Podcast "Rekonstrukcja Cyfrowa TVP" - Krystyna Janda - odcinek 9 скачать в хорошем качестве

Podcast "Rekonstrukcja Cyfrowa TVP" - Krystyna Janda - odcinek 9

Dziewiąty odcinek podcastu "Rekonstrukcja Cyfrowa TVP" to spotkanie z wyjątkową artystką aktorką, dyrektorką teatru, Panią Krystyną Jandą. Rozmowę poprowadziła Katarzyna Borowiecka - dziennikarka Programu III Polskiego Radia. Zapraszamy! Urodziła się 19 grudnia 1952 roku w Starachowicach. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, dyplom uzyskała w 1975 roku. Jeszcze jako studentka zagrała Maszę w „Trzech Siostrach” wyreżyserowanych przez Aleksandra Bardiniego w Teatrze Telewizji. Na scenie zadebiutowała w 1976 w Teatrze Ateneum. W kinie Janda debiutowała u Andrzeja Wajdy w „Człowieku z marmuru”, gdzie wcieliła się w postać Agnieszki, młodej, przebojowej i upartej studentki szkoły filmowej próbującej dotrzeć do prawdy. „Andrzej Wajda w jakimś sensie mnie ukształtował. Po wyjściu ze szkoły teatralnej i spotkaniu z Andrzejem Wajdą, nagle okazało się, że to czego uczono mnie w szkole nie ma w ogóle żadnego znaczenia. Wartości są zupełnie inne – to czego nie wolno nam było robić w szkole teatralnej, tu jest nagle najcenniejsze. Odwaga negowania tego co się zrobiło, niezadowolenie z siebie. Andrzej nigdy nie był zadowolony z tego co zrobiliśmy, zawsze chciał wszystko jeszcze raz zrobić, zupełnie inaczej i nigdy nie było wiadomo czy scena, którą kręcimy będzie na początku filmu czy na końcu, nie pozwalał mi zmieniać kostiumów (…). Miałam z nim kiedyś taką zabawną rozmowę – obliczył, że w filmie „Dyrygent” (1979) w jednej scenie miałam jedenaście różnych spinek do włosów”. Z Wajdą współpracowała jeszcze kilkakrotnie: w „Człowieku z żelaza” (1981), w „Bez znieczulenia” (1978) i w „Tataraku” (2009), którego historia powstania jest spleciona z życiem prywatnym Jandy. Ważnym międzynarodowym sukcesem aktorki okazał się uhonorowany Oscarem film Istvána Szabó „Mefisto” z 1981 roku, w którym Janda zagrała u boku Klausa Marii Brandauera. Ale jej największą filmową kreacją była rola Antoniny Dziwisz w „Przesłuchaniu” Ryszarda Bugajskiego. Ta rola przyniosła Jandzie m.in. nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu filmowym w Cannes. Złożony, psychologiczny portret współczesnej kobiety, Janda stworzyła w filmach: „Kochankowie mojej mamy" Radosława Piwowarskiego (1985), „Dekalogu II,V” i „Krótkim filmie o zabijaniu” Krzysztofa Kieślowskiego (1987), a także „Stanie posiadania” (1988) Krzysztofa Zanussiego. Lata 90. to również początek pracy Jandy jako reżyserki – zarówno w kinie, jak i w teatrze. Wyreżyserowała film „Pestka” według książki Anki Kowalskiej (1995), dla Teatru Telewizji przygotowała m.in. „Heddę Gabler” Henryka Ibsena (1995), „Cyda” Pierra Corneille'a (1996), „Związek otwarty” Dario Fo (2000) oraz „Klub kawalerów” Michała Bałuckiego (2001). Uznana za aktorkę stulecia polskiego kina i Człowieka Wolności w kategorii „Kultura” z okazji 25-lecia przemian ustrojowych. W 2004 roku stworzyła Fundację Krystyny Jandy na rzecz kultury, a w jej ramach dwa teatry: Teatr Polonia i Och-Teatr, które prowadzi do dziś. Podcastu możecie posłuchać na Spotify: https://tinyurl.com/4ewbn8vs #podcast #rekonstrukcjacyfrowatvp #janda #krystynajanda #wajda #filmpolski #historia