Rajesh Athikkayam Kavithakal | മണ്ണാങ്കട്ടയും കരിയിലയും | രാജേഷ് അത്തിക്കയം | New Malayalam Poems скачать в хорошем качестве

Rajesh Athikkayam Kavithakal | മണ്ണാങ്കട്ടയും കരിയിലയും | രാജേഷ് അത്തിക്കയം | New Malayalam Poems

Here is the 'Mannankattayum Kariyilayum' Poem From the Malayalam Album 'Mannankattayum Kariyilayum' :) Poem : Mannankattayum Kariyilayum Penned by : Rajesh Athikkayam (email: [email protected]) Recited by : Ramesh Murali Scored by : Joji Johns orchestrated by : Sunil Final Mixing : Team-G Records, Ernakulam Studio : Pooja Ernakulam Album : Mannankattayum Kariyilayum Language : Malayalam കവിത: മണ്ണാങ്കട്ടയും കരിയിലയും രചന: രാജേഷ് അത്തിക്കയം മണ്ണുകൊണ്ടുരുട്ടിവാര്‍ത്ത കട്ട ഞാന്‍..... പെണ്ണൊരുത്തി കൂട്ടു നീ കരീലയും..... ജീവിതം വിധിച്ച കാശിയാത്രയില്‍.... നമ്മള്‍രണ്ടും ഒത്തുചേര്‍ന്നു യാത്രയായ്..... എന്തിനെന്റെ പാതയില്‍ പൊഴിഞ്ഞു നീ..... എന്തിനെന്റെ മണ്ണില്‍ ഉമ്മ വച്ചു നീ..... കണ്ടനാളുതൊട്ടെയുള്ള സംശയം..... ഉത്തരങ്ങളൊന്നുമില്ല നിശ്ചയം..... നീ തളിര്‍ത്ത ഞെട്ടിനെ മറന്നു നീ..... നീ വളര്‍ന്ന പൂമരം വെടിഞ്ഞു നീ..... ഒന്നുമേതുമായിടാത്ത മണ്ണിനായ്..... സ്വപ്‍‍‍‍നവും മനസ്സുമേകി സ്വന്തമായ്..... അന്നൊരിക്കല്‍ കാട്ടുതീ പടര്‍ന്നനാള്‍..... പച്ചിലപ്പടര്‍പ്പുപോലും ചാരമായ്..... എന്റെ മണ്ണുകൊണ്ടു നിന്നെ മൂടി ഞാന്‍..... സ്വയമെരിഞ്ഞു നിന്നെയന്നു കാത്തു ഞാന്‍..... മഞ്ഞുതുള്ളികള്‍ പൊഴിഞ്ഞുവീണ നാള്‍..... മണ്ണിലെ തുടിപ്പുകള്‍ തണുത്ത നാള്‍..... മണ്ണുഞാനലിഞ്ഞടര്‍ന്നുടഞ്ഞിടാ-..... തെന്നെ മൂടിനിന്നതെന്‍ കരീലയാള്‍..... കുഞ്ഞുകാറ്റടിക്കവേ ഭയന്നു നീ..... എന്റെ പിന്നില്‍ വന്നൊളിച്ചുനിന്നു നീ..... കൊടിയകാറ്റടിച്ചനാള്‍ പറന്നിടാ-..... തെന്റെ മാറിനോടു ചേര്‍ന്നുനിന്നു നീ..... ആദ്യവര്‍ഷനീരുതിര്‍ന്നുവീണനാള്‍..... മണ്ണിലേക്കു നനവിറങ്ങിപ്പോയനാള്‍..... മണ്ണുകട്ടയാമെനിക്കു കൂട്ടുമായ്..... എന്നെ നീ മറച്ചു നീയാം കുടയുമായ്..... ചൂടിലെന്റെ ചാരെവന്ന തണലു നീ..... വേനലില്‍ വിരുന്നുവന്ന കുളിരു നീ..... എത്രയേറെ പച്ചില തളിര്‍ക്കിലും..... എന്നുമെന്റെ കൂട്ടുനീ, കരീല നീ..... സ്വന്തമെന്നു നാം നിനച്ചതൊക്കെയും..... അന്യമായിത്തീര്‍ന്നിടുന്നീ യാത്രയില്‍..... നഷ്‍‍ടമായതിലുമെത്രയേറയോ..... വിലപിടിച്ച നിധികളാണു തമ്മില്‍ നാം..... എന്റെ സ്‌നേഹമൊക്കെയും