У нас вы можете посмотреть бесплатно Κώστας Σμοκοβίτης - ΣΥΛΛΟΓΗ (EΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΔΕΚΑΕΤΙΑ '80) или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Στις 15 Απριλίου 1951 γεννήθηκε στη Λαμία ο Κώστας Σμοκοβίτης, μία από τις ωραιότερες και πιο λαμπερές φωνές στο ελληνικό τραγούδι με πλήθος εξαιρετικών ερμηνειών, κυρίως στο διάστημα 1973-1990. Ο σπουδαίος ερμηνευτής Κώστας Σμοκοβίτης, είχε την τύχη στα πρώτα χρόνια της δισκογραφικής του πορείας να τραγουδήσει πολύ μεγάλες δημιουργίες ορισμένων από τους πιο σημαντικούς συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές που έβγαλε τούτος ο τόπος. Ενώ όμως θα μπορούσε να φτάσει στην κορυφή και να «πουλάει» όπως δεκάδες άλλοι, προτίμησε να μη συμβιβαστεί με τις επιταγές του συστήματος, να μείνει έξω από «κόλπα» και «μόδες» και να χαράξει μια δική του πορεία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο μικρός Κώστας έμαθε μόνος του φυσαρμόνικα, δείγμα του πάθους του για τη μουσική και του ταλέντου του. Τα πρώτα του ακούσματα αποκτήθηκαν από την οικογένειά του, κυρίως από τη μητέρα του, καθώς και από τα πανηγύρια της περιοχής. Μεγαλώνοντας συνήθιζε να τραγουδά σε παρέες με φίλους του δείχνοντας το χάρισμά του. Το 1972 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού που έλαβε χώρα στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας. Αξιοσημείωτο είναι το ότι δεν είχε δηλώσει συμμετοχή αλλά οι φίλοι του, εν αγνοία του ιδίου. Το τραγούδι που ερμήνευσε επιτυχημένα ήταν το «Μη χτυπάς» του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Μετά από αυτό ο ηθοποιός και παρουσιαστής της βραδιάς Κώστας Βενετσάνος και ο συνθέτης Χρήστος Μουραμπάς, μαέστρος της ορχήστρας, του πρότειναν να κάνει ακρόαση σε κάποια δισκογραφική, όπερ και εγένετο στα περίφημα στούντιο της COLUMBIA στον Περισσό για λογαριασμό της ΜΙΝΟΣ του Μάτσα. Η ακρόαση ήταν επιτυχημένη και ο νεαρός Κώστας υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας. Η συνέχεια ήταν πολύ επιτυχημένη αφού συμμετείχε σε πολλούς δίσκους που ήταν αξιολογότατοι, είτε σημείωσαν επιτυχημένη πορεία στο εμπορικό κομμάτι είτε όχι. Πρώτη συμμετοχή, σε δίσκο 45 στροφών, ήταν το 1973 με επανεκτέλεση του τραγουδιού «Μια Κεφαλονίτισσα» των Λουκιανού Κηλαηδόνη και Νίκου Γκάτσου. Επόμενος δίσκος ήταν με το πασίγνωστο «Ο χάρος βγήκε παγανιά» των Δήμου Μούτση και Μάνου Ελευθερίου που είχε ακουστεί αρχικά από τον Δημήτρη Μητροπάνο. Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος που συμμετείχε ήταν «Το μεγάλο τραγούδι-12 ψαλμοί του Δαυίδ» σε μουσική Γιώργου Γεωργιάδη στον οποίο τραγουδούσε και η Χάρις Αλεξίου. Σε αυτόν ο Σμοκοβίτης απέδωσε τα τραγούδια: «Τραγουδήστε» (μαζί με την Αλεξίου), «Σωστά μιλάτε τάχα», «Όλου του κόσμου οι χάρες», «Πάντα στο φως». Ωστόσο, η μεγάλη ώρα που ανέδειξε το νεαρό τραγουδιστή ήταν με το δίσκο «Καλημέρα ήλιε» (1973) του Μάνου Λοΐζου στον οποίο ο Σμοκοβίτης συμμετείχε σε τραγούδια όπως «Ας μην είχες κάνει τόσα λάθη», «Όταν σε είδα να ξυπνάς», «Δώδεκα παιδιά», «Χτύπησαν αργά την πόρτα» και το θρυλικό «Καλημέρα ήλιε». Ιδιαιτέρως σημαντική ήταν η συμμετοχή του στον «Προδομένο λαό»(1974) του Μίκη Θεοδωράκη και του Βαγγέλη Γκούφα με τα κομμάτια «Βογγά το κάστρο τ’ Αναπλιού» και «Ακόμα τούτη η Άνοιξη» όπως και στο δίσκο «Για ρεμπέτες και φίλους» (1974) του Απόστολου Καλδάρα. Επόμενος σταθμός ήταν ο δίσκος «Μια χαρά, μια καϋμός» (1974) των Νίκου Καρβέλα και Βαρβάρας Τσιμπούλη πριν ο Καρβέλας στραφεί στο σαφώς χαμηλότερης ποιότητας εμπορικό τραγούδι που χαρακτήρισε τη μετέπειτα καριέρα του. Η πολύ παραγωγική πορεία του νεαρού ερμηνευτή συνεχίστηκε στο δίσκο «Άσπρο μαύρο» (1974) σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και στίχους της Σώτιας Τσώτου. Επίσης στο δίσκο "Ω, Τι Κόσμος Μπαμπά" σε μουσική Βασίλη Δημητρίου και πάλι μέσα στο 1974, ερμήνευσε πανέμορφα τραγούδια που αναδεικνύουν όλη την εκφραστική του παλέτα. Στη συνέχεια ακολούθησε μια από τις 2-3 κομβικότερες δουλειές του ερμηνευτή και αναφερόμαστε, βεβαίως, στο σπουδαίο δίσκο του Σταύρου Κουγιουμτζή με τίτλο «Τα τραγούδια του καιρού μας» (1977) στον οποίο ο Σμοκοβίτης έδωσε μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες του. Πρόκειται ασφαλώς για έναν ωραιότατο δίσκο με πανέμορφα τραγούδια που σημείωσαν αξιοπρόσεκτη επιτυχία αλλά όχι, ίσως, στο βαθμό προηγούμενων έργων του Κουγιουμτζή. Άλλωστε, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι η συγκεκριμένη περίοδος ήταν γεμάτη από πλήθος αριστουργηματικών έργων και δεν ήταν καθόλου εύκολο για ένα δίσκο να πετύχει εμπορικά. Δεν υπάρχει, όμως, η παραμικρή αμφιβολία για την υψηλότατη ποιότητά του δίσκου καθώς και τις εξαίσιες ερμηνείες του Σμοκοβίτη. Γενικά, σε οτιδήποτε είχε τραγουδήσει ο ταλαντούχος καλλιτέχνης είχε αφήσει το στίγμα του με τη χαρακτηριστική φωνή του: καθαρή, διαυγής, γλυκιά, μελωδικότατη με καθαρή άρθρωση και ένα ξεχωριστό ηχόχρωμα που κερδίζει εύκολα και τον απαιτητικότερο ακροατή. Ύστερα από αυτόν τον δίσκο ο Σμοκοβίτης άλλαξε δισκογραφική αλλά το χαρακτηριστικότερο στοιχείο είναι ότι από τη δεκαετία του 1980 και μετά διαφοροποιήθηκε δραματικά το τοπίο στο ελληνικό τραγούδι. Δυστυχώς τα εκλεκτά και θαυμαστά έργα της περιόδου 1960-1979 δεν είχαν συνέχεια.... ΚΕΙΜΕΝΟ - ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