У нас вы можете посмотреть бесплатно Flet per here te pare Nena e Shpat Kasapi, Me lot ne sy ajo ka nje mesazh per te gjithe Shqiptaret или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
#tironalili #shpatkasapi #monitortv #kosova #shqiperi Sonte pata një takim që nuk ishte thjesht një vizitë, por një përballje e heshtur me dhimbjen, krenarinë dhe forcën e një nëne. Vizita në familjen e zonjës Gjylimsere Kasapi ishte një moment që të ndalte frymën, sepse aty çdo fjalë kishte peshë, çdo heshtje fliste më shumë se zëri. Zonja Gjylimsere fliste me mall të pamasë. Sytë i mbusheshin me lot, por zëri i saj nuk thyhej. Ajo e kujtonte Shpatin jo vetëm si birin e saj, por si një amanet të Zotit, për të cilin falënderonte çdo ditë që ia kishte dhënë. “Zoti ma fali Shpatin,” tha ajo me një bindje që të dridhte shpirtin, “dhe për aq sa jetoi, ai ishte dritë për mua dhe për të gjithë ju.” Fjalët e saj ishin të thjeshta, por të thella. Nuk kishte ankesa, nuk kishte mllef. Vetëm falënderim ndaj Zotit dhe një krenari e pamasë për djalin që kishte rritur. Ajo ndihej krenare për Shpatin, për emrin e tij, për gjurmën që la pas, për dashurinë që mori nga njerëzit. Në mesazhin e saj, zonja Gjylimsere falënderonte nga zemra të gjithë ata njerëz anembanë Shqiptarisë që e ngushëlluan, që ndanë dhimbjen me të, që nuk e lanë vetëm në ditët më të errëta. Ajo tha se çdo fjalë, çdo lutje, çdo mesazh ishte një dorë që e mbante të fortë kur shpirti donte të dorëzohej. Në atë shtëpi, dhimbja ishte e pranishme, por nuk ishte e vetme. Aty kishte edhe dinjitet, besim dhe një forcë që vetëm një nënë mund ta ketë. Zonja Gjylimsere nuk foli si një grua e thyer, por si një nënë që ka humbur djalin, por jo krenarinë për të. Ky takim sonte më la një mesazh të qartë: ka dhimbje që nuk shërohen kurrë, por ka zemra që mësojnë të jetojnë me to, duke i kthyer në lutje, në falënderim dhe në dashuri që nuk vdes. Shpati jeton në kujtimin e nënës së tij, në krenarinë e saj dhe në zemrat e të gjithë atyre që e deshën. Dhe zonja Gjylimsere, me lot në sy dhe besim në Zot, mbetet dëshmia më e fortë se dashuria e një nëne është e pavdekshme. Abonohu @TVmonitor_mk