Sylvain Poons "Thuiskomst 1945", Radioopname 11-2-1971. скачать в хорошем качестве

Sylvain Poons "Thuiskomst 1945", Radioopname 11-2-1971.

Sylvain Poons "Thuiskomst 1945", Radioopname 11-2-1971. Tekst: Jan Wage Muziek: Jaap van de Merwe Accoordeonbegeleiding: Harry Mooten Sylvain Albert Poons werd in Amsterdam geboren op 21 februari 1896 en overleed in Amsterdam op 26 november 1985. Hij was het jongste kind van Salomon (Sam) Poons (Den Haag, 22 aug 1859 – Amsterdam, 18 juni 1932) en Elisabeth (Elize) van Biene (Amsterdam, 4 okt 1864 – Amsterdam, 2 apr 1931). Vader was toneelspeler en operazanger en mededirecteur van de Plantage Schouwburg (Plantage Doklaan), moeder was toneelspeelster en pianiste. Sylvain had een oudere zus, Fanny Ella (Faniëlla) (Amsterdam, 29 okt 1889 – Amsterdam, 5 dec 1968) die operazangeres was, een ouder broer Mozes (Max) (Amsterdam, 19 jan 1893 – ?). Sylvain trouwde met Elisabeth Geis (Amsterdam, 28 jun 1898 – Amsterdam, 22 jan 1975) en kreeg een dochter Elisabeth. Sylvain Poons’ carrière begon in 1912, toen hij bij het gezelschap Colnot en Poons (zijn vader, Salomon) in dienst trad. Hij trad toen op in de Plantage Schouwburg en in de oorlog trad Sylvain op met het Joodsch Kleinkunstensemble in de Joodsche Schouwburg, nu bekend als Hollandse Schouwburg. Sylvain speelde door in 1941 en 1942 bij het Joodsche Kleinkunstensemble, ging in onderduik en overleefde de oorlog en kwam na de oorlog weer terug in een groot aantal stukken en ook op TV. In 1945 speelde hij in het stuk De Grote Schoonmaak, een komisch antifascistisch stuk dat door hemzelf was geschreven. Hij speelde vaak de Joodse schlemiel, zoals de rol van Abraham Mossel in De Kleine Waarheid, en hij trad vaak op met andere Joodse artiesten, zoals Heintje Davids. In 1958 nam hij met Oetze Verschoor de Zuiderzeebalade op, waar hij nu nog bekend om is. Van het toneel na hij afscheid in 1967, met het toneelstuk Getrouwd….. of niet? Hij was daarna nog wel te zien op TV. De creatie waarmee hij het bekendst werd was wellicht “Goocheme Sally met de roomijskar”, naast zijn rol in “de Kleine Waarheid”. In 1973 stopte Poons met optreden vanwege zijn gezondheid. Hij werd Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. De tachtiger jaren waren moeilijk voor Sylvain, hij trad nauwelijks nog op en ging gebukt onder grote somberheid. Hij was in de jaren 70 en 80 wel vrijwel dagelijks te vinden in café De Magere Brug, waar hij, zoals hij zelf zei, bij het meubilair hoorde. Onder artiesten was zijn bijnaam Wijntje – in het Jiddisj Amsterdam werd Sylvain uitgesproken als Sylwyn, en daarvandaan werd het Wijntje. Poons woonde, grotendeels vergeten door het publiek en na het overlijden van zijn tweede vrouw Ilse Becker, zijn laatste jaren in verzorgingstehuis De Amstelhof (nu Hermitage aan de Amstel).