Скачать с ютуб 6. Mięsień biodrowo-lędźwiowy. Bóle odcinka lędźwiowego в хорошем качестве

6. Mięsień biodrowo-lędźwiowy. Bóle odcinka lędźwiowego

Rozciąganie i mięśniowo-powięziowe rozluźnianie mięśnia biodrowo-lędźwiowego. Bóle odcinka lędźwiowego Ból kręgosłupa lędźwiowego u biegaczy – najczęściej jest związany z przeciążeniem mięśnia biodrowo-lędźwiowego – tzw. mięśnia biegaczy. Z moich obserwacji wynika, że 80% biegaczy z bólem kręgosłupa, po bieganiu czuje się lepiej. Ta grupa biegaczy może biegać i nie muszą się oni zbytnio przejmować mięśniem biodrowo-lędźwiowym. Ale biegacze, którzy po lub podczas biegania czują zwiększony ból lędźwiowy, powinni zwrócić uwagę na tego głównego „psuje” lędźwi. To właśnie ten mięsień działa kompresyjnie na kręgosłup przeciążając stawy kręgosłupa, dyski, więzadła i tym samym powodując ból i ograniczenie ruchomości. Szczególnie w wyproście stawu biodrowego oraz w wyproście kręgosłupa. Mięsień ten także zaburza czynność narządów wewnętrznych, gdyż tworzy on dla nich ścianę oparcia. Poza bólem w obrębie lędźwi i przejścia lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa powoduje także bolesne ograniczenie wyprostu w stawie biodrowym oraz bóle pachwin, podbrzusza i nawet przedniej stronny uda. Przeciążenie tego mięśnia jest najczęstszym skutkiem wykonywania tzw. typowych brzuszków i nożyc. Być może w tym miejscu zburzę utarte przekonania dotyczące potrzeby wykonywania tzw. brzuszków przez biegaczy, ale w moim przekonaniu wykonywanie tradycyjnych brzuszków nie jest potrzebne, gdyż w ten sposób uczymy układ nerwowy (raczej nawet nerwowo-mięśniowy) mobilności (ruchu) tułowia mając stabilne (nieruchome) kończyny dolne (mobilność na stabilność). Taka funkcja w naszym ciele nie występuje w życiu, w biegu i nie jest potrzebna! Obserwuję czasami biegaczy przestymulowanych brzuszkami, biegnących w pochyleniu tułowia i z wysuniętą głową w przód. Ponadto, wykonując „brzuszki” nie uczymy naszego organizmu stabilizacji miednicy i tułowia. Nasze ciało potrzebuje utrzymywania stabilności tułowia i miednicy „na mobilność” kończyn dolnych (ale także górnych), (stabilność na mobilność a nie mobilność na stabilność). To gwarantuje bezpieczeństwo pracy tułowia, szczególnie kręgosłupa lędźwiowego. Stabilność na mobilność gwarantuje ćwiczenie mięśnia poprzecznego brzucha i mięśnia wielodzielnego, dlatego ćwiczenie tych mięśni jest bezwzględnie obowiązkowe, a brzuszki w rozumieniu tradycyjnym są przeciwwskazane – m.in. ze względu na możliwość wystąpienia ww. problemów. Z tych powodów warto dbać o ten mięsień regularnie go manualnie rozluźniając oraz rozciągając. Jak to wykonać? Zapraszam na film. dr hab. Sławomir Marszałek dyplomowany osteopata, fizjoterapeuta