У нас вы можете посмотреть бесплатно Stigmi _ Iraklis & lernaia Hydra (Full Vinyl Album 1984) или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Η ΣΤΙΓΜΗ -Κάποτε φτάνει η στιγμή, που τρέχει το μυαλό πολύ χωρίς τη λογική σου και τότε βλέπεις ξαφνικά, πόσο τα πάντα είναι στραβά μέσα στη φυλακή σου -Το ψέμα είναι σαν γυαλί, σα μια βιτρίνα από γυαλί που με μια πέτρα σπάει μα η συνήθεια μας κρατά, μέσα σε πλαστικά κλουβιά και τη ζωή ρουφάει Refr. Κι έρχεται ένα πρωινό, ν' αποφασίσεις αν θα πέσεις στο κενό ή αν θα συνεχίσεις. Κι όλα τα σβήνει μια κραυγή. Είναι ο πόνος που σου δίνει μια ζωή, που δε μπορείς να ζήσεις. -Όταν το χρόνο σταματάς, και λίγο μέσα σου κοιτάς τα βλέπεις όλα άδεια μάταια ψάχνεις μιαν αρχή, χάνεσαι μόνος στη σιωπή και στης ζωής τα χάδια -Αν ψάξεις λίγο πιο βαθιά, μες στα θολά σου τα νερά πάλι λάσπη θα πιάσεις κι αναρωτιέσαι εσύ γιατί, πώς βρώμισες τόσο πολύ ζωή για να χορτάσεις_ ΨΕΥΤΟΧΟΡΕΥΤΗΣ -Ψευτοχορευτή, η παράσταση, ήταν μαύρη σαν τη νύχτα και η μουσική σου στην ίδια νότα -Γι αυτό το φτερό στο καπέλο σου, και τα παρδαλά σου ρούχα τα βατράχια κράζουν στο πέρασμά σου Refr. Ψευτοχορευτή του παρδαλού θιάσου αλλάζεις σκηνικά μέσα στο δάσος, μα σ' έχουν καταλάβει πια -Ψευτοχορευτή, τα παραμύθια σου, σαν παλιά φωτογραφία τα 'χουν φτύσει οι μύγες και τα κουνούπια_ ΤΙ ΦΤΑΙΝΕ -Είναι ο χρόνος λιγοστός, αντίστροφα μετράμε είναι ο κίνδυνος γνωστός μα πάντα το ξεχνάμε -Είμαστε τα θύματα στην κρίση εξουσίας στο έλεος στρατοκρατών, της κρατικής της βίας Με μέσα τεχνοκρατικά ρυθμίζουν τη ζωή μας σε πλάνα ανισότητας, υποταγής και πείνας Βλέπουν τους εξοπλισμούς με πανικό οι λαοί ανήμποροι σαν πρόβατα, που πάνε στη σφαγή Refr. Τι φταίνε τα' άλλα πλάσματα, τι φταίνε τα παιδιά -Μα φταίμε όλοι σίγουρα που γίνονται αυτά γιατί κρύβουμε μέσα μας την ίδια τη βρωμιά εμείς οι ίδιοι είμαστε οι εξουσιαστές είμαστε αλαζόνες και εκμεταλλευτές Για μια μερίδα δύναμης σε πτώματα πατούμε και στ' όνομα κάποιου σκοπού τα δικαιολογούμε μας κυβερνά η άρρωστη πλευρά του εαυτού μας χαράζοντας κοινωνικά και τη γραμμή του νου μας_ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ -Έχει περάσει πια ο καιρός σου και σιγοβράζεις στο παρελθόν σου Ένα πτώμα, ρομποτικές κινήσεις τώρα που λιώνεις, θα βρωμίσεις -Κολλημένος μες την Αθήνα ν' αποφασίσεις θες ένα μήνα ποτέ το χρόνο δεν θα τον χορτάσεις γιατί σε τρώνε οι αποστάσεις Refr. Έτσι που 'σαι κολλημένος, είσαι καταδικασμένος κάτι πρέπει τ' αλλάξει, το μυαλό σου να πετάξει -Κολλημένος σαν ψάρι στο τηγάνι κι απ' το μυαλό σου βγαίνει ντουμάνι σ' έχουν