Εκδήλωση τιμής και μνήμης στον μακαριστό επίσκοπο Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανό | Χορωδία Λύχνος скачать в хорошем качестве

Εκδήλωση τιμής και μνήμης στον μακαριστό επίσκοπο Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανό | Χορωδία Λύχνος

Eκδήλωση τιμής και μνήμης στον μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανό, Θεσσαλονίκη 8/12, 17:30 https://www.sfeva.gr/1A3D67CE.el.aspx 01:04 Ανώνυμοι Ήρωες (στίχοι Γ. Σουρῆ, διασκευή στίχων, μουσική Χρ. Ἐλπίς) Μέσα σέ βόλια κι ὀβίδων κρότους ἔπεσαν νιάτα μές στόν ἀνθό τους. Πᾶνε λεβέντες, πᾶνε κορμιά. κι ἂθαφτα μείνανε στήν ἐρημιά Κανείς δέ πῆγε γιά νά τά θάψει, κανείς δέ πῆγε γιὰ νά τά κλάψει, κανείς δέν ἔπλεξε γι᾿ αὐτά στεφάνι. κανείς δέν ἔκαψε γι᾿ αὐτά λιβάνι, Ἀνώνυμ᾿ ἥρωες, ἄγνωστοι τάφοι, κανένας τίποτε γιά σᾶς δέ γράφει κι οὖτε τό χῶμα σας φιλοῦνε χείλη κανένα ὄνομα μῆτε καντήλι Μόνο μιᾶς κόρης μαργαριτάρια κυλοῦν σὲ τάφους ποὺ κάποια μέρα θὰ γίνουν κόσμου προσκυνητάρια καί φάροι Νίκης γιά τήν Ἑλλάδα 04:56 ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ    • Στόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό | Λύχνος | Χρισ...   (Στίχοι -Μουσική: Λύχνος) Ἅπλωσες τό χέρι σου στ’ ἀδέλφια σου, ἅπλωσε στή μαύρη γῆ ἡ ἐλπίδα νιό δεντρί πού φύτεψε ἡ ἀγάπη σου∙ τοῦ Χριστοῦ σου δάκρυ, τοῦ Σταυροῦ του αἱμάτινη ἀχτίδα. Κι ἔθρεψες γενιές ἀπό σκλαβόπουλα μέ τό σύνθημα-καρπό τῆς βιοτῆς σου∙ «Κι ἄν ὁ κόσμος ὅλος πέσει ἀπάνω σου, κράτα τόν Χριστό μας θησαυρό σου ἀσύλητο καί τήν ψυχή σου!» Παίρνεις τό ραβδί σου καί πορεύεσαι ὅπου ἀγκομαχᾶ ἡ Ρωμιοσύνη. Δέν γνωρίζεις τί θά πεῖ ξαπόσταμα, μόνο σπέρνεις πίστη κι ἁγιοσύνη. Κι ἄν μανιάζει ἡ φοβέρα τ’ ἄπιστου καί σοῦ σκάβει τάφο τό σκαμνί σου, πᾶς μέ βῆμα ἀτρόμητο στόν δήμιο, κι εὐλογᾶς τήν ἄδικη θανή σου. Πῶς νά τραγουδήσω στ’ ἅγιο ξόδι σου τή θυσία σου γιά τόν Χριστό καί τήν πατρίδα;... Ἔγινε τό ράσο σου, Π α τ ρ ο κ ο σ μ ᾶ, στά παιδιά σου ἀνίκητη ἀσπίδα!... 07:29 ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΥ (Στίχοι -Μουσική: Α Ταχταλῆς) Εἴμαστε ἀπ’ τό σῶμα σου τά μέλη σου, ἡ πνοή ἀπ’ τήν ἀναπνοή σου, οἱ κληματαριές ἀπ’ τό ἀμπέλι σου, εἰκόνα ἡ δική σου. Κι ὃσοι ἀπ’ τούς ἀνθρώπους δέ σέ πίστεψαν, κι ὃσοι ἀπ’ τούς ἀνθρώπους σέ προδῶσαν, εἶναι σάν τούς σπόρους πού δέ φύτρωσαν καί σ’ ἂγονη γῆ νεκρῶσαν. Εἶσαι ἡ ἀγάπη πού τόν κόσμο ἀγκαλιάζει, κι αὐτά πού δέν ξέρουμε, κι αὐτά πού δέν εἲδαμε, κι αὐτά πού πρόκειται νά δοῦμε. Σ’ ἒχω μάθει ἀπ’ τῶν ἀνθρώπων τίς βρισιές κι ἀπό τίς βλαστήμιες τῶν ἐχθρῶν σου, ἒνοχος σέ ὅλες σου τίς ἐποχές, κατάδικος τοῦ κόσμου. Κι ὅταν σέ σταυρώνανε στό Γολγοθᾶ, μπρός στά ἐκούσιά σου πάθη ράγισαν οἱ πέτρες καί τά σύννεφα κι ἀνοίχτηκαν οἱ τάφοι. Εἶσαι ἡ ἀγάπη πού τόν κόσμο ἀγκαλιάζει…