У нас вы можете посмотреть бесплатно فیلمی در گرامیداشت زندگی و مبارزه رفیق عزیز جان باخته بهروز مهرآبادی или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
بیوگرافی کوتاه بهروز مهرآبادی بهروزمهرآبادی در چهارده مرداد سال ۱۳۳۴ شمسی در شهر نیشابور به دنیا آمد. اما بیشتر تحصیلات دبیرستانی را در مشهد، در دبیرستان های"ابن یمین" و "علوی"، گذراند. بدلیل فعالیت های گذشته پدر، جو سیاسی ای در خانه حاکم بود. از طریق دوست و همکلاسی اش "مجتبی احمدزاده" در مشهد نیز، او بیشتر در محیط سیاسی و مخالفین شاه قرار گرفت. بهروز در سال ۱۳۵۳ وارد دانشگاه علم و صنعت شد و در رشته مهندسی راه و ساختمان تحصیل کرد. او از فعالین دانشجویی در دانشگاه علم و صنعت و اطاق کوه بود. با شروع انقلاب ۵۷ در انتشار "کتابهای جلد سفید" و توزیع و پخش آن در جلو دانشگاه که برای اولین بار ادبیات مارکسیستی و انقلابی را در اختیار همگان قرار داد، نقش برجسته ای ایفا کرد. بعد از انقلاب او به "سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر" پیوست که خواهرش "بهجت مهرآبادی"، با نام تشکیلاتی "اعظم"، یکی از کادرهای برجسته و قدیمی این سازمان بود و توسط جمهوری اسلامی اعدام شد. در سازمان پیکار بهروز از جمله در چاپ و توزیع "نشریه پیکار" فعال بود. بعد از حمله جناتیکارانه رژیم اسلامی به دانشگاه، موسوم به "انقلاب فرهنگی"، بهروز از دانشگاه اخراج شد. در سال ۶۰ در توسط یک همکار رژیم در خیابان شناسایی و دستگیر شد و برای چند ماهی به زندان افتاد. اما خوشبختانه فعالیتهایش لو نرفت و آزاد شد. در سال ۱۹۹۲میلادی - ١٣٧١شمسی، بهروز در سوئد اقامت گزید. در این دوره او با ادبیات "منصور حکمت" و "کمونیسم کارگری" آشنا شد و فعالیت تشکیلاتی اش با حزب کمونیست کارگری را آغاز کرد. در کنگره هفتم حزب (دسامبر ۲۰۰۹ میلادی، آذر ۱۳۸۸ شمسی) به عضویت کمیته مرکزی حزب درآمد. او مسئولیتها و فعالیتهای گوناگونی در سطح شهر گوتنبرگ (از جمله مسئولیت رادیو همبستگی) و در کشور سوئد (دبیر تشکیلات حزب) را بعهده داشت. برای دوره ای نیز سردبیر نشریه "انترناسیونال" ارگان مرکزی حزب بود. دقت، جدیت و احساس مسئولیت، نکته سنجی، صراحت در نقد، شوخ طبعی، بی پیرایگی و صمیمیت از خصوصیات بهروز بود. آشپزی و نان پختن و درست کردن مرباجات را دوست داشت. با بچه ها به آسانی دوست میشد. از کمدی لذت میبرد و "مانتی پایتون" محبوب او بود. این اواخر بیشتر ترانه های "کیمیا قربانی" و "مهرنوش" را گوش میکرد. سالهای آخر فعالیت های بهروز همراه بود با دست و پنجه نرم کردن با بیماری که متاسفانه دیر تشخیص داده شده بود. اما او علاقه ای به صحبت در مورد خودش و رنج هایش نداشت. بهروز پس از سه سال جدال با سرطان در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۶شهریور ۱۳۹۹) در شهر گوتنبرگ سوئد درگذشت. فقط چند هفته از ٦٥ سالگی او گذشته بود.