LUNA - Wirtualne Przedmieście (Official Music Video) скачать в хорошем качестве

LUNA - Wirtualne Przedmieście (Official Music Video)

Utwór dostępny w serwisach muzycznych: https://musicofluna.lnk.to/Wirtualne LUNA na IG:   / musicofluna   Czym właściwe jest dla nas dzisiaj rzeczywistość? I jaka ona jest? Wirtualne przedmieście to opowieść o byciu na granicy dwóch światów, wirtualnego i rzeczywistego. Przy czym granica między nimi jest bardzo płynna, a czasem nie do uchwycenia. To utwór o patrzeniu na siebie i otaczający świat przez różne soczewki i z różnych perspektyw. Zdjęcia do klipu powstawały w przestrzeni Muzeum Etnograficznego w Warszawie podczas wystawy grupy panGenerator „Ikony”, która obrazuje i zmusza do zastanowienia się nad wpływem cyfrowej sfery życia na nas samych. #luna #wirtualneprzedmieście #musicofluna TEKST: LUNA MUZYKA: LUNA & Hotel Torino (Dominic Buczkowski-Wojtaszek, Patryk Kumór) MIX/MASTER: Dominic Buczkowski-Wojtaszek, Patryk Kumór PRODUKCJA: Agencja TRZY DIR: Helena Ganjalyan & Bartosz Szpak DOP: Maciek Zdrojewski Kierownik produkcji: Bartek Tyrawski Kostiumy: Joanna Opińska Make-up: Karina Wacławik Kolor korekcja: Piotr Nowicki - Young Colorists United Postprodukcja: Link Visuals Kierownik postprodukcji: Ula Nazarko-Mrugacz Montaż: Artur Romanik - Link Visuals Online: Michał Kwiatkowski - Link Visuals 1AC - Adam Jedynak Grip: Igor Słupecki, Wojciech Kitlitz Światło: Romek Machała, Piotr Opoczyński - Heliograf Kamera: ALL for movies, KOI Teledysk został zrealizowany na wystawie „Ikony” (projekt „Rzeczy kultowe”) w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Specjalne podziękowania dla panGenerator za użyczenie nam instalacji "INFINITY" oraz "hash2ash", Muzeum Etnograficznego w Warszawie i Studia Bajka. TEKST: szum, błysk nie widzę cię tam jaskrawy kształt dzwoni po mnie w niebieskim świetle czy jesteś tam jestem tam brak snu, i czułych strun dzień się dłuży, krzywy uśmiech i duch zbędnych słów kolejny raz goni mnie wciąga mnie Ref. dreszcze znowu mam dreszcze wirtualne przedmieście ja, w środku sama ja czuje strach jeszcze rozmywam się deszczem za powolnym gestem ja, taka sama ja budzę się czas rys połamanych fal te głośne ręce krzyczą po mnie niebieskim ogniem rozświetlona zmartwiona twarz Blada jak noc, pył oddechy dwa zgaszone oczy woła ostry ten blask pali tak jak gdyby nic już nie było tam