πρεσάρει, σκέφτεσαι ό,τι θέλουν σου την έχουνε στημένη και στο μέλλον -Στραγγαλίζουν το κάθε σου ταλέντο και σου 'χουν έτοιμο κοστούμι από τσιμέντο Κολλημένος για πάντα στα μοντέλα σου λείπει φίλε μου, μια δόση από τρέλα ΑΘΗΝΑ -Καθώς κοιτάζω χαμηλά απ' τ' αεροπλάνο της Αττικής θολό κι ασπρόμαυρο το πλάνο σαν τη Λερναία τα πλοκάμια σου απλώνεις και μες το μπετόν σαν έντομο με λιώνεις -Όταν γυρνώ απ' τα νησιά το καλοκαίρι νοιώθω στο στήθος μου το βρώμικό σου χέρι με υποβάλεις, μα τα μάγια σου θα λύσω και θα φύγω μακριά να πάω να ζήσω Refr.1 Ω!.. Αθήνα, ω!.. Αθήνα, είσαι μια πόρνη φυματικιά σα ναυτικός, όταν αράζει το καράβι θα έρχομαι μόνο για μια βραδιά Ω!.. Αθήνα, ω!.. Αθήνα, παρδαλή τρελή γριά είσαι απ' άλλες εποχές, άλλα τραγούδια και σε κρατάνε με ενέσεις στην καρδιά -Οι μαστροποί σε φέρανε σ' αυτό το χάλι που 'ναι οι ομορφιές, τα φυσικά σου κάλλη Όλοι σε θέλαν, μα κανείς δεν σ' αγαπούσε κι ο καθένας για την πάρτη του κοιτούσε -Αν σ' έβλεπαν ο Περικλής και ο Φειδίας θα 'χαν σαλτάρει, θα τους έρχονταν ναυτία και ο Σωκράτης θα 'χε πιει το κώνειό του πριν καλά να 'ρθει το πράμα στο καιρό του. Refr.2 Ω!.. Αθήνα, ω!.. Αθήνα, καλλονή απ' τα παλιά Σ’ έχουν ξεχάσει, ζωντανή σε έχουν θάψει και θες βοήθεια από την Αθηνά Ω!.. Αθήνα, ω!.. Αθήνα, με την τόση ομορφιά που ‘χες σε άλλες εποχές, άλλα τραγούδια κάποιοι τρελοί σε αγαπάμε αληθινά_ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ -Κάποτε σε μια πλατεία που συχνάζανε ντιλέρια ήρθε η αστυνομία και τους έδεσε τα χέρια Refr. Οι εφημερίδες γράφαν, να ποιοι είναι οι κακοί στις σελίδες τους, τους θάψαν κράτος υπουργοί κι αστοί Άστα φίλε, αν είσαι περιθώριο για κανέναν δε μετράει το ακέραιό σου μόριο -Χρόνια τώρα στην πλατεία είναι τα παιδιά μπουλούκι πρέπει πια ν' αποφασίσουν και να βγούνε απ' το λούκι_ ΛΕΓΑΜΕ -Σαν ήλιος ήρθες το πρωί να μας ξυπνήσεις μας γέμισες ζωή κι επιθυμίες κι εμείς σου δώσαμε χιλιάδες υποσχέσεις πολλά προγράμματα για τις καινοτομίες Refr. Λέγαμε θα πάμε μακρινό ταξίδι κι όλο, δεν πειράζει, αύριο ξεκινάμε λέγαμε, αέρας θα 'ρθει στα πανιά μας κάναμε τραγούδια τα συνθήματά μας -Σαν ήλιος λάμπεις κάθε μέρα και φωτίζεις παλιές ιδέες κι υποσχέσεις μας θυμίζεις μα δεν αξίζουμε εμείς για τ' όνειρό μας που με το χρόνο αργοσβήνει στο μυαλό μας -Ήρθε τ' αγέρι, μουσική σκορπά στα δέντρα οι νύχτες μακρινά ταξίδια θέλουν μα εμείς ριζώσαμε στης μοίρας το γραμμένο κι οι μέρες έρχονται σιγά-σιγά και φεύγουν_ ---------------------------------------------------------------------- Στίχοι-Μουσική: Ηρ. Τριανταφυλλίδης Στίχοι (Β2): Άκης Χανδρινός