Tulum (Bagpipe) 4/6- Ellerin Turkusu Kanal B скачать в хорошем качестве

Tulum (Bagpipe) 4/6- Ellerin Turkusu Kanal B

Yapım: Ayşe Öksüz Kanal B Turkiye Kamera: Koray Sesal Kurgu: Nisa Kasapoğlu Ustalar: Bülent Bekar / Ali Çamkerten Rize Çamlıhemşin 20.Kasım.2008 Eski Tulum ustalarından Ali Çamkerten tulumu şöyle tarif ediyor: "Tarifi biraz zor bir şey. Tulum, benim duyduğum tulum. Hani deridir ya, hani tulum ismini oradan almış. Havayı da kullanmak için sürekli, ses şeyine hava vermesi için onu kullanıyoruz. Başka bir imkanı da yok zaten. Ondan sonra pratik çalınan kulakla alınan bir müzik aletidir. Valla tulumun sesi diğer enstrümanlara karşı biraz daha değişik. Bu kulağa hoş gelen yöresel insanların, mesela bilhassa düğünlerde, eğlencede yani; güzel bir ses. Yani benzetebileceğim bir ses yok buna. Bayağı bir kendine özgü bir sesi var, kendine has." Bülent usta, tulumun pek bilinmeyen yönleri olduğunu vurgulayarak; "Tulumun çok fazla kaideleri vardır. Bunu; yeni, genç arkadaşlarımız pek bilemiyorlar. Tulumun horon havaları vardır. çayırlık havaları vardır. Yol havaları vardır. Destan havaları vardır. Bunlar hep, birbirinden farklılık gösteren havalardır." diyor. Nav, tulumun ses veren kısmıdır. Bülent usta nav yapımını anlatıyor: "Deri gibi nav yapmak da oldukça zordur. "L" şeklindeki bir şimşir ağacını ki nav şimşir ağacından en iyi yapılır. Yöremizde pek çok ağaç vardır. Fakat, atalarımız hep şimşiri tercih etmişlerdir. Çünkü şimşir çok dayanıklı, çok sağlam bir ağaçtır. L şeklindeki bir nav için hazırladığımız kasnağın ilk önce dillik evini açarız. Dillik evini matkap yardımıyla açtıktan sonra, analık evi dediğimiz parmaklarımızı koyduğumuz yere sıra gelir. Burada çok dikkatli olmamız gerekir; sağa veya sola bir kaç milim yapacağımız hatalar, kaçırmalar analık evini bozar ve başka bir nava geçmemiz gerekir. Dikkatli bir şekilde sağa sola kaçırmadan analık evini de açtıktan sonra çubuktan, alüminyum çubuktan hazırladığımız kamış ölçüsünü tutan iki tane alüminyum çubuğu analık evine takarız. ve kontrol etmiş oluruz. Analık evini açtıktan sonra kepçenin içini açmaya sıra gelir ve bunu da kepçenin içini de matkap yardımıyla ve el demiri yardımıyla oldukça zor bir işlemdir Navın tesfiyesini yapmamız gerekir. Bunun için kenarlarında kalan fazlalık kısımları çizeriz ve testereden geçirerek onları kesip atarız. Bu aşamadan sonra navımızı törpüleyerek kenarlarının inceliğini iyice sağlarız. Daha sonra ince eğe ile tekrar veya zımparayla kenarlarının fazlalıklarını iyice alırız. ve hemen hemen navımız hazır hale gelmiş olur. İki tane birbirine yakın ölçüsü kamıştan analık dediğimiz kamışı bir birine eşleştiririz ve analık evine takarız. Navımızı mengeneye sıkıştırıp çok dikkatli bir şekilde kumpas yardımıyla ölçerek perdelerin yerini belirleriz. Perdelerin yerini belirledikten sonra kızgın ateşte ısıttığımız iki tane demir çubuğu ki bunlar sıradan çubuklar değildir, belli ölçüsü olan çubukları kızgın ateşte ısıtırız ve kamışları işaretlediğimiz yerlerden deleriz."