NAİM SÜLEYMANOĞLU: Döve Döve Türklüğümüzü Unutturdular. Spor Tarihinin En İnanılmaz Başarı Öyküsü... скачать в хорошем качестве

NAİM SÜLEYMANOĞLU: Döve Döve Türklüğümüzü Unutturdular. Spor Tarihinin En İnanılmaz Başarı Öyküsü...

#spor #futbol #halter #naimsüleymanoğlu #cepherkülü #naimfilmi #film #dizi #model #eskiler #nostalji #program #zengin #haber #gündem #sondakika #sonbölüm Yıl 1983'tü artık büyükler kategorisinde yarışıyordum henüz 16 yaşındaydım ben. Şampiyon olacaktım ama hakkımı yediler 2. oldum olsun seneye olurdum...Olimpiyatlardan sonra Başkente dönmüştüm sofyadaydım başıma silah dayadılar. Yeni ismimi radyo da tüm dünyaya söylememi istediler sanki gönüllü değiştirmişim gibi yapmamı istediler. Elime bir sayfa kağıt parçası tutuşturup bunları söyleyeceksin dediler. O bir sayfa yazıyı okumak binlerce sayfa kitabı okumaktan daha zor geldi bana çok pişman olmuştum ancak ailemi düşünmeliydim kardeşimi, annemi düşünmeliydim canımdan çok sevdiğim annemi... Ya onlara benim yüzümden bir şey olursa düşüncesi yiyip bitiriyordu tüm bedenimi, zihnimi... Bulgaristandaki türkler benden nefret etmeye başladı ama bilmiyorlardı içimde kopan fırtınaları geceleri ağladığımı… Bunları Bulgarların yanında bırakmayacağım dedim kendime bırakmayacaktım da. Türklerin çektikleri zulmü tüm dünyaya anlatacaktım ama nasıl... Zamanı gelecekti elbette... Nihayet 18 olmuştum. Artık buralardan kaçma zamanı gelmişti dayanamıyordum gerçek vatanıma dönmeli Türkye için yarışmalı onlar için savaşmalıydım... Rasim abiye gittim dedim ki abi artık kaçır beni zamanı geldi burada ruhumdan bir parça koparıyorlar her gün her dakika. Kaçırılma operasyonu başlamıştı. Kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar da zor olacağı canımın yanacağı aklıma gelmemişti açıkçası. Bulgaristan'dan kaçırılacağım haberleri duyulunca yanımda bulunan askerlerin sayısı artmış daha bir sıkılaşmıştı alınan önlemler. Ama rasim abi bulurdu bir yolunu buldu da sağolsun. Yanımdaki askerleri ikna edip sigara içmek için dışarı çıkmıştım işte çıkış o çıkış ama o ana kadar yaşadığım stresi anlatmaya kelimeler yetersiz kalır. nasıl bir ter nasıl bir tedirginlik bilemezsiniz aileyi de arkada bırakıyorsun endişe de var tabi. Arabalar ayarlanmış nereye nasıl gideceğim planlanmıştı ama birden bir korku sardı ya bunlar bulgar yönetiminin bir oyunuysa... Saklanma zamanı gelmişti birkaç türk ailesinin evinde kaldım misafir olarak öyle güzel karşıladılar ki beni bir kez daha aşık oldum vatanıma vatanımın insanına. Tedirginliğim de geçmişti biraz. Sanki yabancı biri değilim kendi ailelerinden bir parçaymışım gibi yaklaştılar bana.. Çok dedikodu çıkmış ülkücüler kaçırdı İngilizler devrede Amerika yardım etti vs vs… güldüm biraz .ben sadece gerçek vatanıma gitmek istedim hepsi bu. Önce avusturalya sonra türkiye ye gidecektim. Yaşadığım onca zorluktan sonra nihayet başarmıştım ama Dünya sallnıyordu tükler beni kaçırmıştı dünya medyasına göre yine güldüm biraz… Türkiye topraklarına girdiğim anda tarifsiz bir huzur doldu içime. Yolculuk bitmişti uçaktan inip yere ayak bastıktan sonra yaptığım ilk iş diz çöküp alnımı yere dayayıp o kanla, savaşla, milyonlarca şehidin kanıyla sulanmış toprakları içime çeke çeke öpmek oldu. Ne güzel kokmuştu burnuna...Başbakan Turgut özal karşıladı beni ne büyük adamdı bu Turgut özal hakkını ödeyemem ama birazda komik biriydi. Ben Türkçe konuşuyorum ama yanındakilere yine de benim konuşmamı Türkçe olarak çeviriyordu anlatıyordu yine güldüm ama içimden tabi ayıp olmasın dedim biraz. Ardından hemen bir basın toplantısı düzenledi başbakanımız. Orada herşeyi anlattım dilim döndüğünce. Çok mutluydum biraz gözlerim doldu hüzün de vardı ailemi arkada bırakmıştım. Başladım kelimeleri art arda dizmeye içim dopdoluydu kin öfke nefret vardı dokunsalar ağlayacaktım, tuttum kendimi ağlamadım...Türkleri öldürdüler dedim adlarımızı değiştirdiler mapuslara insanları suçsuz yere attılar, işkenceler, haksızlıklar, acımasızlık her şeyi yaşadık dedim.Bizim Türkçe konuşmamıza izin vermediler camileri kapattılar türkleri bulgar yapmak istiyorlar dedim… Sopayla döve döve acımazsızca davranarak unutturmaya çalıştıdılar bize kökenlerimizi ama kolay değildi türktük biz öyle dayakla zulümle başaramazlardı. Bulgaristan sallanıyordu inanamıyorlardı sadece bir türk tek bir türk bunu nasıl başarabilirdi… Bulgaristandaki soydaşlarım ise sevinçten çılgına dönmüşlerdi haberleri geliyordu bana. . Onları duyunca mutlu oldum bende. Yaptığımın doğru olduğunu anladım. Br kıvılcım oluşturmuştum ve bu daha başlangıçtı. Seviyordum aslında kırcaaliyi keşke bunu yapmasalardı dedim kendime… keşke adımı değiştirmek için zorlamasalar işkenceleri yapmasalardı… ailemin yanında olur o aile kokusuyla her sabah uyansaydım. Bulgaristanda banka hesaplarımı da bırakmıştım herşeyimi bırakmıştım 5 kuruşsuzdum ama mutluydum… #film #naim #cinema