ΤΗΣ ΣΟΥΡΙΑΣ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ - Όλυμπος Καρπάθου скачать в хорошем качестве

ΤΗΣ ΣΟΥΡΙΑΣ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ - Όλυμπος Καρπάθου

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδος υπάρχουν φρούρια με τ' όνομα "Κάστρο της Ωριάς" ή της "Σουριάς, Βουργιάς, Μουριάς, Οβριάς, καθώς και με τελείως διαφορετικά ονόματα όπως της "Μαρούς" στην Καππαδοκία και του "Ήλ" τον Πόντο, που έπεσαν με προδοσία, παρά την αντίσταση της βασιλοπούλας, η οποία αυτοκτόνησε, μόλις οι Τούρκοι πήραν το Κάστρο. Tο τραγούδι ξεκίνησε - κατά πάσα πιθανότητα - από την Καππαδοκία, και συγκεκριμένα από την άλωση του Αμορίου το 838 μ.Χ. ύστερα από προδοσία. Ιδιαιτέρως διαδεδομένο το Βυζαντινό αυτό τραγούδι ακόμη και στην εποχή μας. Στο παρόν λινκ (διεύθυνση) μπορείτε ν ακούσετε διάφορες παραλλαγές με θέμα το "Κάστρο της Ωριάς", από διαφορετικές περιοχές του Ελληνισμού, κάθε μια με τις δικές της ιδιαίτερες παραδόσεις και ηχόχρωμα: https://www.youtube.com/playlist?list... Η Κάρπαθος και ιδιαίτερα το χωριό Όλυμπος, αποτελούν ακόμη και σήμερα φορείς πανάρχαιων τραγουδιών. Παλιά, μακρόσυρτα τραγούδια, Βυζαντινές μπαλάντες, ανατριχιαστικοί, αρχέγονοι ήχοι της λύρας και της τσαμπούνας συνθέτουν ένα υποβλητικό σκηνικό. Από αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο δεν θα μπορούσε να λείψει παραλλαγή της εκπόρθησης του Κάστρου της Σουριάς (Ωριάς) με τον δόλιο τρόπο που περιγράφει η παράδοση. Ζωντανή ηχογράφηση από την εκπομπή του Γιώργη Μελίκη "Ο Τόπος και το τραγούδι του", αφιερωμένη στην Όλυμπο της Καρπάθου. Τσαμπούνα: Μιλτιάδης Μαντινάος Λύρα: Ιωάννης Χαλκιάς Λαούτο: Μανώλης Κριτσιώτης - Βασίλης Βασιλειάδης Φωτογραφίες: Από διάφορες περιοχές της Καρπάθου Οι στίχοι: Σαν της Σουριάς το κάστρο, κάστρο δεν είδα, Τούρκοι το πολεμούσαν, χρόνους δώδεκα. Χρόνους μήνες δεκατρείς, το νου μου εσύ τον εκρατείς. Κι ένα μικρό τουρκάκι, Ρώμιος γίνεται Ρώμιος, γίνεται γυναικίσια ντύνεται. Και στον μπαρμπέρη πάει, μπαρμπερίζεται μπαρμπερίζεται και δεν εγνωρίζεται. Με μια οκά μπαμπάκι, εγκαστρώνετο, εγκαστρώνετο και δεν εφανερώνετο. Και στης Σουριάς το Κάστρο πάει και χτυπά, πάει - πάει και χτυπά, μα κανείς δεν απαντά. Ανοίξετε της κόρης και της ορφανής, απού 'ναι γκαστρωμένη και στο μήνα της. και στο μήνα της, που να 'χετε το κρίμα της. Και στ' άνοιγμα της πόρτας χίλιοι εμπήκασι, χίλιοι εμπήκασι και δυο χιλιάδες βγήκασι.