Krzeszów - Pocysterskie Opactwo скачать в хорошем качестве

Krzeszów - Pocysterskie Opactwo

W roku 1242 księżna Anna, wdowa po Henryku Pobożnym, ufundowała w Krzeszowie klasztor benedyktynów sprowadzonych z czeskich Opatovic. Jej wnuk Bolko I Surowy, wówczas książę jaworski, w roku 1289 wykupił dobra klasztorne, a w roku 1292 ufundował opactwo cystersów, którzy przybyli z Henrykowa. W obręb dóbr klasztornych wchodziły już wtedy m.in.: Lubawka, Błażkowa, Gorzeszów, Czadrów, Jawiszów, Lipienica, Dobromyśl, Kochanów i Okrzeszyn. Nie udało się jednak utrzymać wszystkich dóbr i część wsi, szczególnie po czeskiej stronie, klasztor utracił. Klasztor cieszył się poparciem kolejnych panujących w księstwie świdnickim i szybko bogacił. Wzniesiono na obecnym miejscu pierwszy kościół, który stał się miejscem spoczynku książąt świdnickich. Spoczęli tu: Bolko I Surowy, Bolko (zmarły wcześnie syn Bolka I), Bernard świdnicki, Henryk I jaworski, Henryk II świdnicki, Bolko II Mały. Już w 1306 r. napisano pierwszy rocznik klasztorny, a ok. 1350 r. umieszczono w kościele sarkofag księcia Bolka I Surowego. Dobra klasztorne powiększały się też w wyniku prywatnych legatów i donacji. W ten sposób w 1349 r. cystersi weszli w posiadanie Szarocina, w 1350 r. wójt Kamiennej Góry Henschelinus sprzedał im Przedwojów, a w 1354 r. bracia Czyrnowie sprzedali opatowi swoją część Starych Bogaczowic, z kolei w 1357 r., opat Henryk sprzedał Żarów Jeschcowi de Schelewicz ze Świdnicy, a w 1359 r. niejaka Utha, wdowa po Predilu, ofiarowała klasztorowi Miłochów koło Świdnicy. Wreszcie w 1360 r. książę Bolko II nadał mu sołectwo w Lubawce. W 1343 r. książę Bolko II nadał cystersom przywilej na prowadzenie robót górniczych, który dotyczył Chełmska Śląskiego, Wójtowej, Błażkowej, Olszyn, Dobromyśla, Uniemyśla i Okrzeszyna, ale brak informacji o jego wykorzystaniu w owym czasie. Dzięki nadaniom książęcym i prywatnym opactwo stało się jednym z największych posiadaczy ziemskich na Śląsku. Ciężkie czasy nastały w czasie wojen husyckich, wojny trzydziestoletniej oraz po wojnach śląskich, kiedy te tereny weszły w skład państwa pruskiego. W roku 1810 nastąpiła kasata klasztoru i przejęcie jego dóbr przez państwo. W latach 1919–1940 klasztorem władali benedyktyni przesiedleni z klasztoru w Pradze[4]. 3 września 1940 klasztor przejęły władze III Rzeszy. Benedyktyni zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru. W klasztorze umieszczono m.in. Niemców karpackich, od 5 października 1941 Żydów śląskich przed ich wywiezieniem do obozu Theresienstadt, zimą roku 1944/1945 niemieckich przesiedleńców z Węgier jako gości Führera. Pod koniec wojny w klasztorze zdeponowano zbiory Biblioteki Pruskiej z Berlina. W roku 1945 wieś została przyłączona do Polski. Jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. W roku 1946 klasztor objęły ss. benedyktynki ze Lwowa. Muzyka: ASUNTAR - Constellations Exodus