У нас вы можете посмотреть бесплатно Աշոտ Աբգարյան. Ուրարտուի մոռացված ձայնը или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Աշոտ Աբգարյանը սիրում է ասել, որ յուրաքանչյուր թաս իր կենսագրությունն ունի։ Եվ նրա խոսքերի մեջ ճշմարտություն կա։ Երգող թասերը ծնվել են այն վայրերում, որտեղ սովոր չենք դրանք փնտրել։ Առաջին նման թասերը հայտնաբերվել են հենց հնագույն Ուրարտուի տարածքներում։ Այս վայրերը՝ հագեցած քարով, կրակով ու բարձրավանդակի լռությամբ, պահել են հնչող թասերը շատ ավելի վաղ, քան դրանք կհասնեին Ասիայի հեռավոր լեռներ։ Բայց պատմությունը թելադրեց այլ կերպ։ Մեծ առևտրական ճանապարհների օրոք թասերը հեռացան Ուրարտուից ու քարավանների հետ դուրս եկան բաց աշխարհ՝ այնտեղ, որտեղ մշակութային հոսանքները խառնվում էին այնքան բնական, որքան քամիները։ Եվ հենց Թիբեթում դրանք ստացել են նոր կյանք, նոր անուն և ամբողջ մի փիլիսոփայություն՝ դառնալով այն, ինչ այսօր աշխարհը ճանաչում է որպես «թիբեթյան երգող թասեր»։ Աշոտը երբեք չի վիճում դրա հետ․ նա պարզապես հիշեցնում է, որ ցանկացած ճանապարհ ունի իր սկիզբը։ Երբ նա նրբորեն դիպչում է թասին՝ մուրճով, թվում է՝ ձայնը արթնացնում է ոչ միայն մետաղը, այլև հիշողությունը՝ խորը, հնագույն, տարածվող՝ ինչպես ջրի վրա առաջացող ալիքները։ Աշոտը աշխատում է մեղմ, ասես զրուցում է հենց այն հնագույն վարպետների հետ, որոնց ձեռքերը երբեմն առաջին անգամ մետաղին տվել են երգող ձև։ Նրա արվեստանոցում յուրաքանչյուր թասը մի բնավորություն է, մի ժառանգություն տարբեր դարերից։ Մեկը հնչում է խոր, հիշեցնելով քարե տաճարներ։ Մյուսը՝ զրնգուն, ինչպես լեռնային ջրի բարակ հոսանքները։ Երրորդը կարծես համառի, պահանջելով համբերություն։ Մարդիկ ասում են, որ նրա կողքին ձայնը անցնում է ոչ միայն լսողությամբ․ այն կարծես դիպչում է ներսից՝ թողնելով իր հետևից մի մեղմ ու տաք հավասարակշռություն։ Աշոտը պարզապես ժպտում է․ «Ես չեմ։ Դրանք իրենք են։ Ես պարզապես օգնում եմ, որ հիշեն իրենց հնչյունը»։ P.S.Այս հարցազրույցը ստեղծված է համահեղինակությամբ։ Meronk Project հարցազրույցների շարքն իրականացվում է Պետր Նեմոյի և @Creanom ալիքի հետ համատեղ։ Արհեստական բանականության միջոցով ստեղծված կոնտենտի դիզայնը մշակվել է Զավեն Գրիգորյանի կողմից։ Շնորհակալ ենք Հայաստանի Ժողովրդական Արվեստի Թանգարանին և տնօրեն Լուսինե Թորոյանին տրամադրած տաղավարի եւ նկարահանման հնարավորության համար։