Π.Ι.Ε.Β. X VIKTORAS - Ευαισθησία (Feat Μάκης Παπασημακόπουλος) скачать в хорошем качестве

Π.Ι.Ε.Β. X VIKTORAS - Ευαισθησία (Feat Μάκης Παπασημακόπουλος)

Π.Ι.Ε.Β. X VIKTORAS - Ευαισθησία (Feat Μάκης Παπασημακόπουλος) Από το άλμπουμ "DETROIT" Buy/Stream: https://orcd.co/piev_detroit Στίχοι, Ερμηνεία: Π.Ι.Ε.Β., Μάκης Παπασημακόπουλος Μουσική σύνθεση, ηχογράφηση οργάνων και ενορχήστρωση: Viktoras Μίξη, Mastering: Ηρακλής Βλαχάκης Παραγωγή: The Bad Poetry Social Club Φωτογραφία εξωφύλλου: The Krank Γραφιστική επιμέλεια: Nove Graphics Στίχοι: Μου είπες στο τηλέφωνο κάποτε πως οι άνθρωποι με συμπαθούν, το θυμάσαι και εγώ νιώθω πως θέλουν να μου κάνουν κακό, πως το απόλυτο σκοτάδι δεν με αγκάλιασε ακόμη, το θυμάσαι Στο ορκίζομαι δεν είδα ποτέ μου φως από μωρό, για αυτό χαμογελάνε μονάχα τα χείλη μου και τα μάτια ποτέ. Για αυτό προσπάθησα να μείνω στο σκοτάδι στην κοιλιά της μάνας μου όσο μπορώ. Για αυτό πάντα αργώ, απολαμβάνω την ησυχία και την μοναξιά μου, έμαθα σ' αυτό, γεννήθηκα 10 μηνών. So I guess I'm running on empty. I'm all out of ideas, running on empty, well I guess I'm running on empty, I'm all out of ideas, I'm running on empty, running on empty, running on empty. Όλοι νομίζουν πως η ευαισθησία είναι κάτι καλό, την αναφέρουν σαν χάρισμα, σαν κάτι υπέροχο. Το μόνο ταλέντο είναι να μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος και εγώ αυτό δεν το κατέχω. Νομίζουν πως είναι ρομαντικό να πληγώνεσαι, για αυτό επέλεξα να απέχω, από τους ακίνδυνους έρωτες τους, τα φοβισμένα γραπτά τους, για τις αθόρυβες πνιγμένες ζωές τους. Σε όλους αυτούς δεν άνοιξε η μύτη τους ποτέ, στα καλά καθούμενα από μία και μοναδική σκέψη που κάνανε κάποτε. Εκείνοι δεν είδαν τον εαυτό τους αγνώριστο σε φωτογραφίες ποτέ, δεν έχασαν κανέναν που αγάπησαν από κοντά τους ποτέ, γιατί δεν μπορούσαν να τον αγαπούν κοντά του. Μιλούν για ευαισθησία άνθρωποι που δεν βρίσκει η μάνα τους τα μάτια τους θλιμμένα. Τι να μου πουν αυτοί Δεν έχετε ιδέα. Ρομαντικοποιείτε τον πόνο, την απελπισία, την πείνα. Δεν ξέρετε για ποιο πράγμα μιλάω και είστε τυχεροί που δεν θα μάθετε αλήθεια. (...) Pretty sure I had it all figured out, because that's what always happens, you rip things out of you, present them to the world, until you realise, there's not much of you left, what's the fucking point in that?