У нас вы можете посмотреть бесплатно Naukowcy odkryli nowe, przerażające dowody w Egipcie, które zmieniają wszystko! или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
W październiku 2022 roku wspólna misja egipsko-brytyjska badająca rzadko uczęszczane zakątki nekropolii tebańskiej na zachód od Luksoru natrafiła w surowej, pustynnej dolinie zwanej roboczo „Wadi C” na wlot do zasypanego, wykutego w skale korytarza. Miejsce leży poza właściwą Doliną Królów, w rejonie określanym dziś jako Zachodnie Wadis, gdzie chowano członków rodziny królewskiej z wczesnej XVIII dynastii. Dlatego początkowo przypuszczano, że to grób królowej. Dopiero dwa kolejne sezony bardzo ostrożnego, trudnego oczyszczania przyniosły dowody, że mamy do czynienia z królewskim pochówkiem. Wnętrze kryło ślady, które zna się z klasycznych grobowców faraonów: na fragmentach tynków zachowały się urywki tekstów z Księgi Amduat, a resztki sklepienia wskazują, że było ono niegdyś pomalowane na błękit i usiane żółtymi gwiazdami. Najważniejsze były jednak drobne, ale jednoznaczne znaleziska epigraficzne — kawałki alabastrowego naczynia na wonności z imieniem pośmiertnym Aacheperenre, czyli Totmesa II, oraz wzmianką o jego wielkiej małżonce Hatszepsut. Na podstawie tych inskrypcji Ministerstwo Turystyki i Starożytności Egiptu ogłosiło w lutym 2025 roku, że odkryty grobowiec, oznaczony numerem C4, to zaginione miejsce spoczynku Totmesa II. C4 nie znajduje się w słynnej Dolinie Królów, lecz w dzikim labiryncie wąwozów Zachodnich Wadis, mniej więcej dwa kilometry na zachód od doliny. Konkretny wadi bywa określany jako Gabbanat el-Qurud. Plan grobowca jest oszczędny i charakter ystyczny dla wczesnej XVIII dynastii: dwa korytarze prowadzą do niewielkiego zespołu czterech prostokątnych komór. Dolne partie ścian i posadzki były pokryte jasnym tynkiem gipsowym. Dekoracja zachowała się szczątkowo, ale same motywy — Amduat i sklepienie w gwiazdy — wystarczają, by rozpoznać królewski program zdobniczy, znany choćby z KV34 Totmesa III. Prawie kompletna pustka w komorach to zapewne skutek gwałtownych powodzi, które wdarły się do wnętrza grobu niedługo po pochówku. Warstwy namułu i ślady erozji pokazują, że zalanie zniszczyło wyposażenie i zagroziło samej mumii. Wydaje się, że kapłani niebawem otworzyli grobowiec, przenieśli ciało i wszystko, co dało się ocalić, a następnie dokonali ponownego, bezpieczniejszego złożenia. Wiele stuleci później, u schyłku Nowego Państwa, królewskie szczątki znów zebrano w tak zwanej skrytki ochronne. Mumia Totmesa II została odkryta w 1881 roku w słynnej skrytce w Deir el-Bahari i dziś można ją oglądać w Narodowym Muzeum Cywilizacji Egipskiej w Kairze. Brak szczątków w C4 nie jest więc zagadką współczesną, lecz śladem starożytnej akcji ratunkowej. Równocześnie drobne przedmioty z inskrypcjami — przede wszystkim fragmenty alabastrowego naczynia — są pierwszymi materialnymi dowodami, które można bezpośrednio połączyć z pierwotnym pochówkiem tego króla. Inskrypcje mówią też sporo o tym, kto czuwał nad ceremonią pogrzebową. Wspomniana jest Hatszepsut, wówczas „Boska Małżonka” i wielka małżonka królewska, później samodzielnie panująca faraonka. To dobrze pasuje do realiów politycznych: po śmierci Totmesa II ich syn, przyszły Totmes III, był jeszcze dzieckiem, więc to Hatszepsut miała autorytet, by przewodzić rytuałom i organizacji budowy grobu. Lokalizacja C4 w Zachodnich Wadis nawiązuje zresztą do jej własnych, wczesnych planów grobowych, zanim jako władczyni ostatecznie związała swój kult z Doliną Królów. W pierwszych doniesieniach media nazywały C4 "pierwszym królewskim grobem odkrytym od czasu Tutanchamona”, ale badacze szybko doprecyzowali, że w XX i XXI wieku odkrywano inne pochówki władców, choć zwykle poza Tebami, jak groby królów w Tanis w latach 1939–1940 czy królewski pochówek z Abydos z 2014 roku. Rzecz w tym, że C4 to pierwszy od czasów Howarda Cartera grobowiec faraona Nowego Państwa odnaleziony w rejonie tebańskim i zarazem ostatni brakujący król XVIII dynastii, którego miejsce spoczynku udało się zidentyfikować. Ta kombinacja czyni odkrycie wyjątkowo ważnym dla zrozumienia rozwoju królewskiej topografii grobowej na zachodnim brzegu Nilu. Kliknij 🔔 aby dostawać powiadomienia o najnowszych filmach! Tytuł ► Naukowcy odkryli nowe, przerażające dowody w Egipcie, które zmieniają wszystko! ■ W przypadku jakichkolwiek zapytań biznesowych/ogólnych lub dotyczących praw autorskich prosimy o kontakt: [email protected]