Γ. Παπακώστας & Γ. Καψάλης | Φεγγαροπρόσωπη скачать в хорошем качестве

Γ. Παπακώστας & Γ. Καψάλης | Φεγγαροπρόσωπη

Ήπειρος, άπειρος χώρα. Χώρα παράδοσης, θυμήσεων, τεχνών. Διαχρονικά αστείρευτη πηγή της δημοτικής μας μουσικής παράδοσης. Με άσματα παλιά, όμορφα, επιβλητικά, διαχρονικά, καθάρια, βγαλμένα από τον ανθρώπινο βίο με προορισμό το διάβα της ανθρώπινης ύπαρξης. Χαρακτηριστικά είναι τα στίχια που πλέκουν το εγκώμιο συναισθημάτων όπως ο έρωτας και ο αποχωρισμός. Στίχια που μιλούν απευθείας στην καρδιά, στο μυαλό, στην ψυχή του εκάστοτε μερακλή. Άλλωστε τι είναι το δημοτικό μας τραγούδι, κατ' ουσίαν; Πρόκειται για το ξέσπασμα της ψυχής του λαού, σα συγκλονίζεται από χείμαρρο ένθερμων συναισθημάτων. Σε αυτά τα πλαίσια, δύο από τους πιο αγαπητούς εκφραστές του, ο Γιάννης Παπακώστας & ο Γρηγόρης Καψάλης μας χαρίζουν αυτή την όμορφη εκδοχή του γνωστού άσματος "Φεγγαροπρόσωπη", καθώς και τον Ζαγορίσιων "Τσακισμάτων". «Μικρή Φεγγαροπρόσωπη, του ήλιου θυγατέρα.. 'συ μ' έκανες κι αρνήθηκα και μάνα και πατέρα.. Σύρε να πεις στη μάνα σου, να κάνει κι άλλη γέννα.. να κάψει κι άλλων τις καρδιές, πως έκαψες και 'μένα.. Μαύρα μάτια που 'χεις κόρη, φαίνεσ' είσαι απ' το Ζαγόρι.. μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια, ζωντανόν με τρων τα φρύδια.. Μαύρα μάτια στο ποτήρι, γαλανά στο παραθύρι.. έρχομαι τον τοίχο τοίχο, χαλιασιά 'ς κι αν σε πετύχω.. Έρχομαι τη μάντρα μάντρα και σε βρίσκω μ' άλλον άντρα.. έρχομαι το γάλι γάλι, σαν το φίδι στο λιβάδι.. Έρχομαι να δω τι κάνεις, σκιάζομαι να μην πεθάνεις.. βαλ' τον φερετζέ κατσιούλα κι έλα από την πορτοπούλα..» *{Παραδοσιακό Ζαγορίσιο Δημοτικό Τραγούδι - του Έρωτα} Καθώς και: "Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια.. φωνή σαν τ' αηδονιού, στόμα χελιδονιού.. όταν αρχίσ' και λέει, όλο το Μάη λαλεί.. κι όλη την Άνοιξη.. Μια Κυριακή και μια καλην ημέρα.. ήρθε μια περιστέρα, μια μοσχομυρωδάτη.. μια καγγελοφρυδάτη.. να μην την είχα δει, δεν θα τρελαθεί.. στη μαύρη γης να μπει.. Τι λες αυτού, μωρέ ζαλιάρικο.. τι βάζεις με το νου σου, φυλάξ' απ' τους εχθρούς σου.. Μαλαματένια πόρτα, μ' ασημοχείρουλα.. κι η σκύλα η πεθερά σου, θέλει μαχαίρωμα.. ως το ξημέρωμα.. Σηκώνομαι μι' αυγίτσα, μια αυγούλα το πρωί.. και το κατηφόρι πήρα, για να 'δώ, για να χαρώ.. Βρίσκω μια πορτοπούλα κι αυτή ήταν ανοιχτή.. εκεί μέσα κατοικούσε, μαυρομάτα και ξανθή.. Σκέφτομαι τι να της κάνω, απ' τον ουρανό στη γή.. και πολύ της κακοφάνει και την πόρτα της σφαλεί.. Πέφτω και 'γω ο καημένος, βαριά είμαι άρρωστος.. δε λυπήθηκε η στρίγγλα, να μου φέρει ένα γιατρό.. Μπερδεύτηκα ο καημένος, σαν τον ψίλο στο μαλλί.. ποιά να πάρω, ποιά ν' αφήσω, μαυρομάτα για ξανθή..; Να πάρω τη μαυρομάτα, που 'ναι άσπρη και λιανή..; να την έχω το Καλοκαίρι, με τη ζέστη την πολλή..; Να πάρω την ξανθούλα, που 'ναι άσπρη και παχιά..; να την έχω το Χειμώνα, με τα χιόνια τα πολλά..;" *Επιμέλεια: Κώστας Β Αναγνώστου #Γρηγόρης_Καψάλης | #Γιάννης_Παπακώστας | #Φεγγαροπρόσωπη | #Ζαγοροχώρια | #Ελαφότοπος | #Γιάννενα | #Χαβάδια