02 KWI: Rosjanie UTKNĘLI TU NA 2 LATA! STRATY DALEJ SIĘ PIĘTRZĄ! | RFU News скачать в хорошем качестве

02 KWI: Rosjanie UTKNĘLI TU NA 2 LATA! STRATY DALEJ SIĘ PIĘTRZĄ! | RFU News

🔴 Subskrybuj naszą stronę z wiadomościami i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych strategicznych i taktycznych raportów: https://www.rfunews.com/pricing 🟢 Odwiedź naszą stronę: https://www.rfunews.com Dziś ciekawe wieści z kierunku Siwiersk. Tutaj Rosjanie rzucili tysiące żołnierzy na małą wioskę, która została zredukowana do ruin w ogromnej bitwie trwającej ponad dwa lata. Bitwa o Biłohoriwkę stała się synonimem bezowocnych rosyjskich wysiłków w wielu sektorach frontu, próbujących osiągnąć jak najmniejsze zdobycze terytorialne, bez względu na koszty. Ostatnie raporty wskazują, że siły rosyjskie poniosły około 3000 ofiar w próbach zdobycia Biłohoriwki w okresie zaledwie dziesięciu miesięcy, w tym 1543 zabitych, 1455 rannych i 15 wziętych do niewoli. Ponieważ jednak walki o Biłohoriwkę trwają od ponad 2 lat, całkowita liczba rosyjskich strat jest niewątpliwie znacznie wyższa. Te oszałamiające straty odzwierciedlają intensywność walk i wysoką cenę, jaką Rosjanie zapłacili za zwykłe zdobycze pozycyjne w ciągu ostatnich 2 lat. Bitwa w samej Biłohoriwce jest nieustająca, ponieważ ciągły ostrzał obrócił budynki w gruzy, pozbawiając żołnierzy osłony i prowadząc do zwiększonej liczby ofiar. Ukraińcy prowadzą dzienny i nocny nadzór nad tym obszarem, uniemożliwiając siłom rosyjskim ustanowienie pełnej kontroli nad wioską. Jeśli spojrzymy na mapę topograficzną, zobaczymy, że Ukraińcy wykorzystują swoje pozycje na wysokim terenie, aby utrzymać kontrolę ogniową nad Biłohoriwką, zagrażając wszelkim rosyjskim ruchom w kierunku osady. Geolokalizowane materiały filmowe podkreślają, jak niebezpieczna jest obecna sytuacja, a każdy rosyjski żołnierz jest w ciągu kilku minut celem ukraińskich operatorów dronów FPV lub ostrzału z broni strzeleckiej. Zmusiło to Rosjan do użycia mniejszych grup piechoty, a w niektórych przypadkach nawet pojedynczych żołnierzy, do prób infiltracji ukraińskich pozycji i zebrania wystarczających sił do większego ataku. Patrząc wstecz na początek bitwy, siły ukraińskie zamiast tego wykorzystały terrikon, hałdę urobku z operacji wydobywczych, aby ustanowić kontrolę ogniową nad tym obszarem. Ten punkt obserwacyjny pozwolił obrońcom skutecznie odpierać rosyjskie ataki, zadając ciężkie straty zarówno w ludziach, jak i pojazdach opancerzonych, a Rosjanie próbowali pokonać przeszkodę i szturmować wyżynę, tracąc za każdym razem dziesiątki żołnierzy. Jednak wraz z rozwojem wojny i rozpowszechnieniem się dronów, odsłonięte pozycje na szczycie terrikonu stały się podatne na ataki dronów FPV. Potrzeba podziemnych bunkrów i ufortyfikowanych pozycji stała się oczywista, ale luźny skład gleby sprawił, że rozległe tunele stały się niepraktyczne, zmniejszając taktyczną przewagę terrikonu. Obrona Biłohoriwki została powierzona głównie 81 Brygadzie Powietrznodesantowej i 54 Brygadzie Zmechanizowanej. Obie jednostki pochodzą z pobliskich regionów: Kwatera główna 81 Brygady znajduje się w Kramatorsku, a 54 Brygada pochodzi z Bachmutu. Dzięki temu mają lepszą znajomość lokalnego terenu, co okazało się korzystne w operacjach bojowych. Prawie dwuletnia obecność tych brygad na tym obszarze pozwoliła im zgromadzić cenne doświadczenie bojowe w tym środowisku, co dodatkowo zwiększyło ich skuteczność przeciwko rosyjskim ofensywom. Po przeciwnej stronie, rosyjskie wysiłki zmierzające do zdobycia Biłohoriwki były naznaczone poważnymi wyzwaniami dowódczymi i operacyjnymi. 3 Armia Połączonych Sił, składająca się głównie ze zmotoryzowanych brygad piechoty bez ciężkich jednostek szturmowych, była aktywnie zaangażowana na tym obszarze. Jednak jednostki te były krytykowane z powodu dezinformacji i niepowodzeń operacyjnych. Pod koniec 2024 r. generał pułkownik Giennadij Anaszkin został odwołany ze stanowiska dowódcy Południowego Zgrupowania Sił za dostarczanie fałszywych raportów o sukcesach na polu bitwy w pobliżu Biłgoriwki, co doprowadziło do nieprzygotowanych szturmów, niewystarczających misji wsparcia ogniowego i znacznych ofiar. W rezultacie kilku kolejnych dowódców, w tym dowódców 3. Armii Połączonych Sił Zbrojnych walczących pod Biłohoriwką, zostało aresztowanych i usuniętych za wyolbrzymianie sukcesów na polu bitwy. Inne rosyjskie jednostki działające w regionie, w tym 6. i 123. brygady, również przeszły wymianę całej kadry dowódczej z powodu tych zarzutów, zadając znaczący cios rosyjskiej strukturze dowodzenia i dalej sabotując wszystkie ich wysiłki ofensywne, często prowadząc do bardziej samobójczych ataków, ponieważ nowi dowódcy nie znali terenu i ukraińskich sił im przeciwnych. Ogólnie rzecz biorąc, przedłużająca się bitwa o Biłgorajkę przeszła znaczącą ewolucję w ciągu ostatnich dwóch lat, odzwierciedlając szersze zmiany w taktyce i technologii wojennej. Pomimo nieustannych szturmów i tysięcy strat, siły rosyjskie nie były w stanie zapewnić sobie kontroli nad wioską.