Скачать с ютуб Egzekucja najsadystyczniejszego niemieckiego nazistowskiego oprawcy w Norwegii - S. Fehmer - II WŚ в хорошем качестве

Egzekucja najsadystyczniejszego niemieckiego nazistowskiego oprawcy w Norwegii - S. Fehmer - II WŚ

...Wkrótce po inwazji Norwegowie nie mogli znieść tego, co działo się z ich krajem. Wielu z nich dołączyło do ruchu oporu, a Fehmer szybko stał się ich największym wrogiem. Często widywano go w Oslo, spacerującego w pełnym umundurowaniu po głównej ulicy ze swoim psem pasterskim. Posiadał wielki urok osobisty i miał kilka kochanek w Norwegii. Ze swoją pozornie przyjazną postawą, Fehmer był mistrzem w rozluźnianiu ludzi i pozwalaniu im na coś, co ujawniało jego mroczną stronę. W styczniu 1941 roku Himmler odwiedził Norwegię i zażądał od Gestapo wprowadzenia „wzmocnionych przesłuchań”, które obejmowały stosowanie tortur fizycznych. Fehmer uznał instrukcję za uzasadnioną, ale opracował przepisy zapobiegające nadużyciom. W każdym przypadku należało "bezwzględnie ustalić", że przesłuchiwana osoba faktycznie wykonała nielegalną pracę o "istotnym znaczeniu" i że posiadała informacje ważne dla niemieckich interesów. Informacje uzyskane od „wiarygodnego informatora” nie były wystarczającym powodem do użycia przemocy podczas przesłuchania i początkowo należało najpierw wypróbować inne techniki przesłuchania. Należało uzyskać zgodę przełożonego, a Fehmer stworzył formularze wniosków o pozwolenie na użycie przemocy. Z czasem procedura ta stała się czystą formalnością a funkcjonariusze coraz częściej ignorowali ten wymóg, szczególnie podczas nocnych przesłuchań, kiedy uzyskanie formalnej zgody przełożonego było utrudnione. Sam Fehmer nie wahał się stosować tortur w celu wydobycia informacji od Norwegów aresztowanych za udział lub podejrzenie o działalność w ruchu oporu. Jego przesłuchania ofiar wahały się między pozorną życzliwością a czystym sadyzmem. W lutym 1945 roku Fehmer został awansowany na szefa oddziału Gestapo w Oslo i był odpowiedzialny za przesłuchania kilku ważnych członków ruchu oporu. Fehmer prowadził również przesłuchania Lauritza Sanda, pioniera norweskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej. Kiedy 62-letni Sand odmówił ujawnienia jakichkolwiek informacji na temat działalności ruchu oporu, gestapo połamało mu ręce, a później obie nogi. Następnie został celowo wyleczony w szpitalu, tylko po to, by być ponownie torturowanym i przesłuchiwanym przez nazistów. Uważa się, że był najbardziej torturowaną osobą w kraju i stał się symbolem norweskiego ruchu oporu przeciwko nazistowskiemu reżimowi. Po zakończeniu wojny w Europie w dniu 8 maja 1945 r. Fehmer przebrał się za żołnierza armii niemieckiej i mieszał się z innymi niemieckimi jeńcami wojennymi w obozie Haslemoen w Våler, położonym we wschodniej części Norwegii. Ostatecznie został jednak zdradzony i aresztowany po tym, jak wykonał telefon do przyjaciółki, aby sprawdzić, co z jego psem pasterskim. Podczas procesu o zbrodnie wojenne Fehmer próbował uniknąć egzekucji, udowadniając, że udało mu się pomóc garstce więźniów i przedstawiając się jako cenne źródło informacji. W tym celu napisał długi raport na temat swojej działalności w Norwegii, który jest obecnie uważany za jedno z najlepszych źródeł na temat działalności niemieckiej policji podczas okupacji. Pielęgniarka, która opiekowała się nim w więzieniu po wojnie, powiedziała później, że Fehmer wierzył, że zostanie poddany ekstradycji do Amerykanów, którzy byli zainteresowani jego wiedzą na temat komunistów. Mylił się jednak. Fehmer został skazany za 20 przypadków tortur, a jego kryminalna przeszłość przyćmiła jego próby zrehabilitowania się. 27 czerwca 1947 r. Sąd Najwyższy w Norwegii skazał Fehmera na karę śmierci. Siegfried Fehmer miał 37 lat, gdy 16 marca 1948 roku został stracony przez rozstrzelanie w Oslo. Ida Nikoline Manus, członkini norweskiego ruchu oporu, opisała Fehmera w następujący sposób po spotkaniu z nim w Oslo wiosną 1941 roku: „Był to człowiek tak pogodny i pomocny. Był wyjątkowo przystojny, z wysokimi kośćmi policzkowymi, jasnymi włosami i najcudowniejszymi niebieskimi oczami. Był niemieckim oficerem... ale pamiętam, że pomyślałam, że gdybyśmy spotkali się w innych okolicznościach, byłby to mężczyzna, w którym mogłabym się zakochać. Później dowiedziałam się, kim był...” Zastrzeżenie: Wszystkie poniższe opinie i komentarze pochodzą od widzów i nie odzwierciedlają poglądów kanału World History. Nie akceptujemy promowania przemocy lub nienawiści wobec osób lub grup opartych na takich cechach jak: rasa, narodowość, religia, płeć, pochodzenie, orientacja seksualna. World History ma prawo przeglądać komentarze i usuwać je, jeśli zostaną uznane za nieodpowiednie. ► Kliknij przycisk SUBSKRYBUJ, aby zobaczyć więcej interesujących klipów:    / @worldhistoryvideospl   #historia #historiaświata #holokaust #ww2