هزار و یک شب ۶۰۳ ششصد و سوم هنر و زندگی شهرزاد قصه‌گو شهرزاد فتوحی скачать в хорошем качестве

هزار و یک شب ۶۰۳ ششصد و سوم هنر و زندگی شهرزاد قصه‌گو شهرزاد فتوحی

هزار و یک شب شب ششصد و سوم ۶۰۳ حکایت مکر زنان حکایت شیر زهر‌آلود حکایت شیخ نابینا «هزار‌ویک ‌شب» ترجمه‌ی عبداللطیف تسوجی تبریزی قصه‌گو #شهرزادفتوحی تنظیم از #مجتبی_میر‌سمیعی باشد که قصّه، غصّه‌ها را بشوید باشد که قصّه، چترِ باران غصّه‌ها شود باشد که قصّه، صدفِ آرامشی باشد در دریا‌های توفانی این جهان... هنر و زندگی شهرزاد 🎧یوتیوب    • هزار و یک شب به روایت شهرزاد فتوحی تن...   در پادگیر‌های دیگر با جستجوی هنر و زندگی شهرزاد بشنوید. #هزارویکشب #هزار_و_یک_شب Shahrzad Art&Life @ShahrzadArtandLife داستان‌ها نمودی از مکاری‌ها و ترفند‌ها و نیرنگ‌ها و تدبیر‌های رنگارنگ آدمیان است، فراموش نکنیم که در دوران‌ روایت چنین داستان‌هایی سخن گفتن از مکرِ زنان شاید بهترین راه برای جلبِ توجه مردان و دنیای مردانه‌ی نیرنگ‌باز بوده است. از پوسته‌ی نام داستان که بگذریم می‌بینیم که چه چنبره‌ی در‌هم‌‌تنیده‌ای از مکر و فریب آدمیان است. کاش با قصه‌های دیرین چنین بی‌مهر نباشیم همراه شو، بشنو! قصه‌های هزار و یک شب را شروع کردم چون دیدم چقدر این قصه‌ها را در هر اجرا و ماجرای امروزی و دیروزی دنیا می‌بینیم. در این داستان‌ها مجموعه‌ای از فرهنگ و آداب و عادات و روش و رسم و رسوم و باور‌ها و بسیار پیچیدگی‌های جان و روان آدمی را می‌بینیم که در طول هزاران سال که از پیدایش این داستان‌ها می‌‌‌‌گذرد، هنوز هست و باقی است. شاید زبان این داستان‌‌ها زبان مردم امروز نباشد اما فکر می‌کنم گوش کردن به این داستان‌ها کمک می‌کند تا واژه‌ها و ترکیبات و مفاهیمی که دیری است از قاموس ما رخت بر‌بسته، به خاطر آید و شاید یادمان بیاورد که اینقدر دامنه‌ی واژگان‌مان محدود نبوده است. شاید از دید ادبی بهترین نمونه برای واژگان و معانی نباشد اما از دید داستان و افسانه و گره‌های گوناگون جهانِ درونِ انسان و در‌هم‌پیچیدگی هزار‌تو‌های داستانی یکی از نمونه‌های دیرین داستان جهان است. امروز هم با این همه دود و درد که از هر سوی جهان بلند است، شاید بازگویی این داستان‌ها راهی باشد تا دریابیم از هزار سال پیش تاکنون چقدر رشد کرده‌ایم و آینه‌ای باشد تا به ما نشان دهد انگار چرخ هم‌چنان بر همان مدار می‌گردد و تا خوب آن را ندانیم و نشناسیم، هم‌چنان همانطور خواهد گشت. شاید اگر نیک بنگرید و بشنوید رد و اثر همه این روایت‌های دیرین تاریخ سرگذشت انسان را در هر کنارٰگوشه‌ی این جهان به هزار و یک شکل و رنگ گوناگون باز بشناسید. بارها و بارها نام هزار‌ویک‌شب و شهرزاد را شنیده‌اید و کم‌وبیش می‌دانید که هزار و یک ‌شب داستان گفته است تا جان از مرگ برهد؛ اگر می‌خواهید نمونه‌هایی از گوناگونی رفتار و منش‌ها و شخصیت‌ها و ماجراهای آدم‌های دنیا را در یک مجموعه داستان بیابید این مجموعه از یکی از دیر‌پا‌ترین و پر‌سابقه‌ترین تجربه‌های آدمیان در تاریخِ زمین است. با شنیدن این داستان‌ها در خواهید یافت که بسیاری از شگفتی‌ها و تخیلات و عجایبی که میلیون‌ها میلیون طرفدار در فیلم و سینما و رسانه‌های این زمانه دارد، از کجا‌ها ممکن است آمده باشد و ما از آن غافلیم، بد نیست گوشه‌ی چشمی به این داستان‌ها بیفکنیم یا در شکلِ ساده‌تر در راه‌و‌بی‌راه، در میانِ همه کارهای روزمره‌ای که ذهن آزاد است و دست و تن گرفتار، آنها را بشنویم. یکی دیگر از موهبت‌های دوباره‌خوانی و باز‌خوانی و یادآوری این حکایت‌ها واژه‌ها و فرهنگی است که ذرّه ذرّه رنگ می‌بازد و نابود می‌شود و من خیال می‌کنم با این کاری که می‌کنم، آن را به یادِ آن چند نفری می‌آورم که کارها را می‌شنوند یا چند نفری که با مطرح شدنِ این کارها همّتی می‌کنند و به بسیاری از متونِ دیرینِ ارزشمند باز‌می‌گردند و آنها را می‌خوانند. هزار و یک شب را یک سال است شروع کرده‌ام به بلند‌خوانی به امید اینکه در راه و بی‌راه بتواند همراه چند نفری شود و جهانی از داستان‌های شگرف را به یادشان بیاورد، واژه‌ها و آداب و فرهنگ‌هایی را زنده کند و تمرکز و دقت و ژرف‌اندیشی بیاورد. فکر کنیم به آنچه که شاید هزار سال پیش بوده است و آنچه امروز در جهان هست. شاید یکی از انگیزه‌هایم برای باز‌خوانی هزار و یک شب، مادرانگی این اثرِ در‌هم‌پیچِ عجیب بود، که شاید بیشترِ آنچه به صورت‌های گوناگون پس از آن در جهان روایت شده است، ریشه‌هایی در آن دارد. داستا‌ن‌هایی که در هزار‌تو‌هایش آدمی چنان گرفتاری شیرینی پیدا می‌کند که نمی‌خواهد رها شود. سال‌هاست هرچه اندوهِ خویش و جهان دارم را به کارهایی تبدیل می‌کنم، بی‌مزد و مرخصی و حتی بی‌دلخوشی بیرونی. هرچه هست کار عشق و دل است که کمتر کسی چرایی آن را درمی‌یابد و جز با ترازو‌های مرسوم دنیا آن را نمی‌سنجند. روایت داستان‌‌ها را با همان تقسیماتِ اصلی هر‌شبانه‌اش ادامه داده‌ام چرا که کوتاهی و بلندی داستان‌ها و زمان قطع و وصل و تعلیق‌های حاکم بر لحظه‌های قطع را نمودی دیرین از همه فنون و بازی‌های ادبی و هنری امروز داستان‌نویسی می‌بینم و از آن لذت می‌برم. داستان را نمی‌خوانم که زود تمامش کنم، داستان را می‌خوانم که در طیف‌های گوناگونی که در هر روایت و قصه‌ی آن جاری است غوطه‌ور شویم. دعوتی به اندیشندگی و آهستگی.