Ο μύθος της Περσεφόνης - ζωγραφίζω τις εντυπώσεις μου... скачать в хорошем качестве

Ο μύθος της Περσεφόνης - ζωγραφίζω τις εντυπώσεις μου...

Ζούσε, λέει, σε εκείνα τα χρόνια μια όμορφη και χαριτωμένη κοπέλα, η Περσεφόνη, κόρη του βασιλιά των θεών Δία και της Δήμητρας θεά των καλλιεργειών. Η Περσεφόνη περνούσε τον καιρό της ανάμεσα στα λουλούδια και στα πουλιά κι ο κόσμος πολύ την αγαπούσε. Τη ζήλεψε όμως ο θεός του κάτω κόσμου, Άδης και ήθελε να την πάρει γυναίκα του. Και μια μέρα, καθώς η Περσεφόνη έκοβε λουλούδια στα λιβάδια, άνοιξε τη γη, βγήκε από μέσα ο Άδης και την πήρε μαζί του. Η Δήμητρα έψαξε παντού για να τη βρει, μα δεν την έβλεπε πουθενά. Ήταν πολύ στενοχωρημένη κι όλα στη γη άρχισαν να μαραίνονται, πάγο σκέπαζε το χώμα και τίποτα δε φύτρωνε. Τότε ο Δίας που τα έβλεπε όλα αυτά από τον Όλυμπο δεν του άρεσε καθόλου και ζήτησε από τον Ερμή να φέρει πίσω την Περσεφόνη. Στην αρχή ο Άδης δεν ήθελε να τη δώσει. Στο τέλος όμως την άφησε να φύγει αφού της έδωσε να φάει ένα ρόδι. Τώρα ήταν σίγουρος ότι η Περσεφόνη θα επέστρεφε πίσω γιατί όποιος έτρωγε το φαγητό του Άδη δένονταν για πάντα με το βασίλειό του. Η Περσεφόνη φυσικά δεν το ήξερε αυτό. Η Δήμητρα τρελάθηκε από τη χαρά της και αμέσως στα λιβάδια ξεπετάχτηκαν τα στάρια, τα λουλούδια άνθισαν και τα πουλιά κελαηδούσαν. Όλα έμοιαζαν να είναι όπως πριν με μια μικρή αλλαγή, εκείνο το ρόδι. Όταν η Περσεφόνη είπε στη μάνα της ότι είχε φάει το ρόδι, η Δήμητρα μελαγχόλησε και πάλι επειδή ήξερε ότι η Περσεφόνη θα έπρεπε να γυρίσει πίσω στον Άδη. Τότε ο Δίας που ήξερε πόσο στενοχωριόταν η Δήμητρα εμφανίστηκε μπροστά της και της είπε ότι η Περσεφόνη έπρεπε να γυρίσει πίσω όμως όχι για πάντα, μονάχα για ένα μέρος του χρόνου. Ένα μήνα για κάθε σπόρο που είχε φάει και μετά θα γυρνούσε στη μάνα της. Μ’ αυτόν τον τρόπο σύμφωνα με τον μύθο έχουμε τις αλλαγές των εποχών. Κάθε χρόνο όταν η Περσεφόνη ετοιμαζόταν να επιστρέψει στον Άδη, η Δήμητρα ένοιωθε τέτοια νοσταλγία που ο αέρας πάγωνε, όλα μαραίνονταν και τα πουλιά έφευγαν και γινόταν ξανά χειμώνας. Όταν η Περσεφόνη επέστρεφε πάνω στη γη σύμφωνα με την υπόσχεση του Δία, η φύση πρασίνιζε, τα λουλούδια άνθιζαν και τα πουλάκια κελαηδούσαν και όλος ο κόσμος ήταν χαρούμενος γιατί για μια ακόμα φορά είχε έρθει η υπέροχη Άνοιξη.