Heerlerbaan en Heerlen op de fiets inclusief het Maankwartier (4K) скачать в хорошем качестве

Heerlerbaan en Heerlen op de fiets inclusief het Maankwartier (4K)

Heerlerbaan en Heerlen op de fiets inclusief het Maankwartier (4K). Abonneer - Subscribe here : https://bit.ly/2NMwb6q Nederlands commentaar. Tekst van https://www.wikipedia.org/ De Heerlerbaan is een stadsdeel van de Nederlandse gemeente Heerlen. Het ligt in het zuidoosten van de gemeente op het Plateau van Schaesberg. De Heerlerbaan telt 9500 inwoners (2017), en is hiermee het kleinste stadsdeel van de gemeente Heerlen. In Heerlerbaan liggen onder andere twee kerken, winkels en woongebied. Hoewel velen denken dat de naam Heerlerbaan is genoemd naar de "weg naar Heerlen" is de oorspronkelijke naam "Heirbaan", wat wil zeggen '(Romeinse) hoofdweg voor het leger'. Het stadsdeel Heerlerbaan omvat het hele zuidelijke gedeelte van de gemeente Heerlen en wordt gevormd door de woonwijken Heerlerbaan-Centrum, Heerlerbaan-Schil, bedrijventerrein De Beitel en het buitengebied Imstenrade. Tot in de jaren twintig van de twintigste eeuw was er nog geen sprake van stedelijke ontwikkeling in dit gebied en bestond het nog voornamelijk uit landbouwgronden waartussen verspreid een aantal buurtschappen en gehuchten lagen. De bebouwing concentreerde zich toen rond de bovenloop van de Caumerbeek (Bautsch, Caumer en Rukker) en de voormalige rijksweg tussen Heerlen en Aken (Heerlerbaan (of nog eerder: Akerbaan), Locht en Valkenhuizen). Verder in het buitengebied lagen nog de kernen Beitel en Vrusschehueske. Veel van de oorspronkelijke bebouwing is nog herkenbaar in de huidige wijkstructuur. De opkomst van de mijnindustrie in de Oostelijke Mijnstreek zorgde ervoor dat het terrein tussen Bautsch, Caumer en Heerlerbaan bebouwd werd voor de huisvesting van de kompels. De eerste woningen werden opgeleverd in 1918. Tevens werden er een rooms-katholieke kerk (de Sint-Josephkerk), een jongens- en een meisjesschool en een politiebureau gevestigd. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de wijk verder en raakte het steeds meer aaneengegroeid met de rest van Heerlen. In de jaren 1960 opende er een nieuw modern winkelcentrum en verrezen er hoge flatgebouwen aan de rand van de wijk. De meeste vooroorlogse mijnwerkerswoningen zijn eind twintigste eeuw gesloopt en vervangen door nieuwbouw. Heerlen is een stad en gemeente in het zuidoosten van de Nederlandse provincie Limburg. Op 1 januari 2024 had Heerlen 87.498 inwoners (CBS). Heerlen is daarmee de grootste gemeente in de Oostelijke Mijnstreek, en de vierde van Limburg, na Maastricht, Venlo en Sittard-Geleen. De geschiedenis van Heerlen gaat ver terug. De Romeinen stichtten er een nederzetting met de naam Coriovallum en bouwden er een thermencomplex, dat geldt als het oudste gebouw in Nederland. Als 'Herle' bleef de plaats bewoond in de middeleeuwen. Indrukwekkende groei volgde pas weer aan het begin van de twintigste eeuw, door de winning van steenkool. De mijnbouw zorgde voor welvaart en bevolkingsgroei. Na het verdwijnen van de mijnen kampte Heerlen lange tijd met werkloosheid en economische tegenspoed. Deze werd deels opgevangen door de vestiging van een aantal grote bedrijven en overheidsinstanties. Bestuurlijk wordt Heerlen gevormd door vier stadsdelen - Heerlen-Stad, Heerlerheide, Heerlerbaan en Hoensbroek - die weer in afzonderlijke wijken zijn verdeeld. Heerlen maakt deel uit van het bestuurlijke samenwerkingsverband Parkstad Limburg, waar in totaal rond de 240.000 mensen wonen. Sedert 2006 kende deze in oppervlakte kleine stadsregio de bijzondere status van plusregio. Deze status is in 2014 weer afgeschaft. Hoewel er sporen zijn van eerdere bewoning, begon de bewoningsgeschiedenis van Heerlen pas met de komst van de Romeinen. Deze stichtten er 2000 jaar geleden een militaire nederzetting, die zij de naam Coriovallum gaven. De Romeinen bouwden onder meer een badhuis en bedreven er pottenbakkerij. De oudste schriftelijke vermelding van Heerlen of 'Herle' is in een akte van 1065. Heerlen ontwikkelde zich tijdens de middeleeuwen mondjesmaat als landbouwdorp, met molens en boerenhoeven. Centraal stond de 11e-/12e-eeuwse burcht Landsfort, waarbinnen zich ook de kerk bevond. Heerlen kreeg overigens geen stadsrechten en ontwikkelde zich dan ook niet verder tot een stad.Tot diep in de 19e eeuw was Heerlen een tamelijk geïsoleerd dorp. Hoofdmiddel van bestaan was de landbouw, goede aan- en afvoerwegen ontbraken. Wilde men met de trein reizen, dan moest men eerst te voet naar Simpelveld (aan de spoorlijn Aken - Maastricht) of Sittard (de spoorlijn Maastricht - Venlo) om daar de trein te nemen. Men kon ook met de postwagen gaan naar Valkenburg, Sittard of Aken. Pas in 1896 kwam de spoorlijn Sittard - Herzogenrath tot stand, aangelegd door de spoorwegbouwer Henri Sarolea, die later met de gebroeders Carl en Friedrich Honigmann de directie zou voeren van de Oranje-Nassaumijnen.