У нас вы можете посмотреть бесплатно 4. sponty. - εμβοές или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
στίχοι / ερμηνεία : sponty. μ.παραγωγή : Zερό 25 52 μίξη / mastering : ASD Ηχογραφήθηκε στο Υπόγειο [1ο κουπλέ] ό,τι μαζί μεγαλώσαμε μας κοιτάει στραβά έχω γεμάτο αγύριστο κεφάλι που αντιδρά μικροί μιλούσαμε για μπάλα,τώρα μόνο για λεφτά για κάτι λίγα που μας μείναν όταν είμασταν παιδιά πώς την είδα, πέφτουμε βράδια στην κατρακύλα οι φίλοι μου μπλεγμένοι στο χώρο , όχι στη νύχτα μου λένε ρίχτα στη σκακιέρα , φτύνω πίτα ένα δίευρο , μια μπύρα , πέντε χύμα , κάθε νύχτα άμα δεν έβγαζα το δίσκο , θα τον έπινα μα έχω τσακάλια που με ψήνουν αν ξενέρωνα ελευθερίας ανάσες απ΄το τραίνο όταν κατέβαινα Aldo κάνε να φάμε , θα'μαι σπίτι σου στις 11 να'ναι καλά όσοι μας βάζουνε στα σπίτια τους και όσοι για αγάπες και μίση χάσαν τα δίκια τους είμαι απ'αυτούς που αγαπήσαν τη ρουτίνα τους αφού τους βγάλαν τα συναισθήματα απο τη μύτη τους στρίψε άλλο 1 και άνοιξε το 2K μια blacktopιά ως τα 30 και ο ΣΕΝΟ να λέει κι'έχει να λέει, μεγαλώσαμε με rap στο dna τώρα γελάμε με τους rappers που ακούγαμε νέοι ο φίλος σου που χώνει βρωμάει πατριαρχία σκατά στους χιπχοπάδες που δεν κάνουν απεργία τρία χρόνια τώρα περιμένω στη γωνία μ'ένα καμμένο αυτί που δεν γουστάρει ηρεμία [ρεφρέν] κι'έχω έμβοές στ'αυτιά μου και ακούω μόνο ό,τι αξίζει και το γράφω απ'τη σκακιέρα κι' η πόλη μου μ'αφορίζει ψάχνω ένα στίχο που να με χαρακτηρίζει μα είμαι άδειος, τρία χρόνια τίποτα δεν έχει ανθίσει/ μα είμαι άδειος , εδώ τελειώνει σύντομα ό,τι αρχίζει [2ο κουπλέ] πάντα μου λέγανε τσάκαλε συγκεντρώσου έχεις τα φόντα αλλά συνέχεια ρίχνεις τον εαυτό σου και τον ρίχνω , πιο κάτω κάθε μέρα κι'απο λίγο να είμαι καλά με μένα όταν πλήρως αποτύχω απο τοίχο , σε κεντρικές λεοφώρους είμαι εξόριστος απο το 17' στο 18' , αγνώριστος τρία χρόνια γράφει το βράδυ της πόλης ο ιστός μέσα στο Μάη , πάλι ανίωθος και εσώκλειστος όταν ρωτάνε τι κάνεις , λέω πως πέθανες λέω πως άρχισες να γλείφεις 'κει που έφτυνες ήπιες και έγινες,ήρθες , τα'πες και έφυγες κι'ανέβηκες σε μάτια που κοιτάνε μικροπρέπειες. ΚΟΙΝΟΤΥΠΙΕΣ 2018