Dieta owocowo-warzywna Dąbrowskiej pod lupą. Kto nie powinien jej stosować? скачать в хорошем качестве

Dieta owocowo-warzywna Dąbrowskiej pod lupą. Kto nie powinien jej stosować?

Miniatury filmów zostały wykonane samodzielnie przez autora niniejszego kanału lub pobrane na zasadzie CC0 (Creative Commons Zero) z domen publicznych i w żaden sposób nie naruszają niczyich praw autorskich. Dieta ma wpływ na zdrowie. Pomaga nie tylko zapobiegać chorobom, ale wspomaga procesy leczenia organizmu. W wielu przewlekłych chorobach może wspomagać utrzymanie remisji. Niemniej, nie jest możliwe całkowite wyleczenie, a najczęściej także utrzymanie pełnej remisji, wyłącznie za pomocą diety, w takich chorobach autoimmunologicznych, jak colitis ulcerosa, zapalenie tarczycy Hashimoto, SM, cukrzyca typu 2 czy reumatoidalne zapalenie stawów. Dieta warzywno-owocowa oparta została o następujące założenia: 1. dużo warzyw o niskiej zawartości skrobi, 2. dużo owoców o niskiej zawartości cukrów prostych, 3. podaż kaloryczna poniżej dobowego zapotrzebowania, około 600-800 kcal, 3. odżywianie wewnętrzne – autofagia, 4. wspomaganie procesów regeneracyjnych organizmu. Dieta pod wieloma względami przypomina leczenie raka metodą Gersona. Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, dieta Dąbrowskiej nie jest sposobem na leczenie i zapobieganie wszystkim chorobom. Może sprawdzić się szczególnie w chorobach metabolicznych, cukrzycy, miażdżycy, w profilaktyce zawału serca i udaru mózgu, zespole metabolicznym, otyłości. Nie powinna być zalecana i może zaszkodzić w przebiegu zapalenia jelita grubego, zespołu jelita drażliwego – postaci biegunkowej, zespołach złego wchłaniania. Wady diety Dąbrowskiej: duża ilość FODMAPS, duża ilość goitrogenów w warzywach kapustnych, duża ilość błonnika – może być zaletą, ale także wadą. Dieta ta może być niewskazana u osób przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe, moczopędne, przeciwzakrzepowe, może osłabiać wchłanianie i działanie tych leków ze względu na dużą ilość substancji antyodżywczych. W tym zakresie jednak może zostać poddana modyfikacji. W chorobach nowotworowych i wyniszczających może wspomagać procesy odżywiania organizmu, ze względu na bogactwo witamin i składników mineralnych, jednak jej wartość energetyczna jest wówczas zbyt mała. W wyniszczeniu, kacheksji, dużej niedowadze z tego samego powodu może być przeciwwskazana. Podobnie uwaga ta dotyczy kobiet ciężarnych i karmiących piersią. Na uwagę zasługuje sugestia, by osoby które źle tolerują dużą ilość błonnika, miksowały owoce i warzywa lub sporządzały z nich soki. Należy zważyć, że samo zmiksowanie nie zmniejsza ilości błonnika, a dopiero wyciśnięcie soku i odrzucenie pozostałej suchej masy. Natomiast fermentujące cukry i alkohole poliwodorotlenowe przechodzą do roztworu i zawiesiny soku w postaci niezmienionej, dlatego taki zabieg techniczny rzadko poprawia tolerancję na owoce i warzywa. Główne, błędne założenia diety Dąbrowskiej: aktywuje i odblokowuje geny – jedzenie nie ma wpływu na aktywację genów w znaczeniu sensu stricto, może jednak zwiększać ekspresję niektórych białek, na przykład genów dla sirtuin czy związanych z procesami metabolicznymi. Odkwasza organizm – zakwaszenie organizmu jest niekonwencjonalnym podejściem do zdrowia, obejmującym w medycynie akademickiej pojęcie „Fake Diseases”. Poprawa samopoczucia jest związana raczej z uzupełnieniem witamin i składników mineralnych, a nie odkwaszeniem organizmu. Powoływanie się przez propagatorów diety na wyniki badań żywej kropli krwi jest próbą nieetycznej manipulacji opinią publiczną, ponieważ badanie żywej kropli jest jednoznacznie i ponad wszelką wątpliwość oszustwem i jako takie powinno być traktowane:    • Badanie żywej kropli krwi. Nie daj się nab...   Należy zwrócić uwagę, że nie istnieją objawy, które nazywamy „kryzysem ozdrowieńczym”. Zaliczamy do nich bóle brzucha, biegunkę, zawroty głowy, nudności czy wymioty. Nie są to symptomy oczyszczania organizmu, tylko bezpośredniej reakcji na dietę, związanej z zaburzeniem homeostazy. Piśmiennictwo: 1. E. Dąbrowska. Dieta warzywno-owocowa a harmonia ciała, Instytut Zdrowia SOFRA, 2015. 2. E. Dąbrowska. Ciało i ducha ratować żywieniem, Michalineum, 2014. 3. Kłosiewicz-Latoszek L.: Czy istnieją “cudowne” diety i leki? Jarosz M., Kłosiewicz-Latoszek L. : Otyłość. Zapobieganie i leczenie. PZWL 2006: 132–138. 4. Session M., Rolland C., Kulkarni U. i wsp. Obesity Rev. 2009; 166: 285–293. 5. Nordmann A.J., Nordmann A., Briel M. i wsp. Arch. Intern. Med. 2006; 166: 285–293. 6. Zahorska-Markiewicz B., Podolec P., Kopeć G. i wsp. Kardiol. Pol. 2008; 66: 594–596. 7. Kozirok W. Ekologia i Technika, 2015, 136, 3, 142-148.