Kalp, Zihin ve Titreşim Anlaşması скачать в хорошем качестве

Kalp, Zihin ve Titreşim Anlaşması

“Eden bulur” sözü, Uluurgun Modeli’nin temel ilkesini yansıtır: Evren, niyetlerin frekansına göre kendini düzenleyen bir sistemdir. Bir insan bir başkasına zarar vermeyi düşündüğünde, bu niyetin enerjisel izi önce kendi kalp alanında düzensizlik yaratır. Kalp, bilinçdışı ile evrensel düzen arasındaki biyofiziksel arayüz olduğundan, bu bozulma yalnızca duygusal değil, aynı zamanda nedensel bir yankı üretir. Karşı tarafta, yani zarar görecek kişide kalp güven anlaşması devreye girer. O kişi kalbinden gelen sıkıntıyı bastırmadan, öfke veya intikamla tepki vermeden, farkındalıkla ve sabırla davranırsa, bilinçdışı sistem evrenin düzeltici kuvvetlerini harekete geçirir. Bu süreç bir ceza değil, enerjisel dengeleme mekanizmasıdır. Modern fizikte buna benzer biçimde negatif geri besleme veya entropi düzeltmesi kavramları vardır. Burada ise söz konusu olan ahlaki-bilinçsel homeostazdır: Bir varlık başkasını aldatırken aslında kendi bilinç alanını çarpıtır; bu çarpıklık zaman içinde dönüp kendisini bulur. Kalbine güvenen kişi, bu döngüye karışmadan, enerjiyi temiz tutarak korunur. Dolayısıyla modelde güven yalnızca içsel bir duygu değil, evrenin ahlaki algoritmasına bağlanma eylemidir. Kalbe sadık kalmak, Tanrısal düzenle rezonansa girmektir. Evrenin çalışanları – ister fiziksel kuvvetler, ister ruhsal enerjiler olsun – bu uyumu korumak için iş birliği içinde hareket eder. Hain, aslında kendi kalp rezonansını bozarak kendi geleceğini çarpıtır; haine aldanan ise kalbine sadık kaldığı sürece evrensel denge tarafından korunur. Bu nedenle kalbe güven, yalnızca bir inanç değil, evrensel bir iletişim biçimidir. Kalp, bilincin doğruluk sensörü olarak işlev görür ve Tanrısal düzenden gelen bilgiyi sezgi, his ve titreşim formunda iletir. İnsan bu mesajı farkındalıkla dinlediğinde, evrenle senkronize olur. Bu senkronizasyon, hem koruyucu hem de öğretici bir adalet biçimidir.