ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ - ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ скачать в хорошем качестве

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ - ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

"Τα λόγια και τα χρόνια" Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας Β' φωνή: Ασπασία Στρατηγού Από την εκπομπή "Στην υγειά μας", με τον Σπύρο Παπαδόπουλο Αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου, Σάββατο 5/4/2008 ------------------------------------------------------------------ "Ta logia ke ta hronia" Music: Giannis Markopoulos Lyrics: Manos Eleftheriou Singer: Giorgos Dalaras Vocals: Aspasia Stratigou Music Program "Stin Ygia mas", with Spyros Papadopoulos Tribute to Manos Eleftheriou, Saturday 5/4/2008 ------------------------------------------------------------------ "Τα λόγια και τα χρόνια" Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Πρώτη εκτέλεση: Χαράλαμπος Γαργανουράκης / Δίσκος: "Θητεία", 1974 Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Μαρκόπουλος, Μάριος Φραγκούλης Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα και τους καημούς που σκέπασε καπνός η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια και σε χαμένους κήπους του Θεού κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια εκεί που πρώτα ήσουνα παντού και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει Παρασκευή το βράδυ στις εννιά κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει αυτός που δεν εγνώρισε γενιά και του λαού την πόρτα να χτυπήσει και του λαού την πόρτα να χτυπήσει και του λαού την πόρτα να χτυπήσει Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω με τους ανθρώπους που 'δαν το φονικό και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο Αυτός που σπέρνει δάκρυα και τρόμο θερίζει την αυγή θανατικό μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο Κι έχει κρυφή πληγή κοντά στον ώμο, σημάδι μυστικό απ' το κακό πως ξέφυγε απ' ανθρώπους κι απ' τον νόμο Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει Παρασκευή το βράδυ στις εννιά κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει Παρασκευή το βράδυ του φονιά και του λαού την πόρτα να χτυπήσει και του λαού την πόρτα να χτυπήσει και του λαού την πόρτα να χτυπήσει