEM VE BABAMIN SEVDİĞİ TÜRKÜLER/ Folk Songs that my Late Mother and Father Listened to скачать в хорошем качестве

RAHMETLİ ANNEM VE BABAMIN SEVDİĞİ TÜRKÜLER/ Folk Songs that my Late Mother and Father Listened to

Folk Song That my Late Mother and Father listened to Rahmetli Annem ve Babamın Sevdiği Türküler Part 1 Contact: [email protected] 1) Ey Garip Gönüllüm – Neşet Ertaş 2) Kurusa Fidanım – Neşet Ertaş 3) Bir Ay Doğar İlk Akşamdan – Hasan Durak 4) İki Dağın Arasında Kalmışam – Mehmet Özbek 5) Daha Senden Gayrı – Ruhsati-Nesimi Çimen 6) Sarı Yazma – Çekiç Ali 7) Taze Karlar Yağmış – Rıza Aslandoğan/Aşık Ali Sultan 8) Kırmızı Buğday – Anonim 9) Gayrı Dayanamam – Aliihsan Erdoğan/ Kul Mustafa 10)Ne Ağlarsın - Aşık İsmail Aydın(Daimi) 11)Heveslik Eyledim / Musa Eroğlu 12)Emirdağı – Ali Ercan Herkesin annesi, babası özeldir, güzeldir ama benimkiler daha bir özeldi galiba. İkisi de yetim ve öksüz büyümüşler. Daha çocuk yaştayken , annem 15-16 babam 20-21 yaşındayken “birbirine katıvermişler” ; birbirlerine “verildiklerin” üç gün sonra başkalarından öğrenmişler. O dönemde annem Mersin’ in Mut, Köprübaşı , babam da Silifke’ nin Kırtıl Köyü’nde yaşıyorlar. Birbirlerini hiç sevmediler. “Mezarlarının bile farklı mekanlarda olmasını isteyecek kadar sevmediler. Ama büyükler karar vermişti ve evlendirilmişlerdi. Aynı kültürde olmalarına karşın farklı yapılarda olmalarının da bu sevgisizlikteki payı çok fazla… Babam, ele avuca sığmaz, hırçın, her şeye itiraz ve isyan eden bir yapı da annem ise oldukça sakin, kabul eden... Babam köydeki bir durumdan dolayı düşkün edilince annemin deyişiyle “..bırakın bizi köpeğimizden bile selamı kestiler…” diyordu. Düşkünlük kötü. O yıllarda Kırtıl Silifke’ nin tek alevi köyü, çevre köylerdeki çeşitli cemaatlerle ilişkili aileler köye ve köylülere akıl almaz tacizlerde bulunuyorlar. Zaten köy olarak ötekisin , kendi köyünde de düşkün olunca katmerleniyor acılar. Her şeyi yok pahasına satıp 1960 lı yılarda köyden şehir merkezi Silifke’ ye göçüyorlar. Babam berber annem tarım işçisi oluyor. Hikaye uzun. Annemle babamı yaşamda mutlu eden tek şey, birlikte gülerken gördüğüm tek şey, birlikte mutlu oldukları tek şey, birlikte huzur buldukları tek şey türkülerdi. Ancak türküdeki duyguda aynı düşünüyorlar, mutlu oluyorlardı. Çoğu zaman da her ikisi de türküleri dinlerken ağlarlardı; hem ağlayıp hem gülerlerdi. Türkülerdi bizi bir arada tutan, türkülerdi aile olma duygusunu kazandıran. Annem 1929 yılında Mersin’ in Mut İlçesi’ nin Köprübaşı Köyü’nde doğdu. 2 Temmuz 2022 yılında da Silifke de öldü. Mezarı kendi isteği üzerine Silifke’ nın Kırtıl Köyü’nde toprağa verildi. Babam 1922 yılında Silifke Kırtıl Köyü’n de doğdu. 16 Haziran 1989 yılında da öldü. Mezarı Silifke’ dedir. Dostları , yarenleri, arkadaşları her ikisini de güçleri yettiğince herkese yardım etmeye çalışan İYİ İNSAN olarak tanımladılar. Biz de evlatları olarak ( Silifke Taşucu’ nda oturan Celal Necati ve kız kardeşimiz Neriman Söylemez (Üçyıldız) , Silifke Kızkalesi’nde oturan Necmettin ve yeri yurdu belli olmayan kardeşimiz Necmi) mezar taşlarına Onları anlatan o iki sözcüğü yazdık : İYİ İNSANLARDI” Şimdi sizlere radyoda her duyduklarında çok mutlu oldukları türküleri teknik koşulların elverdiği ölçüde yayınlıyorum.