നിറച്ചു ഞാന്‍..... നിന്റെ കാതില്‍ ചൊല്ലിടുന്നീ വാക്കുകള്‍..... മണ്ണുമണ്ണിനോടുചേരുംനാള്‍വരെ..... നിന്റെ കയ്യിലെപിടി വിടില്ല ഞാന്‍..... നമ്മെയും ഉറക്കിടുന്നു രാത്രികള്‍..... നന്മയാല്‍ ഉണര്‍ത്തിടുന്നു പുലരികള്‍..... പാതകള്‍ തെളിച്ചുതന്നു പകലുകള്‍..... പാതിയില്‍ പതിയിരുന്നു സന്ധ്യകള്‍..... യാത്രയേറെ ദൂരമുണ്ടു പ്രേയസി..... പാര്‍ക്കുവാന്‍ സത്രങ്ങളേറെ യാത്രയില്‍..... ഉള്ളിലിഷ്‍ടമുള്ള കാലത്തോളവും..... യാത്രികര്‍ക്കു പഞ്ഞമില്ല പാതയില്‍..... ആയിരം കരീലകള്‍ക്കിടയിലും..... എന്‍ കരീലയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ഞാന്‍..... ഇഷ്‍‍‍‍‍‍ടികക്കളങ്ങള്‍ കണ്ടു പോകവേ..... നിന്റെ മണ്ണിനെ മറന്നതില്ല നീ..... കക്കുവാന്‍ പഠിച്ച കട്ടുറുമ്പുകള്‍..... എന്നകം കവര്‍ന്നരിച്ചു പോയനാള്‍..... വേലിയില്‍ കൊരുത്ത കമ്പിമുള്ളുകള്‍..... നിന്നിലേകി നോവെഴും മുറിവുകള്‍..... ആരൊരാള്‍ ചെരിപ്പിനാല്‍ ചവിട്ടിയെന്‍..... മണ്‍മനസ്സുടയ്ക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചുവോ..... ആയൊരാളിന്‍ വെറ്റിലമുറുക്കിനാല്‍..... നിന്‍മുഖം വിളര്‍ന്നു രക്തവര്‍ണ്ണമായ്..... കണ്ണിലെ തിളക്കമറ്റു പോകിലും..... പെണ്ണു നീ വിളക്കെനിക്കു യാത്രയില്‍..... കാലുകള്‍ തളര്‍ന്നു നീ കിതയ്ക്കവേ..... തോളിലേറ്റി നിന്നെ ഞാനെടുത്തിടും..... ചങ്കു ഞാന്‍ തരുന്നിതാ നിന്‍ കൈകളില്‍..... നീയെടുത്തുകൊള്‍ക നിന്റെ സ്വന്തമായ്..... കൊക്കില്‍ ജീവനുള്ള കാലമൊക്കെയും..... സ്‍പന്ദനങ്ങളായിടട്ടെ നിന്നില്‍ ഞാന്‍..... കാറും കോളും ഒത്തുചേര്‍ന്നു വന്നിടാം..... കാറ്റും മഴയും പാതയില്‍ പെരുകിടാം..... മഴയില്‍ ഞാന്‍ അലിഞ്ഞില്ലാതെയായിടാം..... കാറ്റുനിന്നെ നീറ്റിലേക്കു പാറ്റിടാം..... നാളെ മണ്ണുകട്ട ഓര്‍മ്മയായിടാം..... നാളെ ഈ കരീല സ്വപ്‍നമായിടാം..... ജന്മമൊന്നുകൂടെ ദൈവം നല്‍കുകില്‍..... അന്നും മണ്ണുകട്ട ഞാന്‍, കരീല നീ..... നീ തരുന്ന സ്‌നേഹത്തിന്നു പകരമായ്..... ഞാന്‍ നിനക്കു നല്‍കിടുന്നുറപ്പിതാ..... നീ തരുന്ന സ്‌നേഹത്തിന്നു പകരമായ്..... ഞാന്‍ നിനക്കു നല്‍കിടുന്നുറപ്പിതാ..... കാലം നമ്മെ വേര്‍പെടുത്തുംനാള്‍വരെ..... നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നനയ്ക്കുകില്ല ഞാന്‍..... കാലം നമ്മെ വേര്‍പെടുത്തുംനാള്‍വരെ..... നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നനയ്ക്കുകില്ല ഞാന്‍.... നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നനയ്ക്കുകില്ല ഞാന്‍.....