Kościół pw. św. Bartłomieja w Gliwicach скачать в хорошем качестве

Kościół pw. św. Bartłomieja w Gliwicach

Historia parafii św. Bartłomieja w Szobiszowicach sięga XIII wieku. Szobiszowice były wówczas odrębną wsią rycerską. Budowa nowego kościoła św.Bartłomieja była związana z tym ,iż stary kościółek przy ulicy Toszeckiej już pod koniec XIX wieku, nie był wstanie pomieścić wszystkich wiernych.3 października 1907 r. rozpoczęto przy ulicy Bernardyńskiej budowę nowego kościoła. Projekt architektoniczny wykonał Ludwik Schneider z Wrocławia. Budowę zakończono w 1911 roku. Nowy kościół zbudowano w stylu neogotyckim na planie krzyża łacińskiego ale wieża jest zwieńczona hełmem w stylu neobarokowym (upodobnionym do hełmu dwu wież kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu). Wysokość nawy wynosiła 22 m, długość 76,5 m, szerokość 25,5 m i 36,5 m nawy poprzecznej. Wysokość wieży to 92 m. Zwieńczono ją 6 m krzyżem. W wieży umieszczono cztery dzwony zamówione w Turyngii, z których największy ważył 8200 kg. Dzwony te skonfiskowano w 1917 r. na cele wojenne. Ołtarz główny miał wysokość 17 m. Był on poświęcony patronowi kościoła, Świętemu Bartłomiejowi.Dzwony zostały poświęcone 20 grudnia 1925 r., przez proboszcza Globischa. Po lewej stronie, patrząc na ołtarz główny, stanął ołtarz poświęcony św. Józefowi. W 1919 r. pod posadzką ołtarza swojego patrona, został pochowany proboszcz Józef Stryczek – budowniczy tego kościoła. Po prawej znajduje się ołtarz maryjny. Później, za czasów proboszcza Globischa (proboszcz w latach 1923-1937) wybudowano jeszcze ołtarz Świętego Serca Jezusa. Przy tym ołtarzu od początku do teraz, na dzień Wielkiego Piątku jest budowany Grób Boży. Okna wykonano w Regensburgu, w Instytucie Witrażowym przez firmę Schneider. Orginalne okna zachowały się jedynie w prezbiterium, południowym ramieniu transeptu oraz po południowej stronie nawy. Pozostałe uległy zniszczeniu w 1945 r. Organy znajdujące się w szobiszowickim kościele były jednymi z największych na Śląsku. Uroczyste poświęcenie kościoła odbyło się 14 maja 1911 roku. Dokonał tego kardynał Georg Kopp z Wrocławia, celebrował on również pierwszą Mszę Świętą. Nowy kościół w Szobiszowicach bez wątpienia był w owych czasach największy na Śląsku; mógł on pomieścić ponad 6000 wiernych. W 1945 roku Gliwice zostają przyłączone do Polski, a parafię św. Bartłomieja włączono do administracji Śląska Opolskiego. Przybyli jezuici prowadzili parafię i nowy kościół do 1994 r. Jeszcze przed II wojną światową na dawnym terenie parafii św. Bartłomieja powstało kilka nowych kościołów: Chrystusa Króla na Zatorzu, Świętej Rodziny przy ul. Chorzowskiej, Świętego Jana Chrzciciela w Żernikach. Mimo tego na początku lat 90-tych XX w. parafia była największą w diecezji gliwickiej. Liczyła sobie 37 tys. mieszkańców. Powstały kolejne kościoły: Matki Boskiej Kochawińskiej na osiedlu Kopernika, Miłosierdzia Bożego na osiedlu Obrońców Pokoju. Pierwszym proboszczem i budownicznym kościoła był ksiądz Józef STRYCZEK do 1919 r. (budowniczy kościoła – pochowany w kościele pod ołtarzem św. Józefa). Od 2015 roku proboszczem jest ksiądz Waldemar Niemczyk. W skład parafii wchodzą dwa kościoły pw. św. Bartłomieja (Stary)przy ulicy Toszeckiej 38 i drugi (Nowy) przy ulicy Bernardyńskiej 19, a także cmentarz parafialny przy ulicy św.Wojciecha. Obecnie parafię zamieszkuje ok. 12 996 mieszkańców.