У нас вы можете посмотреть бесплатно Zanim był czas или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Zacznij wspierać ten kanał: / @azaelmusicpl W innej epoce, w innym śnie, Gdy świat nie gonił jeszcze mnie, Zanim zegar zaczął biec, My już znaliśmy się. Bez imion, bez dat i dni, Bez pytań „kim jesteś Ty”, Byłeś blisko, byłeś tam, Jak coś, co znałam od zawsze tak. Poza czasem — tam się znamy, Zanim świat nauczył się łez. Poza czasem — tam wracamy, Gdy wszystko traci sens. Poza czasem — trwa to w nas, Choć zmienia się każdy dzień. Poza czasem — to jest to, Co właśnie budzi się tu znów. Nie pamiętam tamtych ról, Czy niosłeś ogień, czy spokój snów, Czy ja byłam cieniem dróg, Czy tylko głosem spośród tłumów. Nie znam twarzy, nie znam słów, Ale znam ten jeden ton, Twoja obecność — jasny znak, Jak dom, do którego wraca się tak. Poza czasem — tam się znamy, Zanim świat nauczył się łez. Poza czasem — tam wracamy, Gdy wszystko traci sens. Poza czasem — trwa to w nas, Choć zmienia się każdy dzień. Poza czasem — to jest to, Co właśnie budzi się tu znów. Teraz inne mamy dni, Inne imiona, inne sny, Ale kiedy stoisz tu, Coś we mnie mówi: „to Ty”. Nie jest obca twoja twarz, Nie jest obcy serca takt, Jakby czas zrobił krok w tył I przypomniał, kim byłam, kim byłeś Ty Poza czasem — tam się znamy, Zanim świat nauczył się łez. Poza czasem — tam wracamy, Gdy wszystko traci sens. Poza czasem — trwa to w nas, Choć zmienia się każdy dzień. Poza czasem — to jest to, Co właśnie budzi się tu znów. To nie przypadek, nie zbieg chwil, To pamięć dusz, nie błąd i mit, Coś, co spało pod skórą lat, Czekało aż znów spojrzysz tak. Poza czasem — tam się znamy, Zanim świat nauczył się łez. Poza czasem — tam wracamy, Gdy wszystko traci sens. Poza czasem — trwa to w nas, Choć zmienia się każdy dzień. Poza czasem — to jest to, Co właśnie budzi się tu znów. Nie gaśmy tego światła dziś, Skoro wróciło — niech się śni. Bo miłość, co nie zna ram, Zawsze odnajdzie nas.