Necip Fazıl Kısakürek - Bekleyen & Beklenen скачать в хорошем качестве

Necip Fazıl Kısakürek - Bekleyen & Beklenen

Bazı bekleyişler insanın içinde sessizce büyür; sesi çıkmaz ama her soluğu onunla alıp verir. Zaman geçer, şehir değişir, yüzler unutulur ama varoluşun özüymüş gibi bir bekleyiş kalır. Her gece biraz daha içimize çöken bir sükût… Her sabah yeniden başlayan bir umut. Kimse bilmez, kimse duymaz — ama biz, kendi içimizde o bekleyişle yaşar, o bekleyişle tükeniriz. Necip Fazıl’ın şiirinde insan, bazen bir avcı kadar kararlı, bazen bir dua kadar yorgundur. Bekleyen şiirinde dağda ürkek bir ceylanı kovalayan karanlık nefesin yankısı duyulur; tutku, korku, hatta sahip olmanın kıyısında gezinen bir delilik vardır o dizelerde. Şair, sevmeyi bir teslimiyet değil, bir kovalayış olarak yaşar. Ve bu kovalayışta yakalanan şey sevgiliden çok, insanın kendi karanlığıdır. Yıllar sonra yazdığı Beklenen ise bambaşka bir duraktır. Orada avcı susmuş, ceylan çoktan uzaklara gitmiştir. Artık yalnızlık, sükûnetin diliyle konuşur. “Geçti istemem gelmeni…” derken, beklemek bile bir hatıraya dönüşmüştür. Artık beklenen, gelmekle değil; gelmeyişiyle anlam bulur. Bu iki şiir arasında geçen yedi yıl, bir insanın kalbinde yedi ömür kadar uzundur. O yüzden “Bekleyen” karanlık bir tutkuysa, “Beklenen” sükûnetin şiiridir. Bu gece, “Beklenen”i Üstad’ın kendi sesinden dinleyeceksiniz. ● Sen, kaçan ürkek ceylânsın dağda, Ben, peşine düşmüş bir canavarım! İstersen dünyayı çağır imdada; Sen varsın dünyada, bir de ben varım! Seni korkutacak geçtiğin yollar, Arkandan gelecek hep ayak sesim. Sarıp vücudunu belirsiz kollar, Enseni yakacak ateş nefesim. Kimsesiz odanda kış geceleri, İçin ürperdiği demler beni an! De ki: Odur sarsan pencereleri, De ki: Rüzgâr değil, odur haykıran! Göğsümden havaya kattığım zehir, Solduracak bir gül gibi ömrünü, Kaçıp dolaşsan da sen, şehir şehir, Bana kalacaksın yine son günü. Ölürsün… Kapanır yollar geriye; Ben mezarla sırdaş olur, beklerim. Varılmaz hayale işaret diye, Toprağında bir taş olur, beklerim… & Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, Seni beklediğim kadar. Geçti istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni, Gelme, artık neye yarar? ● “Bekleyen” şiiri: Furkan Özdemir'in sesinden “Beklenen” şiiri: Necip Fazıl Kısakürek’in kendi sesinden Müzik: Suskunlar - Stranger (Aytekin Ataş) *Videodaki Necip Fazıl Kısakürek resmi; Pierre Loti'de bir kafede, meşhur sigara tutuşu ile kendi halinde tefekkür içinde yapay zeka ile resmedilmiştir.   / hisseyab