۷ مرحله زنجیره کشتار سایبری (Cyber Kill Chain) скачать в хорошем качестве

۷ مرحله زنجیره کشتار سایبری (Cyber Kill Chain)

زنجیره کشتار سایبری (Cyber Kill Chain)، مدلی برای درک و مقابله با حملات سایبری است. این مدل، مراحل مختلف یک حمله را از ابتدا تا انتها، یعنی از زمانی که مهاجم قصد نفوذ دارد تا زمانی که به هدف خود می‌رسد، مشخص می‌کند. این چارچوب به متخصصان امنیت کمک می‌کند تا با شناسایی نقاط ضعف احتمالی در هر مرحله، اقدامات پیشگیرانه و دفاعی مناسب را برای جلوگیری از حملات یا کاهش خسارات ناشی از آن‌ها، انجام دهند. به عبارت دیگر، زنجیره کشتار سایبری، نقشه راهی برای تحلیل و خنثی‌سازی حملات سایبری است و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به طور مؤثرتری از خود در برابر تهدیدات سایبری محافظت کنند. مراحل زنجیره کشتار سایبری (Cyber Kill Chain) زنجیره کشتار سایبری، مدلی است که مراحل مختلف یک حمله سایبری را از ابتدا تا انتها، یعنی از زمانی که مهاجم قصد نفوذ دارد تا زمانی که به هدف خود می‌رسد، مشخص می‌کند. این مدل شامل هفت مرحله اصلی است که در ادامه به تفصیل شرح داده می‌شوند: ۱- شناسایی (Reconnaissance) این مرحله، اولین گام مهاجم است و شامل جمع‌آوری اطلاعات در مورد هدف است. مهاجم در این مرحله تلاش می‌کند تا هرگونه اطلاعات مفیدی را در مورد سیستم، شبکه، پرسنل و حتی رویه‌های امنیتی هدف به دست آورد. این اطلاعات می‌تواند شامل موارد زیر باشد: اطلاعات فنی: مانند آدرس‌های IP، سیستم‌عامل‌های مورد استفاده، نرم‌افزارهای نصب شده، نسخه‌های نرم‌افزارها، نقاط ضعف احتمالی سیستم‌ها و شبکه‌ها. اطلاعات سازمانی: مانند ساختار سازمانی، اطلاعات تماس کارکنان، شرکای تجاری، اطلاعات مربوط به وب‌سایت و رسانه‌های اجتماعی. اطلاعات امنیتی: مانند نوع فایروال‌ها، سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS) و سایر تجهیزات امنیتی مورد استفاده. مهاجم برای جمع‌آوری این اطلاعات از روش‌های مختلفی استفاده می‌کند، از جمله: جستجوی اطلاعات در اینترنت: استفاده از موتورهای جستجو، شبکه‌های اجتماعی، وب‌سایت‌ها و سایر منابع آنلاین. اسکن پورت‌ها: بررسی پورت‌های باز سیستم‌ها برای شناسایی سرویس‌های در حال اجرا و نقاط ضعف احتمالی. مهندسی اجتماعی: فریب دادن افراد برای به دست آوردن اطلاعات حساس ۲- تسلیح (Weaponization) در این مرحله، مهاجم با استفاده از اطلاعات جمع‌آوری شده در مرحله قبل، ابزارها و سلاح‌های لازم برای حمله را آماده می‌کند. این ابزارها معمولاً شامل بدافزارها، اکسپلویت‌ها (کدهای مخرب برای بهره‌برداری از نقاط ضعف نرم‌افزاری) و سایر ابزارهای نفوذ هستند. مهاجم در این مرحله تلاش می‌کند تا بدافزار خود را به گونه‌ای طراحی کند که توسط سیستم‌های امنیتی شناسایی نشود. به عنوان مثال، ممکن است از تکنیک‌های رمزگذاری یا مبهم‌سازی کد استفاده کند. ۳- تحویل (Delivery) در این مرحله، مهاجم سلاح خود (بدافزار یا اکسپلویت) را به هدف تحویل می‌دهد. روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد، از جمله: ایمیل‌های فیشینگ: ارسال ایمیل‌های جعلی حاوی لینک‌های مخرب یا فایل‌های پیوست آلوده وب‌سایت‌های آلوده: قرار دادن بدافزار در وب‌سایت‌های مخرب یا وب‌سایت‌هایی که به طور موقت هک شده‌اند. درایوهای USB آلوده: استفاده از حافظه‌های USB آلوده برای انتقال بدافزار به سیستم هدف بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری: استفاده از اکسپلویت‌ها برای نفوذ به سیستم‌ها از طریق نقاط ضعف نرم‌افزاری ۴- بهره‌برداری (Exploitation) در این مرحله، مهاجم از یک آسیب‌پذیری در سیستم یا نرم‌افزار هدف برای اجرای کد مخرب خود استفاده می‌کند. این آسیب‌پذیری می‌تواند یک باگ نرم‌افزاری، یک پیکربندی نادرست یا یک خطای انسانی باشد. موفقیت در این مرحله به معنای نفوذ اولیه مهاجم به سیستم هدف است. ۵- نصب (Installation) پس از بهره‌برداری موفقیت‌آمیز، مهاجم بدافزار خود را بر روی سیستم هدف نصب می‌کند. این بدافزار می‌تواند به مهاجم امکان کنترل سیستم، جمع‌آوری اطلاعات، ایجاد دسترسی پشتیبان (Backdoor) و انجام سایر اقدامات مخرب را بدهد. به عنوان مثال، ممکن است یک درب پشتی (Backdoor) نصب شود تا دسترسی دائمی به سیستم فراهم شود. ۶- فرماندهی و کنترل (Command and Control – C2) در این مرحله، مهاجم یک کانال ارتباطی بین سیستم آلوده و سرور خود برقرار می‌کند. این کانال به مهاجم امکان می‌دهد تا دستورات را به سیستم آلوده ارسال کند، اطلاعات را از آن جمع‌آوری کند و فعالیت‌های خود را کنترل کند. سرور فرماندهی و کنترل معمولاً در یک مکان دورافتاده و پنهان قرار دارد. ۷- اقدامات روی هدف (Actions on Objectives) در این مرحله نهایی، مهاجم به هدف اصلی خود دست می‌یابد. این هدف می‌تواند شامل موارد زیر باشد: سرقت اطلاعات: دسترسی به اطلاعات حساس و محرمانه و خروج آنها از سازمان. تخریب سیستم‌ها: از بین بردن داده‌ها، مختل کردن عملکرد سیستم‌ها یا ایجاد خسارت فیزیکی باج‌گیری: رمزگذاری اطلاعات و درخواست باج برای بازگرداندن آنها جاسوسی: جمع‌آوری اطلاعات برای اهداف جاسوسی درک این مراحل به متخصصان امنیت کمک می‌کند تا با شناسایی نقاط ضعف احتمالی در هر مرحله، اقدامات پیشگیرانه و دفاعی مناسب را برای جلوگیری از حملات یا کاهش خسارات ناشی از آن‌ها، انجام دهند. به عبارت دیگر، زنجیره کشتار سایبری، نقشه راهی برای تحلیل و خنثی‌سازی حملات سایبری است و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به طور مؤثرتری از خود در برابر تهدیدات سایبری محافظت کنند. مشاهده مقاله متخصص شو : https://motakhasessho.ir/cyber-kill-c...