“Holokausti” politik i popullit скачать в хорошем качестве

“Holokausti” politik i popullit

Në vitin 1906 në një familje protestante në Gjermani do të vinte në jetë fëmija i pestë. Emrin ia vunë Otto. Babai Adolf një llogaritar me profesion dhe e ëma Maria, shtëpiake, u munduan shumë t’i jepnin fëmijëve të tyre shkollimin dhe kulturën e duhur. Por Otto kishte ëndrra të mëdha. Në 1932 iu bashkua partisë naziste dhe 3 vjet më vonë u angazhua në çështjet e çiftutëve ku vizitoi edhe Palestinën që t’i njihte më nga afër rrënjët e tyre. Në vitet 1939 deri 1945 nazistët vranë mbi 10 mln “armiq” të shtetit, 6 milionë prej të cilëve ishin hebrenj europianë. Në fund të luftës Hitleri, Himler dhe Gyring i shpëtuan drejtsisë duke vrarë veten. Ai që u cilësua si mendja gjeniale e Holokaustit u zhduk dhe nuk u përball me akuzat në Nuremberg. Ky ishte Otto Adolf Eichman. Agjentët e Mossad e gjetën në Argjentinë në 1960, e sollën në Jeruzalem ku një vjt më vonë u var, si dënim që i dha gjykata për krime makabre kundër njerlzimit. Gjyqi ishte i pari që tregoi me imazhe krimet kundër hebrenjve e në sallë nga amerika kisjte shkuar ta ndiqte gjyqin një filozofe gjermane, Hannah Arendt. Në librin që botoi për këtë ngjarje ajo doli në përfundimin e Eichman nuk ishte në përbindësh i së keqes por thjesht një burokrat që ndiqte urdhërat pa pyetur për moralin. Këtë e pohoi edhe ai vet në sallë shumë herë dhe ajo qe pasoi ishte zhvleresim i urrejtjes qe kishin krijuar hebrenjte per arkitektin e holokaustit. E solla këtë ngjarje të kobshme sepse dua ta lidh me drejtlsinë dhe viktimat e saj në Shqipëri. Tanimë nuk ka asnjë dyshim se që prej 21 korrikut 2016 kur u votua reforma të gjithë ne, populli, menduam se më në fund ata që kanë përfituar mbi kurrizin tonë do të përballeshin me pasojat. Spak filloi punën, por duke filluar nga Ilir Metën, Sali Berishën dhe së fundmi Erion Veliaj një takëm njerëzish, ata që dje kërkonin drejtësi i pamë të parët me pankarta në duar të protestojnë kundër saj deri në shprehjen para medias se “ai është njeri i përsosur”. Harruan akuzat apo hetimin dhe punën e drejtësisë, eklipsuan të shkruarat në dosje dhe si vulturët në shkretëtirë u turrën në godinën më të frikshme për trazovaçët me flamuj partish apo jo duke konfirmuar që askush nuk e do drejtësinë. Pas gjyqit dhe varjes se shkroi se "Të gënjesh vazhdimisht nuk ka qëllim të bëjë që njerëzit të besojnë një gënjeshtër, por të sigurojë që askush të mos besojë më në asgjë dhe nje popull që nuk di më të dallojë midis të vërtetës dhe gënjeshtrës nuk mund të dallojë as midis të mirës dhe të keqes. Duke i privuar nga fuqia për të menduar dhe gjykuar, kthehet, pa e ditur ose pa dëshiruar, plotësisht i nënshtruar ndaj perandorisë së gënjeshtrës. Me njerëz të tillë, mund të bësh çfarë të duash." #eriondushi