Sač Peka - pieczenie po bałkańsku. скачать в хорошем качестве

Sač Peka - pieczenie po bałkańsku.

Sač ( cyrylica : Сач ) to duża metalowa lub ceramiczna pokrywa, podobna do płytkiego dzwonka, którą przykrywa się ciasto chlebowe lub mięso do pieczenia i na której umieszcza się popiół i węgle. Umożliwia równomierne, konwekcyjne pieczenie, a kształt dzwonu umożliwia recyrkulację pary , dzięki czemu mięso , ryby i warzywa pozostają soczyste, a ziemniaki i warzywa mieszają się ze smakiem mięsa. Służy również do wypieku chleba i tradycyjnych ciast, takich jak burek czy pizza. Sam dzwonek prawdopodobnie pochodzi z pieców w kształcie dzwonu używanych do wypieku chleba na Bliskim Wschodzie. Tradycyjnie sač był prostym, prymitywnym piecem do pieczenia różnych potraw używanych przez mniej zamożne rodziny, których nie było stać na piec w ich domach, a sama pokrywka często służyła jako talerz do pieczenia na płasko. Obecnie urządzenie do pieczenia jest powszechnie używane w restauracjach na całym Półwyspie Bałkańskim , Albanii , Bułgarii , Bośni i Hercegowinie , Słowenii , Chorwacji , Macedonii Północnej , Serbii , Czarnogórze , Kosowie , [a] Grecji (zwanej: Παραδοσιακή Γάστρα, Σινί lub Χάνι) ) i Turcji, które przyjęły ten tradycyjny styl gotowania, głównie ze względu na specyficzne właściwości wzmacniające smak, które umożliwiają lekkie wędzenie potraw, dodatkowo do wspomnianego wcześniej konwekcyjnego procesu gotowania. Słowo sač może również odnosić się do potrawy z mięsa, warzyw i ziemniaków, pieczonej w piecu sač. W Bułgarii słowo сач lub сачѐ (sach / sache) odnosi się do płaskiego glinianego talerza, który jest podgrzewany do wysokiej temperatury i umieszczany na stole, na którym gotuje się cienkie plasterki warzyw i mięsa. Tłuszcz nie jest używany i nie jest objęty ochroną. W rejonie Rodopów zwykle używa się więcej mięsa. Źródło WIKIPEDIA