Скачать с ютуб Mini Wspomnienie o Maxi Człowieku - Jan Woleński - Roman Ingarden в хорошем качестве

Mini Wspomnienie o Maxi Człowieku - Jan Woleński - Roman Ingarden

W kolejnym ,,Mini Wspomnieniu..." Jan Woleński opowiedział nam o Romanie Ingardenie. Profesor Woleński urodził się w 1940 r. w Radomiu. Jest filozofem i prawnikiem. Od początku swojej kariery naukowej związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, na którym ukończył studia prawnicze i filozoficzne. Tam obronił doktorat oraz stopień doktora habilitowanego. W 1992 r. uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Institut International de Philosophie, był prezydentem Europejskiego Towarzystwa Filozofii Analitycznej. Jest laureatem licznych nagród, w tym: Nagrody im. Tadeusza Kotarbińskiego w dziedzinie filozofii (PAN, 1987), nagrody Societatis Scientiarium Varsoviensis Premium Triennale (1991), Nagrody Ministra Edukacji (1993), Nagrody Miasta Krakowa za osiągnięcia naukowe (1996), Nagrody Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia naukowe (2002), Lauru Jagiellońskiego (2009), Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2013). Został też odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Profesor Woleński wypromował ponad 20 doktorów. Jest autorem łącznie około 2000 publikacji, w tym 650 zagranicznych. Jego prace ukazały się po polsku, angielsku, francusku, hebrajsku, hiszpańsku, niemiecku, rosyjsku, rumuńsku i ukraińsku. Pan Profesor uznawany jest za kontynuatora i promotora tradycji szkoły lwowsko-warszawskiej, słynnego polskiego ośrodka myśli filozoficznej i logicznej powstałego pod koniec XIX w. we Lwowie pod egidą Kazimierza Twardowskiego. Projekt “Mini Wspomnienie o Maxi Człowieku” będzie wirtualnym odpowiednikiem “Filozofii pod Wawelem”. Dzięki zebranym wspomnieniom będziemy mieli szansę na poznanie postaci filozofów zmarłych, których nie dane nam było poznać osobiście. Poznanie z perspektywy osób które spotykały ich osobiście, pracowały z nimi, widziały ich nie tylko jako wybitnych naukowców, ale przede wszystkim jako ludzi.