Zapalenie naczyń związane z IgA скачать в хорошем качестве

Zapalenie naczyń związane z IgA

Jeżeli chcesz wesprzeć kanał: PayPal: [email protected] Przelew: 12 1090 2750 0000 0001 3690 7883 Zapalenie naczyń związane z IgA jest chorobą autoimmunologiczną, która wpływa na naczynia krwionośne. Jest to rzadka choroba, która może wpływać na różne narządy, takie jak nerki, skóra, jelita, stawy i układ nerwowy. Choroba jeszcze jest nazywana plamicą Schönleina-Henocha. Opis. Zapalenie to lokalizuje się w małych naczyniach. Jest to najczęstsza forma układowego zapalenia naczyń u dzieci. Najczęściej chorują dzieci około piątego roku życia. Mężczyźni chorują tak samo często jak kobiety. Przyczyny. Przyczyny zapalenia naczyń IgA nie są do końca znane. Uważa się, że choroba jest spowodowana przez nadmierną produkcję przeciwciał klasy IgA, które uszkadzają naczynia krwionośne. U około połowy dzieci przed wystąpieniem plamicy obserwuje się infekcje górnych dróg oddechowych. Czynnikiem wyzwalającym chorobę mogą być również leki, ukąszenia przez owady, narażenie na zimno czy alergeny. Objawy. Objawy zapalenie naczyń IgA są zróżnicowane i zależą od narządu, który jest dotknięty chorobą. Mogą wystąpić gorączka, bóle stawów, plamica, bóle brzucha, nudności, wymioty, krwawienia z przewodu pokarmowego, białkomocz, krwiomocz, zmęczenie i osłabienie. U chłopców może wystąpić ból lub obrzęk moszny. Przebieg jest cięższy u starszych dzieci. Diagnostyka. Diagnostyka zapalenie naczyń IgA polega na badaniu krwi, analizie moczu, biopsji nerek, badaniu skóry, badaniu jelit, a także badaniu neurologicznym. Z badań laboratoryjnych najczęściej wykonuje się morfologię krwi i badanie układu krzepnięcia (w przebiegu tej choroby badania te nie wykazują odchyleń). Ponadto ocenia się na podstawie analizy krwi wskaźniki zapalne, czyli OB i CRP – mogą być prawidłowe lub podwyższone. Można także oznaczyć stężenie we krwi tzw. immunoglobulin klasy IgA lub/i IgM. Jest ono podwyższone u około połowy pacjentów chorujących na plamicę Schönleina-Henocha. Oprócz badań laboratoryjnych krwi wykonuje się także badanie moczu, w których obecność białka i krwinek odzwierciedla zajęcie przez chorobę nerek. Ponadto, aby ocenić, czy zapalenie naczyń obejmuje także przewód pokarmowy, wykonuje się badanie kału na krew utajoną, które może zidentyfikować nawet niewidoczną gołym okiem krew w stolcu. W indywidualnych przypadkach, lekarz może zlecić inne badania laboratoryjne. Czasem wykonuje się także badania obrazowe, najczęściej USG brzucha lub zdjęcie przeglądowe RTG jamy brzusznej. Ponadto, lekarz może zlecić pobranie wycinka skóry do badania histopatologicznego lub biopsję nerki, także to badania histopatologicznego. Leczenie. W przypadku łagodnego zajęcia skóry pacjent nie wymaga leczenia. Gdy zajęcie skóry jest nasilone, z powstawaniem owrzodzeń (ubytków skóry w miejscu wysypki) są stosuje się glikokortykosteroidy. Przy łagodnych objawach ze strony stawów podaje się leki przeciwbólowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen). W razie zajęcia przewodu pokarmowego zaleca się glikokortykosteroidy. W przypadku choroby nerek przebiegającej z utratą białka z moczem, intensywność leczenia zależy od nasilenia białkomoczu, zazwyczaj stosuje się tzw. ACE-inhibitory, leki z grupy antagonistów receptora angiotensyny lub glikokortykosteroidy. W przypadku ciężkiego zajęcia nerek, które wymaga wykonania biopsji nerki, podaje się tzw. leki immunosupresyjne. Rokowanie. Rokowanie jest zależne od stopnia uszkodzenia narządów i od momentu rozpoczęcia leczenia. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą poprawić rokowanie i zapobiec postępu choroby. Jednak w niektórych przypadkach choroba może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak niewydolność nerek. Zródło główne: Interna Szczaklika 2022 Zródła dodatkowe: mp.pl lepolek.pl Telegram: t.me/+WWmtYdqAwEgxZjk0