Cioran: "Ben su katılmamış bir inkârcıyım." скачать в хорошем качестве

Cioran: "Ben su katılmamış bir inkârcıyım."

Çevirenler: Mehmet Gündoğdu (@avuntusaati), @a_ortacara, Ümid Gurbanov (@umidgurbanov) Nisan 2021'de Türkçeye çevirdiğimiz bu Emil Cioran röportajının tamamını (32 dakika) şuradan izleyebilirsiniz:    • Emil Cioran, Christian Bussy Röportajı 197...   Twitter hesabım:   / avuntusaati   Instagram hesabım:   / mehmetgun87   Emil Michel Cioran nihilizm, umutsuzluk hakkında konuşuyor. Emil Cioran röportajı, söyleşisi Türkçe altyazılı. Emil Cioran nihilizm, umutsuzluk üzerine bir mülakat. Emil Cioran nihilizm, ümitsizlik üzerine. Emil Cioran ümitsizliği, nihilizmi anlatıyor. Bazen nihilist damarım tutar. Yani söylemesi zor, söz gelimi Buda’ya nihilist diyebilir miyiz? Diyemeyiz, girift bir mevzu bu. Doğrusu, büsbütün dürüst kalarak bu soruya nasıl yanıt vereceğimi bilmiyorum. Ben su katılmamış bir inkârcıyım. Ama benim inkârım teorik bir inkâr değil, pratik bir inkâr. İçten gelen bir inkâr da her şeye rağmen bir iddiadır, bir patlamadır. Mesela tokat bir inkâr mıdır? Şöyle bir tokat indirmek... Öyle değil mi? İddiadır elbet. İddiadır yani. İşte benim inkârlarım da tokat gibidir, yani birer iddiadırlar. Yine de geri çekilmiyorum, nihilizmimden, pesimizminden ya da her neyse artık, bunlardan korktuğum yok, benim için hiçbir önemi yok. Nihilist bir yan vardır elbet ama bunun öyle çok mühim olduğunu sanmıyorum. Cioran niçin isyancı biri? İsyancı biri değilim ki. İsyancı, bir şeyleri düzeltmek için uğraşır, öyle değil mi? İsyancı ve militan bu şekilde davranır. Ben militan biri de değilim. Bazı şeylere işaret ettiğim bir gerçek. Ama, duyguyla. Bir onulmazlık hissiyle bu. Mesela, Baudelaire’nin bir isyancı olduğunu söyleyemeyiz, öyle değil mi? Çünkü bu duyguya sahipti. Pascal da bir isyancı değildi. O da aynı duyguya sahipti. Bu konuda, kendimi onlara yakın hissediyorum. İsyancı olarak görmüyorum. Daha da ileri gidecek olursak, peki ya umutsuz biri misiniz? Hayır, öyle de değilim. Nasıl desem... Sınırlamaya çalışıyorum. Yani... Olumsuz etkileri olduğu muhakkak. Dediğim gibi, geri çekilmiyorum. Açıkçası teorik olarak ifade edebiliyorum. Umutsuz bir durum, çünkü hiçbir yere varmıyor. Hiçbir yere ve faydasız. Ama bunu hep istemiştim. Bu nedenle de hiç rahatsız etmiyor. Ve ilginç bir şekilde, yaşamamı engellemiyor. Çünkü bu durumu kabul ediyorum. Ondan kurtulmak bile istemiyorum. Bir çıkış yolu olduğunu zannetmiyorum. Bir çıkış yolu olsaydı, onu bulmuş olurdum. Bunun için bir neden yok, değil mi? Neticede diğer insanlardan daha aptal değilim ki. Belki bir çıkış bulabilirdim ama böyle bir şeyin olduğunu sanmıyorum. Bundan dolayı da bir şeyleri gözlemlemeye çabaladım. Değil mi? Blog: http://avuntusaati.blogspot.com Twitter:   / avuntusaati   Diğer çeviri kanalım:    / avuntusaati