کمرکوه مخار از آلبوم گل آتش استاد ایرج رحمانپور скачать в хорошем качестве

کمرکوه مخار از آلبوم گل آتش استاد ایرج رحمانپور

غم سرو *گُتمت که سوز سواری، شونه میکه ،یالِ اسبِ لیسک اَفتو {ـو را سواری سبزپوش خواندم که یال اسبت را شراره آفتاب سپیده دم شانه می زند} *دشتیا حُشکنه کردم، وا گُمل سیراوِ برفآو {دشتهای خشک را با مشت از برفاب سیراب کردم} *خین دل حَردم ئو شوشتم دِ چَشِ بَچَه مَیارو {برای برطرف کردن نا امیدیِ اذهانِ زنهایِ نازا چها خون دل که نخوردم} *سیت گُتم بیت قشنگه ،پاکیِ ویر سر و هارو {برایت ترانه هایی قشنگ، از پاکی سرازیریها خواندم} *دِ روز نبردت، وا ساز شامیرزا، چنو ناله کردم که سنگ هم وریسا {در روز نبردت با ساز استاد شامیرزا آنچنان نالیدم که از ناله ام سنگ هم به خروش درآمد} *دیئِم که شقایق، داغ ها وِ سخُونش، وا مرژنگ تِکَنم میل زِمِسونش {شقایق را دیدم که سوز سرما در وجودش رخنه کرده بود و من با مژگانم یخ وجودش را تکاندم} *و دورِش تَجیرِ بهارو کَشی یِم ،همیل و ممیلن ،نهاش سر بری یِم #خرم-آباد #لرستان #لرستانیها #کوهدشت #ایرج_رحمانپور #lorestan #Lor #bakhtiari #laki #Lorimusic #khoramabad #kouhdasht #irajrahmanpour @LorestanBozorg {پرچینی از بهاران را به دورش کشیدم و فرزندان پیر سرما (هَمیل و مَمیل) را جلویش قربانی کردم} *مِه ئو غَم سرونه، که مردم میحنن سر قورسونیا {من آن سرود غمگین را که مردم بر سر مزار مرده ها می خوانند} *کِردِمش و بیتی ،که دِ روز شادی بُوحونن جَوُونیا {تبدیل کردم به ترانه هایی که جوانان در روز شادی بخوانند} *و ری دِنه کُویا، مه تا آسمونیا ،شادی یانه حَنم {بر قُله کوهها و تا آسمانها من شادیها را خواندم} *دِ شو گریوَت دَسته و دَسِ آساره رَسَنِم {در شب گریه ات من دست ترا به دست ستاره ها رساندم} *دِ شویی که تا صُو، پوقِه تیلا میما ،تو بارکردنت بی {و آن شبی که تا صبح صدای چوب دستی ها و تیرک چادرها می آمد، فهمیدم که در حال کوچ هستی } *بیتم وا نهات بی ،تور مالگه خُونِه ، دِ دشتیا می پرسیی {ترانه ام پیشرو راهت بود تا سراغ بهترین جایگاههای کوچ را از دشتها بپرسی} *نه جایی نوشتیم ،نه حَنیم دِ جایی ،خوتِه زی و کیچه، چپِ بی صدایی {دریغا نه هرگز جایی مرا نوشتی و نه در جایی خواندی ام و خود را به ندانستن ( کوپه علی چپ )زدی} کمرکو *کَمر کو مَخار، راکَم کردیه بَن { کوههای سر به فلک کشیده و پرتگاههای بلند راه مرا سد کرده اند} *بی خَم، چُو زانی، م ِ خم گیانم سَن {ای بیخبر از غم ، تو که چه میدانی که غم جانم را گرفت} کِزِه ی برفَه لویل، و روی راخه وه {سوز سرما همه جا را گرفته } *دنگِ دوس نمای، ژه ایلاخه وه {دیگر صدای دوستم را در ییلاق نمی شنوم } *بیلا بوارو ،زویخ آو چاوانم {بگذاریدچشمانم خونابه ببارند} *تابوه رنگ رشمه ،سرتاپاوانم {تا تمام وجودم را رنگین کنند} *بیلا باواری، زویخ آوی جرگم ،بِتِکو اَر بان سیاتی برگم {بگذارید جگرم خونابه شود تا قطره های آن بر روی برگ سیاه تنم بچکد} *دیاران خَمین، دل وَ هُولَه وه { دلم در فکرسرزمینهای خالی از سکنه است} *بینه قراول سرای چوله وه { پیش قراول این سرزمین خالی از سکنه شده اند} *زمین تَم ئو توز، آسمون تاره وه {سرزمین از گرد و خاکِ غم تاریک شده} *ترم روژ و کول ،روزگاره وه { ترم جنازه روز بر دوش روزگار افتاده} *وا پیچیا و بان ،پَردِه ترمَه وه {باد بر روی پرده ترم پیچید} *دَنگ شُوینی مای، شوین و شرمه وه {صدای شیونی می آید شیونی شرم آگین }