o, het oude lied dat eens mijn moeder zong (glorieklokken 187) скачать в хорошем качестве

o, het oude lied dat eens mijn moeder zong (glorieklokken 187)

Toen 'k een kind was, zag ik vaak mijn moeder knielend voor haar Heer, al haar lasten, zorgen , moeiten, legd’ ze aan Zijn voeten neer. En dan zong haar oude stem een lied van liefde wonderschoon, begeleid door gouden harpen van Gods eng’ len voor de troon. Koor: O, dat oude lied dat eens mijn moeder zong, Ik zing het keer op keer, 'k vergeet het nimmermeer. O, dat oude lied dat eens mijn moeder zong, dat als een gouden zonnestraal diep in mijn harte drong. O, wat zong mijn lieve moeder vaak van 't nieuw Jeruzalem, van de gouden straten waar zij eenmaal wand’ len zou met Hem. In dat land van eeuw’ ge zonneschijn en vol van bloemenpracht, waar geen dood of droefenis zal zijn, geen duist’ re zondemacht. En nog ziet mijn oog de glimlach rustend op haar lief gezicht, als zij bad dat al haar kind’ ren mochten wand’ len in het licht. O, de zegen der gebeden volgde mij van tred tot tred, want de dierb’ re Heer verhoorde steeds mijn moeders trouw gebed.